جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف: هدف پژوهش حاضر، ارزیابی تأثیر روایت درمانی مسیر شغلی بر ارتقاء تأمل بر پروژۀ زندگی و حس پیوستگی در دانشجویان فارغ‌التحصیل دختر دانشگاه حضرت معصومه(س) بود. روش: طرح پژوهش، نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون – پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش شامل کلیه دانشجویان فارغ‌التحصیل در مقطع کارشناسی در طی سال‌های تحصیلی 1398-1399 بودند. تعداد30 نفر از فارغ‌التحصیلان داوطلب که نمره‌ای کمتر از نقطه برش در مقیاس تأمل بر پروژۀ زندگی و مقیاس حس پیوستگی کسب کردند انتخاب و بر اساس نمونه‌گیری تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هرکدام با 15نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 9جلسه هفتگی( هر جلسه90دقیقه ) روایت درمانی مسیرشغلی ککران (1997) را دریافت کردند اما گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌های پژوهش با استفاده از مقیاس تأمل بر پروژۀ زندگی و مقیاس حس پیوستگی پیش از شروع مداخله و پس‌ازآن، از افراد هر دو گروه آزمایش و کنترل جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری 23-SPSS و روش تحلیل کواریانس چند متغیره تحلیل شد. یافته­ ها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد روایت درمانی موجب افزایش تأمل بر پروژۀ زندگی و حس پیوستگی می‌شود. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، می‌توان نتیجه گرفت که روایت درمانی مسیر شغلی می‌تواند به‌عنوان روش مداخله‌ای مناسب برای ایجاد حس طرحمندی در فارغ‌التحصیلان با محوریت تأمل بر پروژۀ زندگی و حس پیوستگی به کار رود.

مقدمه: از آنجا که در سال های اخیر پژوهش های زیادی در خصوص بررسی تاثیر کار شیفتی بر زندگی شغلی و خانوادگی پرستاران صورت گرفته شده است، اما در این میان کمتر پژوهشی به بررسی تاثیر کار شیفتی بر تعارض کار- خانواده و رضایت زناشویی آنان پرداخته است. در همین راستا، این پژوهش به بررسی تاثیر کار شیفتی بر تعارض کار- خانواده و رضایت زناشویی در پرستاران زن پرداخته است.روش: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی- مقطعی می باشد. نمونه پ‍‍ژوهش شامل 240 پرستار بود که بطور تصادفی از میان شش بیمارستان آموزشی انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه تعارض کار- خانواده و پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از محاسبه میانگین، انحراف معیار، تحلیل کوواریانس و آزمون t برای گروههای مستقل استفاده شد.یافته ها: بر اساس نتایج تفاوت معناداری بین پرستاران ثابت و شیفت در گردش در زمینه تعارض کار- خانواده به دست آمد و پرستاران شیفت در گردش میزان بیشتری از تعارض را تجربه کردند (0.02=p). در زمینه رضایتمندی زناشویی، تفاوت معناداری بین دو گروه نبود (0.18=p) اما در دو متغیر «نظارت مالی» و «رابطه جنسی»، پرستاران شیفت در گردش پایین تر از میانگین بودند (0.02=P).نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش آموزش مهارت های لازم به نوبت کاران در خصوص مدیریت تعارض کار- خانواده و افزایش رضایتمندی زناشویی، امری ضروری است.