جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫براي بهره‌مندي بهتر در تبليغ دين و آگاه سازي جامعه با رهاوردهاي پيامبران الهي، آشنايي با روش مناظرات آنان با مردم زمان خويش، راهگشاست. از اين رو، اين پژوهش در سه بخش به اين موضوع پرداخته است. حضرت نوح عليه السلامدر مناظره با قوم خود، با احتجاج و مجادله به طريق احسن و موعظه، آنها را به راه حق دعوت ميکرد. آن حضرت گاه از برهان و حکمت بهره جسته و گاه در گفتگوها با پند و اندرز، قوم خود را به سوي حق دعوت نموده است. حضرت ابراهيم عليه السلام با استدلال منطقي مردم را به يکتاپرستي دعوت نمود. او بتها را شکست و اين کار را به بت بزرگ نسبت داد، تا وجدان خفته آنها را بيدار کند. حضرت موسي عليه السلام در مناظرات خود، از يادآوري و شمردن نعمتها، برهان، نشان دادن معجزه، موعظه و روش مناظره خطابي بهره جست. حضرت عيسي عليه السلام همچون انبياي پيشين، با شيوه دعوت حکيمانه، مردم را به توحيد، تقوا، نبوت و نفي شرک دعوت مينمود. پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم در شرايط مختلف، با حکمت و برهان، موعظه و اندرز و شيوه جدال احسن، مردم را به اسلام دعوت کرد. حضرت هود عليه السلام در تبليغ خود، بر توحيد در عبادت، بيم از عذاب الهي در روز رستاخير و اصل نبوت تأکيد داشت و از برهان و حکمت، جدال احسن، و موعظه بهره جست. موضوعات مناظرة حضرت صالح عليه السلام، توحيد و نفي شرک، پيروي از خدا و از خودش و پيروي نکردن از اسرافکاران بود. وي از برهان عقلي، موعظه و يادآوري نعمتها همراه با معجزه بهره جست. حضرت لوط عليه السلام براي هدايت قوم خود، از موعظه و نصيحت بهره جست و آنها را به پيروي از خدا دعوت نمود. حضرت شعيب عليه السلام با شمردن نعمتها، از روش موعظه و گاه تهديد بهره جست، و حضرت يوسف عليه السلام در رابطه با زليخا، از روش بيدار نمودن وجدان خفته و در رابطه با دو هم زنداني، از فطرت و روش مقايسه و پرسش بهره جست.