جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : کلیسای اسکاتلند در سال 1843 "اختلال" بزرگی را تجربه کرد که منجر به تشکیل کلیسای آزاد اسکاتلند و کالج الهیات آن به نام "کالج هیو" شد. توماس چالمرز نه تنها رهبر اصلی اختلال، بلکه اولین رئیس کالج جدید نیز بود. با نفوذ او بود که با انتصاب زمین شناس معروف اسکاتلندی، جان فلمینگ، کرسی علوم طبیعی ایجاد شد. فقط فردی که متعهد به تدریس علوم باشد می تواند اصرار داشته باشد که چنین کرسی در یک موسسه الهیات ایجاد شود. این پایان نامه به دنبال آن است که علایق علمی چالمرز را به هم نزدیک کند و نشان دهد که او اولین واعظ بزرگ انجیلی قرن نوزدهم اسکاتلند بود که مسائل علمی را به منبر اسکاتلند معرفی کرد. اگرچه او در دانشگاه سنت اندرو تحصیل کرد و با هدف ورود به وزارت کلیسای اسکاتلند در رشته هنر و الهیات فارغ التحصیل شد، اما علاقه واقعی او به الهیات نبود، بلکه به ریاضیات بود. او تحصیلات خود را در ریاضیات و فلسفه طبیعی در مقطع فوق لیسانس در ادینبورگ زیر نظر پروفسورهای معروف جان پلیفر و جان رابیسون دنبال کرد. در طول اقامتش در ادینبورگ بود که توسط چارلز هوپ با شیمی آشنا شد. در حالی که وزیر کلیسا در کیلمانی بود، علاقه خود را به علوم با سخنرانی پنج روز در هفته در سنت اندروز در ریاضیات و شیمی ادامه داد. در سال 1809 او به مسیحیت انجیلی گروید، اما به علاقه خود به علوم ادامه داد، اما فقط در سطح درجه دوم اهمیت. موعظه و انتشار «گفتارهای نجومی» در سال 1816 جذابیت بسیار زیادی داشت، زیرا او بی‌رحمانه علیه «موضوعات غیرعلمی شکاکان» که بین علم و دین فاصله‌ای غیرضروری ایجاد می‌کردند، استدلال می‌کرد. این ادعای چالمرز بود که علم و مسیحیت در هماهنگی کامل هستند. بی در طول زندگی خود علاقه فعالی به انجمن بریتانیایی برای پیشرفت علم داشت و فلسفه طبیعی جان رابیسون را توسعه داد و آنچه را که به "نظریه شکاف" معروف شد، فرموله کرد. رویکرد او به الهیات سیستماتیک یک انحراف عمده از ارتدکس پذیرفته شده بود، عمدتاً به دلیل پذیرش فلسفه باکونی.