مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهش شناخت جایگاه کنوسیس در ادیان مسیحیت و اسلام بویژه بررسی آن در عرفان اسلامی و مقایسه آن با عرفان مسیحی است.روش پژوهش به صورت کتابخانه ای و فیش برداری از کتابها و دایره المعارف های معتبر در زمینه موضوع تحقیق به زبان های فارسی و انگلیسی می باشد.نتایج پژوهش نشان می دهد که تمامی ادیان به دنبال راه نجات برای بشر می باشند.یکی از راهها نوعی معرفت باطنی یا حکمت خاص می باشد که به آن گنوسیس و صاحب چنین معرفتی را گنوستیک (عارف) می گویند.به عقیده گنوستیکه انسان در اسارت این جهان مادی است و با معرفت است که می تواند خود را برهاند.ردپای این تفکر که به قبل از مسیحیت برمی گردد در عرفان اسلامی بویژه در حکمت اشراق دیده می شود و در مقام مقایسه با عرفان یهود و مسیحیت دارای شباهتها و مشترکات فراوان می باشد

پژوهش حاضر به بررسی پدیده مرگ به طور کلی از جنبه های مختلف و نیز عالم پس از آن در بین سه دین اسلام ، زرتشت و مسیحیت پرداخته است و هدف از آن آشنایی، شناخت دیدگاه و بررسی نقاط اشتراک و اختلاف ادیان فوق الذکر ( بدون غرض ورزی ) بوده است. و به روش مصاحبه ای و کتابخانه ای انجام شده است و به طور کلی نتیجه حاصله به قرار ذیل می باشد. اعتقاد به مرگ، معاد و حیات پس از آن اساس و زیر بنای ادیان آسمانی ( توحیدی ) را تشکیل میدهد. از انجایی که مصدر و منشا تمام ادیان واحد می باشند بنابر این میتوان چنین گفت که با وجود تفاوت هایی که در بین این سه ادیان وجود دارد و باز هم در نهایت به یک نتیجه می رسیم و آن اینکه انسان عبث خلق نشده و بازگشت او به سوی خدای واحد می باشد ( و تفاوت تنها در کیفیت پیمودن این مسیر می باشد ) و اساس انسان برای بقاء و قرب الهی مراحل مختلف زندگی دنیوی و اخروی خود را می گذراند و سرانجام با کیفر و پاداش الهی مواجه می شود و در نهایت در جوار هم به زندگی جاوید دست خواهد یافت

وقایع خارق عادت بسیاری در دوران پس از پیامبران، در اسلام و مسیحیت نقل می شوند. دربارة اصل وجود و دلالت این وقایع که در اسلام به نام کرامت و در مسیحیت به نام کلی معجزه خوانده می شوند اختلاف نظر هایی وجود دارد، اما در بسیاری از موارد نشانه ای از اعتبار الهی و حقانیت معرفی می گردند. مشکل مهم آن جا رخ می دهد که برفرض اعتبار یکسان نقل این کرامات در اسلام و مسیحیت آیا می توان آنها را نشانه ای از تأیید الهی دانست؟ چگونه یک دلیل می تواند اثبات کنندة دو باور بعضاً متنناقض باشد؟ این مقاله به بررسی دلالت کرامات در اسلام و مسیحیت می پردازد و به این مسئله توجه دارد که چه دلالت معقولی برای کرامات هر دو دین قابل پذیرش است. در نهایت، اصل رجوع به فهم عرف به عنوان مبنای جامعی برای مواجهه با کرامات متعدد اسلام و مسیحیت و فهم دلالت آنان پیشنهاد می شود. این قاعده، دلالت هر کرامت را مطابق با فهم عرف از آن می داند. بر اساس همین اصل، دلالت مجموعة کراماتِ ظاهراً متعارضِ در ادیان نیز با مراجعه به همین قاعدة کلی - یعنی فهم عرف- قابل بررسی است که طبق آن ارزیابی عظمت یک کرامت، مبنای تشخیص برتری آن قرار خواهد گرفت و در نتیجه، عظمت کرامات ملاک برتری و حقانیت بالاتر صاحب آن است.