مسيحيان مي گويند نه تنها در انجيل بلکه در تورات و زبور و کتاب مقدّس که خود شامل چندين کتاب است آمده که روزي خداوند جسم مي پوشد و به زمين مي آيد و مي گويند چه طور ممکن است تمام اين کتاب ها که در فواصل زماني زيادي نوشته شده اند در اين مورد متفق القول باشند و اين دليلي بر صحّت اين مدعاست؟ | کتابخانه مجازی الفبا

مسيحيان مي گويند نه تنها در انجيل بلکه در تورات و زبور و کتاب مقدّس که خود شامل چندين کتاب است آمده که روزي خداوند جسم مي پوشد و به زمين مي آيد و مي گويند چه طور ممکن است تمام اين کتاب ها که در فواصل زماني زيادي نوشته شده اند در اين مورد متفق القول باشند و اين دليلي بر صحّت اين مدعاست؟

مسيحيان عقيده ندارند که عيسي کتابي به نام انجيل آورده است، آن ها معتقدند که بعد از عروج عيسي ـ عليه السلام ـ پيروان وي اقوال، اعمال و حوادثي که براي وي اتفاق افتاده بود به صورت روايت هاي شفاهي نقل کردند در نيمۀ دوّم قرن اوّل ميلادي عدّه اي به نوشتن آن اقوال و اعمال که در آن زمان رايج بود و از سوي حواريون شاگردان آن ها نقل مي شد پرداختند و بدين ترتيب نوشته هاي متعدّدي به نام انجيل به وجود آمد و اين تعدّد متون باعث شد تا کليسا معين کند که کدام يک از نوشته ها، معتبر و معيار است، مجمع روحانيون مسيحي در اين رابطه جلسات متعدّدي داير کردند تا اين که در آخرين مجمع روحاني حذف نهايي به عمل آمد و بيش از صد انجيل از بين برده شد و تنها چهار انجيل نگهداري شد، بدين ترتيب در اوايل قرن پنجم ميلادي انجيل هاي مرقس، متّي، لوقا، يوحنّا به عنوان انجيل هاي رسمي جايگاه ثابتي در عهد جديد پيدا کردند.[1]
ولي قرآن کريم که نخستين منبع معارف اسلامي است، عيسي ـ عليه السلام ـ را يکي از پيامبران الهي مي شمارد[2] که انجيل به عنوان کتاب آسماني بر آن حضرت نازل شده است[3] و کلمۀ انجيل دوازده بار در قرآن تکرار شده است، ولي هيچ گاه به صورت جمع (اناجيل) وارد نشده است، و اين يکي از دلايلي است که نشان مي دهد، انجيل مورد نظر قرآن غير از انجيل هايي است که مسيحيان آن ها را از جمله کتاب هاي مقدّس خود مي دانند، دانشمندان اسلامي معتقدند که انجيل اصلي به کلّي به فراموشي سپرده شده و به جاي آن کتاب هاي ديگر توسط حواريون و شاگردان آن ها نوشته شده است، با وجود اين در استناد اين انجيل ها به حواريون و شاگردان آن ها شک و ترديد وجود دارد زيرا اين انجيل ها در اواخر قرن چهارم و اوايل قرن پنجم رسمّيت يافته اند[4] بنابراين هيچ کدام از انجيل هاي موجود انجيلي که بر حضرت مسيح ـ عليه السلام ـ نازل شده است، نيست، و حتّي انتساب اين چهار کتاب به مؤلفان خود آن ها نيز قطعيت ندارد، اين وضع انجيل هاي رسمي جهان مسيحيت است، تورات که کتاب مقدّس يهود است وضع چندان بهتري از انجيل ندارد، با توجه به مطالبي که ذکر شد. در پاسخ سؤال فوق بايد گفت: اوّلا: با تحقيق و تفحصّي که در زبور و تورات انجام شد، از مطلب مورد ادّعاي مسيحيان که خداوند روزي جسم مي پوشد و به زمين مي آيد، نشان و اثري به دست نيامد، روي اين جهت نمي شود احراز کرد که مطلب مورد ادّعاي آنان در هر سه کتاب وجود دارد، تا اتفاق قول ثابت شود، چنان چه اگر چنين مطلبي ثابت است ما نتوانستيم بدان دست يابيم، لطفا آدرس دقيق آن را مرقوم فرماييد.
ثانياً: بر فرض اينکه مطلب مورد ادّعاي مسيحيان در دو کتاب مزبور هم وجود داشته باشد و هر سه کتاب در ذکر آن متفق القول باشند، باز هم اين اتفاق نمي تواند دليل بر صحّت ادّعاي آنان باشد، زيرا همان طور که مي دانيد اوّلا: اين کتاب ها کتاب هاي نازل شدۀ از طرف خداوند نيست بلکه به دست انسان نوشته شده اند، فلذا هيچ بعدي ندارد بلکه بسيار محتمل است که نويسندگان کتاب هاي بعدي مطلب را از کتاب هاي قبلي گرفته باشند، پس ذکر يک مطلب بدينسان در کتاب هاي متعدّد نمي تواند دليل بر صحت آن باشد.
ثانياً: وجود يک مطلب در کتاب هاي متعدّد و متفق القول بودن آن ها بر يک مطلب، در صورتي مي تواند دليل صحّت آن مطلب باشد که خود کتاب ها از اعتبار لازم برخوردار بوده و از تحريف و تغيير مصون و محفوظ بوده باشد، در حالي که روشن و معلوم است و همه مي دانيم که کتاب هاي مذکور توسّط پيروان نادان آن ها دست خوش تغيير و تحريف گرديده و از درجۀ اعتبار ساقط گرديده اند، بنابراين با کتاب هايي که خود اعتبار ندارند، نمي شود صحّت مطلبي را که با حکم عقل مباينت دارد، اثبات کرد. از همه این ها که بگذریم جسم شدن خداوند محال عقلی است و این استحاله بطلان این مطلب را اگر در این کتابها موجود باشد ثابت می کند.

مرکز مطالعات پاسخگویی به شبهات اندیشه قم