جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در این رساله، مبحث خلاقیت و شیوه‏های پرورش تفکر خلاق از دیدگاه آموزه‏های قرآن کریم و نهج‏البلاغه ذکر شده است. خلاقیت بالاترین موهبت ذهنی انسان است و در یک نگاه آمیزه‏ای از هوش و خصیصه‏های بالای شخصیتی انسان هم‏چون نوع تفکر فرد، آرامش فرد، قدرت حل مسأله و ... می‏باشد. تمام موفقیت‏ها، پیشرفت‏ها و تمدن‏سازی‏های بشر در گرو تفکر پویای اوست و پرورش افرادی مستعد و خلاق، همواره مورد نیاز همه جوامع و از دغدغه‏های بزرگ آن‏ها بوده است. برای فهم هر چه عمیق‏تر نسبت به موضوع رساله، ابتدا دیدگاه‏های روان‏شناسان تعلیم و تربیت در باب خلاقیت و پرورش تفکر خلاق، بررسی شده است و سپس آراء متفکران اسلامی به عنوان شاگردان منظومه فکری اسلامی در باب تفکر خلاق ذکر گردیده است. پس از تجزیه و تحلیل داده‏ها، مبانی نظری پرورش تفکر خلاق از جمله: اعتقاد به حرکت انسان در مسیر فطرت، اعتقاد به آزاد اندیشی انسان و ... از قرآن کریم و نهج‏البلاغه استخراج شده است و در نهایت راه‎‏کارهای عملی که همان شیوه‏های پرورش تفکر خلاق از منظر آموزه‏های قرآن کریم و نهج البلاغه می‏باشند، بیان شده است. برخی از این شیوه‏ها عبارتند از: پرسش‏گری، ژرف‏نگری، کنجکاوی در پدیده‏های هستی و قصه‏گویی. لازم به ذکر است هر یک از مبانی نظری و شیوه‏های عملی مستند به آیات قرآن کریم و متون نهج‏البلاغه می‏باشد.