جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : ساندرا هاردینگ نسخه خود از نظریه دیدگاه فمینیستی را با نظریه های سنتی «بازنمایی گرایانه» یا «تئوری کپی» حقیقت مخالفت می کند. با این حال، منتقدان او معتقدند که نظریه دیدگاه هاردینگ یک چارچوب معرفت‌شناختی بازنمایی ضمنی را حفظ می‌کند که فضایی را برای شک‌گرایی جهانی و نسبی‌گرایی مخرب باقی می‌گذارد. شارین کلاف و شانون سالیوان استدلال می‌کنند که برای هاردینگ ناسازگار است که ادعا کند (1) دیدگاه‌های فمینیستی نظریه‌های «کم‌تر نادرست» را نسبت به جوامع علمی سنتی آندرومرکزی تولید می‌کند، و (2) همه دیدگاه‌ها (از جمله ممتازترین دیدگاه‌های اجتماعی) هستند. با موقعیت اجتماعی که از آن برخاسته اند، فعال و محدود می شوند. آنها ادعا می کنند که نگه داشتن این دو ادعا در تنش با یکدیگر یک دودویی عینی گرا-نسبی گرای مشکل ساز ایجاد می کند که پتانسیل رهایی بخش نظریه هاردینگ را تضعیف می کند. در این مقاله استدلال می‌شود که این ارزیابی‌های انتقادی از نظریه دیدگاه هاردینگ نادیده گرفته می‌شود که در آن ادعای «کمتر نادرست» هاردینگ در حال حاضر بر تعهدی استوار به دانش موقعیت‌یافته است تا نظریه بازنمایی‌گرایانه حقیقت. با خواندن دیدگاه هاردینگ از طریق هستی شناسی دانش برونو لاتور، استدلال می کنم که هدف یک دیدگاه صرفاً تولید بازنمایی های «جایگزین» در کنار بازنمایی های غالب نیست. بلکه ایجاد فضاهای تنش انتقادی با تئوری و عمل علمی غالب و غیرانتقادی پذیرفته شده است. دیدگاه‌ها گزارش‌های انتقادی از چگونگی شکل‌های مسلط دانستن فضاهای دانش را ساخته و به کار می‌گیرند، و فرصت‌هایی را برای پیکربندی مجدد این فضاها به شیوه‌هایی که دموکراتیک‌تر و کمتر سرکوب‌کننده‌تر هستند، فراهم می‌کنند. بنابراین، چنین گزارش‌های مبتنی بر دیدگاه، نامزدی برای تولید نظریه‌های نادرست کمتری هستند، نه به این دلیل که «واقعیت جهانی» را به وضوح نشان می‌دهند، بلکه به این دلیل که برخلاف علم مدرن غربی، از موقعیت‌های اجتماعی حاشیه‌ای بیرون می‌آیند که کمتر احتمال دارد ماهیت موقعیت‌یافته و محلی را انکار کنند. از همه ادعاهای دانش