جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اين نوشتار، مسئلة ولوج روح در کالبد جنين را به‌روش توصيفي ـ مقايسه‌اي از ديدگاه اماميه و کاتوليک به تحليل پرداخته و به اين نتيجه رسيده است که کاتوليک نفخ روح را مقارن با لقاح مي‌داند. اين ديدگاه از قرن هفدهم به بعد ظهور يافت؛ چه اينکه در قرن‌هاي قبل از آن، عالمان مسيحي ميان جنين شکل‌گرفته و جنين شکل‌نگرفته تمايز قائل بودند. آنان بر اين باور بودند که جنين زماني شکل‌ گرفته است که از نظر جسمي و فيزيکي کامل شده و آمادة تعلق روح و پذيرش ‌باشد. عالمان اماميه براي رشد و تکامل جنين مراحل مختلفي را برشمرده‌اند و معتقدند که دميده شدن روح در مرحلة کامل شدن اعضا و جوارح است؛ ولي براي آن، وقت معيني را ذکر نمي‌کنند. طبق برداشت از احاديث مأثور از اهل‌بيت، نفخ روح در جنين پس از کامل شدن چهارماهگي اتفاق مي‌افتد. اين نظريه با نتايج تحقيقات علمي نيز مطابقت دارد.