جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان اثر بخشی تربیتی قصص قرآن بر رشد و تعالی زیستی ، روانی و اجتماعی انسان به روش کتابخانه ای انجام شده است . در این تحقیق بدنبال پاسخگویی به این سوال هستیم که آیا قصص قرآ ن بررشد وتعالی انسا ن اثر تربیتی دارد ؟ لذا سعی بر آن است تا ابتدا معنای لغوی و اصطلاحی قصه، اهمیت،ویژگی‌ها و ارزش‌های تربیتی قصه در قرآن موردبررسی قرار گیرد، و در نهایت به شیوه‌ها و تکنیک‌های قصه‌پردازی در قرآن پرداخته می‌شود. قصه، در عرصه فرهنگ و انتقال مفاهیم انسانی قدمتی کهن دارد وسازگارترین فرم کلامی با ذهن بشراست. از همین روی دامنه مخاطبانش وسیع تر و قدرت نفوذش بیشتر است. گرچه زبان اصلی قرآن، زبان دین و هدایت معنوی است، امّا در کامل‌ترین وجه خود از شیوه داستان سرایی برای ابلاغ پیام خویش بهره برده است. این تحقیق کوشیده است با استفاده از آثاری که تاکنون در زمینه قصه های قرآن نگارش یافته است، وجوه امتیاز و تفاوت قصص قرآنی را با قصه های بشری به اختصار بررسی کند و در عناوین چهاردهگانه: «درستی گزاره ها، واقعی بودن داستان، فشردگی گفت وگوها، گزینشی و انتخاب گرایانه، شکسته شدن وحدت زمانی، پردازش پایه پایه، گره افکنی و مبهم گویی، تکرار و مکرر گویی، گفت وگوهای میان قصه ای، داستان در داستان، تنوّع و تفنّن در داستان پردازی، طرح ناگهانی قصه، پرده پوشی و عفیف گویی و حضور حداقلی زن در قصه های قرآنی»، تنظیم کرده و بدست دهد. و همچنین در قرآن کریم فرازهایی از سرگذشت و عملکرد اقوام پیشین بیان شده است که مهم‌ترین آنها، داستان موسی و بنی‌اسرائیل است. این داستان حاوی آموزه‌های تربیتی عدیده‌ای است و نکات ارزشمندی در زمینه تربیت دارد. یکی از مباحث مهم در امر تربیت، روش‌های تربیت است. از این رو شناخت جایگاه هر روش، سهم بسزایی در موفقیت مربی دارد و بدون چنین شناختی، نیل به نتایج مورد نظر با مشکلات فراوان و چالش‌های جدی روبرو خواهد شد.دراین نوشتار برخی از روش‌های تربیت درقرآن مورد بحث قرارگرفته است

---