جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫حکمت و فلسفه نه تنها در شکلگيري فلسفه نقش اساسي ايفا نموده، بلکه آينده هر فرهنگ و تمدني به قوام و جايگاه فلسفه در آن تمدن بستگي دارد. در واقع تفسير فيلسوف از فرهنگ، با ديگر تفاسير تفاوت بنيادين دارد. فيلسوف روح فرهنگ و تمدن را نشان ميدهد. فارابي با تفسير خود از انسان، نه تنها مکتب فلسفي خود را سامان داد، بلکه قوام و تأسيس اسلامي نيز با فلسفه فارابي به وجود آمد؛ زيرا انوع نگاه فارابي به انسان، با توجه به فرهنگ اسلامي دگرگون شد و فلسفه جديدي را به وجود آورد که همان فلسفه اسلامي است. بنابراين، تحقيق حاضر در چهار فصل به بررسي جايگاه انسان در فلسفه فارابي پرداخته است؛ تا نشان دهد، هرچند که فلسفه اسلامي متأثر از فلسفه يوناني بوده است؛ ولي تأسيس فلسفه اسلامي، جدا از فلسفه يوناني بوده است. فلسفه فارابي داراي مباني خاصي مانند اعتقاد به واجبالوجود، نظريه فيض(خلقت)، ذومراتب ديدن موجودات و جايگاه عقل اول در فلسفه ميباشد. مهمترين مسئله فلسفه فارابي سعادت است که با اخلاق حميده همراه با سياست فاضله قابل دستيابي است. سعادت نهايي در نظر فارابي، متصل شدن به عقل فعال و نايل آمدن به مرتبه عقل مستفاد (فيلسوف و نبي) است. عقل انسان داراي دو حيث و بعد انفکاک ناپذير نظري و عملي است. عقل عملي تحت لواي عقل نظري رشد ميکند. اخلاق و سياست در فلسفه فارابي در چارچوب طرح متافيزيک وي قابل فهم است. به نظر فارابي، اگر پيوند نظر و عمل در فلسفه بريده شود، فلسفه کامل نميشود. مدينه در ديدگاه فارابي داراي دو نوع فاضله و غيرفاضله است. رئيس اول مدينه فاضله نبي- فيلسوف و رئيس دوم آن فيلسوف محض است. در نظام فکري فارابي، فلسفه مقوم مدينه فاضله است. مدينه فاضله فارابي نشانگر واقعيت جهاني و آرمانهاي دين مبين اسلام بوده و هرگز رنگ و بوي ايتوپيايي(ناکجاآباد) به خود نگرفته است.