گاهی انسان گناهی را انجام می‌دهد و از آن لذّت می‌برد ولی بعد، از گناه خود، پشیمان می‌شود و می‌خواهد توبه کند، چنین شخصی چگونه می‌تواند لذّت آن گناه را در ذائقه خود از بین ببرد؟ | کتابخانه مجازی الفبا

گاهي انسان گناهي را انجام مي‎دهد و از آن لذّت مي‎برد ولي بعد، از گناه خود، پشيمان مي‎شود و مي‎خواهد توبه كند، چنين شخصي چگونه مي‎تواند لذّت آن گناه را در ذائقه خود از بين ببرد؟

به منظور رفع لذت گناه گذشته مي‎توان به راهكارهاي زير تمسك جست.
1. توجه به عظمت خدا:
هرگاه لذت و شيريني آن گناه به خاطر مي‎آيد و ناخودآگاه حداقل در فكر و انديشه به سوي آن عمل خلاف تحريك مي‎شود بلافاصله سعي شود عظمت و بزرگي خداوند را كه مالك هستي و جان ماست و بر تمام موجودات سلطه دارد به خاطر آورده و سرپيچي از فرمان او را ـ هر چند عمل خلاف، به نظر كوچك مي‎آيد ـ بسيار بزرگ و در نتيجه زشت و ناپسند بداند. همان‎طور كه در روايت آمده است:[1] «لاتَنْظُر اِلي الذَّنْبِ وَ صِغَرِهِ وَ لكِنْ اُنْظُر مَنْ تَعْصي بِهِ فَانَّهُ اللهَ الْعِليَ العَظيمَ» يعني به كوچكي گناه نگاه نكن بلكه نگاه كن كه از فرمان چه كسي سرپيچي مي‎كني كه او خداوند بزرگ مرتبه و عظيم است.
2. ياد آوري عذاب الهي:
به محض اين‎كه به ياد لذت ناشي از گناه در ذهن خويش افتاديد، ذهن خود را به سوي عواقب و پيامدهاي سوء دنيوي و بخصوص عذاب اخروي آن معطوف داريد و به خود بگوئيد: اگر اين عمل چنين لذت كوتاه مدت و اندك را دارد اما اي نفس! بدان كه عذاب دردناك الهي كه از خشم و غضب خداوند ناشي مي‎شود در انتظار كسي است كه مرتكب اين عمل است. بنابراين، چنين معامله‎اي به سود من نيست بلكه به ضررم تمام مي‎شود پس از آن صرف‎نظر مي‎كنم. پس با يادآوري عذاب الهي در دنيا و قيامت، لذت گناه از ذائقه فرد زائل مي‎شود.
3. تنبيه خود:
هرگاه لذت گناه شما را به سوي خلاف و لغزش مجدد تحريك كرد، خود را تنبيه كنيد مثلاً با خود شرط كنيد كه اگر خواستيد به سوي گناهي كشيده شويد، مقداري پول به فقير بدهيد يا فرداي آن روز، روزه بگيريد و يا از لذت حلالي، خود را محروم كنيد و نظاير آن.
4. ياد آوري مكافات عمل در دنيا:
به ياد آوردن مكافات عمل راه ديگري است براي از بين بردن لذت گناه از ذائقه، زيرا وقتي فرد بداند هر علمي حتي در همين دنيا يك عكس‎العمل دارد و باور داشته باشد نتيجه و پيامد مستقيم يا غير مستقم، آن دير يا زود در همين دنيا به فرد مي‎رسد همين باور باعث مي‎شود شخص خود را كنترل كند، اگر حقي را از ديگري ضايع كرد، در آيندة دور يا نزديك حقش توسط ديگري ضايع خواهد شد، اگر با دروغي توانست به يك لذت و سودي برسد ديگران با دروغي ديگر بر سر او كلاه خواهند گذاشت و يا حداقل با شيوع دروغ در جامعه، فضاي عدم اعتماد بوجود آمده و همه از جمله خود او ضرر خواهند كرد. اگر با نگاهي به ناموس ديگران لذت حرامي برد، ديگران به زن و فرزند و ناموس او نگاه خواهند كرد و همين‎طور ديگر گناهان.
5. لذت حلال:
چنانچه از طريق حلال مي‎تواند به آن لذت نايل شود سعي كند از اين راه به آن لذت برسد مثلاً اگر مجرد است و مرتكب گناهان غریزی و شهوانی مي‌شود، ازدواج كند.

مرکز مطالعات پاسخگویی به شبهات اندیشه قم