جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رهیافت آموزه‌های دین مبین اسلام، «تعقل» بر مبنای آیات قرآن کریم و روایات مستند می‌باشد، به گونه‌ایی که شائبه تعصب و غرض ورزی را ابطال می‌نماید. اگر چه پروردگار متعال در قرآن کریم آیات متعددی را به مبحث خلود اهل بهشت و اهل دوزخ اختصاص فرموده است، امّا نوع نگرش به مبانی نظری معاد موجب طرح دیدگاه‌هایی شده است که خالی از افراط و تفریط نیستند. ادعای اجماع طرفداران خلود (ابدیت بی انقطاع) از جمله دلایلی است که سبب شده ، نه تنها بحث مستدل و نگاه عقلانی براساس قرآن و سنت به موضوع نشود بلکه به صرف تأییدِ نظرات متقدمان بسنده شود. مقوله دین ستیزی که نه تنها عقل نمی تواند عذاب همیشگی را برای خطای محدود بپذیرد، بلکه در مقابل وعیدها، آیاتی که بیانگر عفو فراگیر و رحمت واسعه الهی است در تقابل آشکار است. هدف پژوهش حاضر آن است که ضمن معناشناسی دقیق واژه‌های موثر، ادله متقن در معنای حقیقی خلود را از حیث فطرت پاک واکاوی نماید. رویکرد نوینی که در جهت اثبات اتحاد و نور واحد بودن آیات شریفه قرآن کریم، سنت به عنوان رسول ظاهری و عقل به عنوان رسول باطنی مورد کنکاش و مداقه قرار ‌گیرد. همچنان که مولفه این پژوهش آن است که مدت عذاب اهل جهنم و پاداش اهل بهشت، مطابق نص صریح قرآن منحصر به اراده و مشیت واجب الوجود می باشد. پژوهش حاضر تلاش دارد ادله ایی را واکاوی نماید که نه تنها در ستیز با ضروریات دین نبوده بلکه گزاره‌های دین گریز را به نقد بکشد.