جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: پژوهش حاضر به این سؤال جالب و هنوز عمدتاً مغفول مانده می پردازد که چگونه رشته های مقدماتی فلسفی (مانند «مقدمه ای بر فلسفه»، «درآمدی بر اخلاق» و غیره) بر درک دانشجویان از مفهوم تفکر انتقادی که یکی از مهمترین موارد توصیفی است، تأثیر می گذارد. و مفاهیم هنجاری در آموزش معاصر. با پرداختن به این موضوع، وظایف زیر را فرموله کردیم. ابتدا، با معرفی مدل‌هایی از تفکر انتقادی که در آموزش معاصر مرتبط هستند، چارچوب نظری تحقیق را ترسیم کنیم. دوم، کشف و مقایسه درک دانشجویان کارشناسی از تفکر انتقادی قبل و بعد از اتمام کلاس‌های فلسفه. برای تکمیل تکلیف اول، از روش های رایج مرور ادبیات (محدوده، تجزیه و تحلیل، ترکیب) استفاده شد. کار دوم با استفاده از تحقیق تجربی (کیفی) تکمیل شد. نمونه واقعی تحقیق حاضر شامل 15 دانشجوی مقطع کارشناسی (سال اول) از برنامه تحصیلی "تربیت بدنی و ورزش" در دانشگاه ورزشی لیتوانی (LSU) است. در پژوهش حاضر از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شده است. از شرکت کنندگان خواسته شد تا به 10 سؤال که از قبل آماده شده بودند، و همچنین یک سری سؤالات اضافی که در طول مصاحبه مرتبط به نظر می رسید، پاسخ های مفصل بدهند. با شرکت کنندگان دو بار مصاحبه شد: بار اول قبل از شروع کلاس های فلسفه (ماژول "فلسفه تعلیم و تربیت") و بار دوم پس از اتمام آنها. تحقیق ما به دو نتیجه منتهی می شود. اولین نتیجه (مفهومی) این است که علیرغم تنوع زیاد تعاریف و مدل‌های نظری تفکر انتقادی، ایده اصلی یکسان باقی می‌ماند، یعنی تفکر بازتابی، توانایی کلی برای تشخیص چشم‌اندازهای مختلف کنش‌ها و مرتبط کردن کنش خاص با انگیزه‌های اولیه. (نیازها، اهداف). دومین نتیجه (تجربی) این است که کلاس‌های فلسفی به عنوان نوعی مداخله آموزشی باعث می‌شود که ایده بازتاب بیشتر در تصورات دانشجویان از تفکر انتقادی بیان شود.