جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

علوم انساني بر مباني گوناگوني استوار است که مي‌توان آنها را در پنج دستة مباني معرفت‌شناختي، هستي‌شناختي، انسان‌شناختي، دين‌شناختي و ارزش‌شناختي طبقه‌بندي کرد. يکي از مباني دين‌شناختي علوم انساني، قدرت مطلق الهي است. پژوهش حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي درصدد است تأثير اين مبنا را در حوزة تعليم و تربيت اسلامي نشان دهد. يافته‌هاي پژوهش حاکي از آن است که هرچند انسان موجودي مختار، با اراده و داراي قدرت است و همين ويژگي‌ها او را تربيت‌پذير کرده است؛ اما توانايي او در طول قدرت الهي است. به همين دليل، انسان معتقد مي‌کوشد تا روش تربيتي‌اي را برگزيند که در افکار و اعمال خويش هيچ‌گاه خود را از سيطرة قدرت الهي خارج نداند. همچنين، انسان که مرکب از جسم و روح است، ساحت‌هاي بينشي، گرايشي و رفتاري دارد؛ ساحت‌هايي که مي‌توانند در حوزة تعليم و تربيت به شکوفايي رسيده و در مسير صحيح پرورش يابند. در ساية تعليم و تربيت صحيح، جهان‌بيني فرد شکل مي‌گيرد و بينش‌ها و گرايش‌هاي او در مسير رسيدن به هدف نهايي وجودي انسان جهت‌دهي مي‌شود و در نهايت، انسان با پذيرش قدرت مطلق الهي و توجه به ربط و وابسته بودن خود در تمام ابعاد فکري و حرکتي، رفتاري توحيدي و خدامحوري پيدا مي‌کند.