جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

انديشيدن درباره‌ي مرگ، موضوعي است كه عمر آن به اندازه‌ي تاريخ زندگي بشر است؛ تقريباً هيچ انساني را نمي‌توان يافت كه در طول زندگي، ساعت‌ها به مرگ نينديشيده باشد و شايد بتوان گفت كمتر كسي به اندازه‌ي شاعران و فيلسوفان، مجال آن را داشته باشند كه ديدگاه و احساس خود را در پيوند با مرگ بيان كنند و گفته‌هايشان را در لابه‌لاي تاريخ به يادگار بگذارند. شاعر، امّا در اين ميان، به دليل نگاه هنري، جايگاه ويژه‌اي دارد؛ به همين دليل در اين مقاله، انديشه و احساس حزین لاهیجی درباره ي مرگ ارزيابي شد. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی بر آن است تا با تفحّص و کنکاش در زندگی و اشعار حزین لاهیجی، پیری و مرگ اندیشی را که یکی از مؤلفه¬های نوستالژی است، مورد نقد و تحلیل قرار دهد..شعر حزین لاهیجی از دیدگاه نوستالژی تابلویی را می‌ماند که در آن سیمای مردی خسته، همدم تنهایی و غربت، با انبوهی از تجربه¬ی آوارگی و دربدری ناشی از جنگ‌های داخلی و... به تصویر کشیده شده است.

حزین لاهیجی به قولی آخرین چهره پرفروغ سبک هندی است که بین عصر صفوی و افشاری می­زیسته و نماینده شاخص ادبیات فارسی و جهان­بینی عرفانی در روزگار پر آشوب قرن دوازدهم هجری قمری است. با این­که در علوم مختلف درخشیده، اما در شاعری، عارفی از مکتب عشق و پیرو مولانا جلال ­الدین بلخی است. موضوع عشق به عنوان جوهره اصلی ادبیات عرفانی و غنایی نوعی از انواع ادبی را در بر دارد که حزین یکی از حلقه ­های آن در عصر حساسی از تاریخ ایران و حتی هند به شمار می­ آید. او درباره عشق غزلیاتی خواندنی دارد که در مواردی به­ طور ابتکاری چهره­ ها و جلوه ­هایی از عشق را تفسیر می­کند و در آن­ها به بیان ویژگی­های عشق و دیدگاه­های خود در باب آن و ارتباط عشق با دیگر پدیده ­های معنوی می­پردازد. از مهمترین ویژگی­ هایی که برای عشق بر می­ شمارد دردآفرینی، ازلی بودن، آمدنی بودن و مشکل­ گشایی آن است. حزین علاوه بر بیان دیدگاه خود در باب عشق حقیقی و مجازی به بیان ارتباط عشق با بسیاری از امور معنوی چون اخلاق، غیرت، تغافل، تجلی، جذبه و ... می­پردازد که از طریق مطالعه آن­ها می­توان به جهان­ بینی خاص وی دست یافت.