جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از مهدي بن اسدالله كه در 1297 هـ. ق. تصنيف كرده است. «قصيده اي» در 4 برگ، ماده تاريخي درباره تولد فاطمه سلطان (1319) فرزند كاتب نسخه (اسماعيل بن ابراهيم جندقي متخلص به تاراج) و اوراقي در دعا. (فاضل هاشمي) پيرامون ركن رابع و اينكه حجت ظاهر بايد يكي باشد (وحدت ناطق) و ديگران پيرو تا اينكه اختلاف در ميان امت واقع نگردد، بروش شيخي ها و براي اثبات عقايد آنان و بيشتر ادله مؤلف از حاج كريم خان كرماني گرفته شده است، و غره ماه شوال 1297 پايان يافته است. اين كتاب مشتمل بر دو باب و يك خاتمه مي باشد بدين تفصيل: باب اول: در ذكر فرمايشاتي كه صريح در مطلب است. باب دوم: در اثبات مطلب بكتاب و سنت. خاتمه: در اموري چند كه معرفت آنها لازم است. (سيد احمد اشكوري) در 2 «باب» و هر يك «فصل» هايي و در پايان 1 «خاتمه» و اين نيز در چند «فصل» است. در غره شوال 1297ق/1880م به پايان برده است. نام كتاب در ديباچه و نام نگارنده و تاريخ در انجام آمده است. در اثبات انديشه هاي گروه شيخيان در زمينه ركن رابع و وحدت ناطق. بر پايه آيت و حديث و نقل از كتاب هاي مشايخ، از آن ميان «ارشاد العوام» حاج محمد كريم خان قاجار. در 2 «باب» و 1 «خاتمه» : باب 1. فرمايشاتي كه صريح در مطلب است، 2. در اثبات آن به كتاب و سنت. خاتمه در اموري چند كه لازم اند گفته آيند. (احمد منزوي) [فهرست آستان قدس 17/390؛ مرعشي 14/356؛ دائرة المعارف بزرگ 1/267 و 1/268؛ فهرستواره منزوي 9/448؛ رايانه استان قدس]

از مهدي بن اسدالله بن دستور حاج محمد بن حاج محمد كريم خان كرماني (1263-1324ق/ 1847-1906م) در پاسخ ميرزا محمد علي بن محمد حسن نوري، مشهور به ناظم الشريعة، كه در همدان مي زيسته است. پرسشهايي است بي شماره: 1. ادله بيست و هفتگانه 2. غرض از خلقت حضرات نقباء و نجبا، در چند «فصل» 3. عصيان آدم و گمراهي او، در چند «فصل»، 4. داستان موسي و خضر و مرتبت آن دو 5. تأويل تباين «فبعزتك لاغوينهم اجمعين» و «فعصي آدم ربه فغوي» 6. آيا حضرت مجتبي (ع) عالم به زهر در كوزه بودند؟ 7. آيا آنحضرت متصرف در عوالم غيب و شهادت و نفس و روح و طبع و فؤاد بودند؟ 8. صلاة وسطي 9. تفسير آيت اني جاعل في الارض خليفة، در چند «فصل». (احمد منزوي) [دائرة المعارف بزرگ اسلامي 3/84]