جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فمینیسم در نگاه کلی نظریه­ای است که به دنبال برابری زنان و مردان می­باشد. فمنیسیم، در طول سه دوره­ای که پشت سر گذاشته، دستخوش تغییرات فراوانی شده و انواع گوناگونی به خود دیده است نظیر فمینیسم لیبرال، فمینیسم مارکسیسم، فمینیسم رادیکال، فمینیسم سوسیال و فمینیسم پست-مدرن تا فمینیسم اسلامی. نوشتار حاضر مسئله مادری را در فمینیسم رادیکال مورد بررسی قرار می­دهد و سپس براساس نظرات برخی حکمای معاصر مسلمان به نقد و بررسی مؤلفه­های آن می­پردازد. فمینیست­های رادیکال با مسائلی همچون ازدواج، تولیدمثل و مادری و به­طور­کلی خانواده به شدت مقابله می­کنند. آنها ازدواج را مساوی با فحشا دانسته و مادری را سدی بزرگ بر سر راه زنان می­دانند که هدف آن سرکوب زنان است. در بستر فکر اسلامی معاصر نیز اندیشمندانی نظیر علامه طباطبایی (ره)، شهید مطهری (ره) و آیت­الله جوادی آملی و برخی دیگر، نگاهی متفاوت به موضوع خانواده به­ویژه مسئله مادری داشته­اند که به آن خواهیم پرداخت. علی­رغم فمینیست­های رادیکال که مادری را مانعی بر سر راه سعادت زنان می­دانند، اسلام و حکمای مسلمان، به­طور کلی مادری را به منزله پلی می­دانند که می­تواند زن را به مقامات عالی معنوی برساند. به­عبارتی، یکی از راه­های دستیابی به سعادت دنیا و آخرت از مسیر رابطه مادر با فرزندش حاصل می­شود. در این راستا مقایسه آراء و دیدگاه­های گوناگون، ما را به فهم عمیق­تر و متفاوتی از مسئله مادری و فرزندآوری خواهد رساند.