جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مسئله‌ی محرک تاریخ از جمله مباحث چند وجهی فلسفه‌ی تاریخ است که با مباحث دیگر آن درمی‌آمیزد. این مسئله در دیدگاه علامه طباطبایی با شناخت ادوار تاریخ گره می‌خورد. تاریخ مورد اشاره‌ی علامه، تاریخ انسان و ملت‌ها است که در منظومه‌ی فکری ایشان به سه دوره‌ی بساطت و سادگی، دوره‌ی وحدت ملت‌ها و دوره‌ی حس و ماده تقسیم می‌شود. فطرت به مثابه محرک تاریخ در هر سه دوره نقش ایفا می‌کند. فطرت در دو دوره‌ی اول، خود را در قالب خاصیت استخدام‌گری نشان داد و با توجه به مجموع ویژگی‌های این دو دوره اصل استخدام برای حرکت جامعه‌ی بشری کافی بود. البته استخدام مثل دیگر اصول عقل عملی و دیگر گرایش‌های فطری در معرض انحراف و اشتباه بود و این مسئله با پیشرفته تر و پیچیده تر شدن جوامع خود را نشان داد، لذا در دوره‌ی سوم حیات تاریخی بشر لازم بود عامل دیگری نیز به کمک آن بیاید تا مسیر رو به کمال انسانیت متوقف نشود. این عامل دیگر وحی و دین است. وحی و دین هم باید مطابق با فطرت می‌بود وگرنه نمی‌توانست نقشی در حرکت تاریخ داشته باشد.