جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تبیین تغییر و دگرگونی در حکمت متعالیه بر تئوری قوه- فعل مبتنی است. قوه ساحت آن دسته از کمالاتی است که به‌صورتِ استعداد در موجودی مادی مندمج هستند. این ساحتِ سیال و ناپایدارِ شیء است که همواره رو به‌سویِ تعالی و تکامل دارد. درمقابل، فعلیت حالت ثابت و کاملی است که شیء در استمرار وجودی به‌نحوِ نسبی حفظ می‌کند. نظریۀ حرکت جوهری در حکمت متعالیه منطق دوگانۀ تغییرات در نظام مشائی را به منطقی واحد و یکپارچه تعالی می‌دهد. فرضیۀ مقاله این است که نظریۀ حرکت جوهری توانایی تبیین فلسفی ایدۀ وحدت علم در فیزیک -در ربط میان فیزیک کلاسیک با فیزیک کوانتوم- را دارد. بر همین اساس، در این مقاله سعی شده است که با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از چارچوب نظریۀ حرکت جوهری میان میدان‌های کلاسیک و کوانتومی نوعی ارتباط اتحادساز برقرار شود و مفاهیمی همچون ذره مجازی و حد کلاسیکی نظریه بازتعریف شود. همچنین، با توجه به تقسیم موجودات فیزیکی به دو دسته ذرۀ کلاسیک و ذرۀ کوانتومی، در هستی‌شناسی آنها چالش می‌شود.