آیا کلماتی که در ادعیه ائمه (ع) وجود دارد مانند امام علی که می فرماید: (ظلمت نفسی- من به خودم ظلم کردم خدایا گناهان من را ببخش) واقعاً خواسته مولا از خداوند است یا حضرت تمرین می کنند؟ پس عصمت ائمه و آیه تطهیر چه می شود ؟ | کتابخانه مجازی الفبا

آيا کلماتي که در ادعيه ائمه (ع) وجود دارد مانند امام علي که مي فرمايد: (ظلمت نفسي- من به خودم ظلم كردم خدايا گناهان من را ببخش) واقعاً خواسته مولا از خداوند است يا حضرت تمرين مي كنند؟ پس عصمت ائمه و آيه تطهير چه مي شود ؟

بزرگان كه اين مطالب را مي گويند شوخي ندارند و جنبه آموزش و تعليم هم ندارد که فقط بخواهند به ما ياد بدهند. اين مطالب را خود اين بزرگان هم مي گويند. آن ذنب وگناهي كه اميرالمؤمنين مي فرمايند از نوع ودست ذنب وگناه ما نيست اينها تمام وجودشان را در مقابل خداوند مقصر مي دانند . اميرالمؤمنين نفس كشيد نش را تقصير مي داند يعني مي گويد خدايا من با اين نفس درقبال تو چه کردم لذا اين را ظلم مي داند .اميرالمؤمنين وقتي عظمت خدا را درقبال نماز خود مي بيند مي گويد خدايا عظمت تو كجا ؟ الله اكبرعلي كجا ، پس من كاستي دارم. ازنظرحضرت اين ذنب است. اينها كارشان به آنجا مي كشد كه وجود خودشان را ذنب مي بينند . (اذا قلت ما اذنبت قالت مجيبتة/ وجودك ذنب لا يقاس به ذنب ) (گر فراق بنده از بدبندگي است/ چون تو با بد بد كني پس فرق چيست) نگاه اينها نگاه ديگري است اين ذنب براي اين بزرگواران همان ذنبي است كه براي پيامبر در قرآن داريم . ظلم و ذنب وابتلائشان معلوم است پس طبعاً مطالبشان درست است و منافاتي هم با عصمت ندارد چون اينها از زاويه ناب عرفاني به آن مطالب خاص و آن ارتباط خودشان مي نگرند. عظمت خدا را كه مي نگرند، هرچه از ناحيه خودشان مي بينند كوتاهي است. مثل اينكه يک شخصي بخواهد نقاشي خود را به بزرگترين نقاش وطراح ارائه دهد درمقابل عظمت او احساس خجالت مي کند. حال اولياء خدا اين است و علت آن هم برخواسته از معرفتشان نسبت به خداست. ما كه نيمه معرفتي به خدا داريم كارهاي ناقص خودمان را خيلي كامل مي بينيم( اين منم طاووس عليين شده) .

موسسه فرهنگی بیان هدایت نور