جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : بحران هایدگر نه تنها نشان می‌دهد که چگونه نازی‌ها از ایده‌های فلسفی بهره‌برداری می‌کنند و از فیلسوفان برای کسب مقبولیت عمومی استفاده می‌کنند، بلکه نشان می‌دهد که چگونه فیلسوفان آلمانی به نفع نازی‌ها بازی کردند. هانس اسلوگا رشد یک جنبش راستگرای قدرتمند را در فلسفه آلمان از جنگ جهانی اول توصیف می کند که در آن ایده های ملی گرایانه، یهودی ستیزانه و ضد دموکراتیک شکوفا شد.

ترجمه ماشینی : جوزف جی. کوکلمنز با تمرکز بر مسئله بسیار مهم رابطه حقیقت و هستی، پرداختی روشن و منظم از مضامین و موضوعات اصلی نوشته‌های بعدی هایدگر ارائه می‌کند. کوکلمنز توضیح می‌دهد که اگر می‌خواهیم اندیشه هایدگر را درک کنیم، باید آن را به‌عنوان یک مسیر یا راه در نظر بگیریم، نه به‌عنوان یک سیستم تمام‌شده. کوکلمنز با اتخاذ این رویکرد، ما را با دقت علمی در طیف وسیعی از موضوعاتی که هایدگر در حدود سال‌های 1935 تا 1965 درباره آن نوشته است، راهنمایی می‌کند. از بودن؛ تفاوت هستی شناختی؛ بهشت و زمین؛ خدایان و فانیان؛ و زبان، هنر، علم، فناوری، اخلاق و سیاست. در خاتمه، کوکلمانز به وظیفه اندیشیدن در عصری که فلسفه کلاسیک به پایان منطقی خود رسیده است، می اندیشد.

ترجمه ماشینی : تأثیر مارتین هایدگر بر اندیشه معاصر مهم و بحث برانگیز است. اما در فرانسه، تأثیر این فیلسوف آلمانی به حدی است که نمی توان اندیشه معاصر فرانسه را بدون اشاره به هایدگر و تأثیر فوق العاده او به درستی درک کرد. تام راکمور به بررسی دریافت اندیشه هایدگر در فرانسه می پردازد. او استدلال می کند که در دوره پس از جنگ جهانی دوم، به دلیل ماهیت خاص سنت فلسفی اومانیستی فرانسه، هایدگر متفکر چیره دست فلسفه فرانسه شد. شاید مهم‌تر از همه، او ادعا می‌کند که این دریافت - ابتدا به‌عنوان انسان‌شناسی فلسفی و بعداً به‌عنوان انسان‌گرایی پسا متافیزیکی - به‌طور سیستماتیک اشتباه است.

ترجمه ماشینی : فرانتس روزنزوایگ (1886-1929) امروزه به طور گسترده به عنوان یکی از اصیل ترین و چالش برانگیزترین چهره های به اصطلاح رنسانس اندیشه آلمانی-یهودی در دوره وایمار شناخته می شود. روزنزوایگ معمار نوعی منحصربه‌فرد الهیات وجودی و تأثیر مهمی بر فیلسوفانی مانند والتر بنجامین، مارتین بوبر، لئو اشتراوس و امانوئل لویناس، عمدتاً به‌عنوان «متفکر یهودی» یاد می‌شود، که اغلب به نادیده‌گرفتن اندیشه‌های او. دغدغه های فلسفی گسترده تر این کتاب با بریدن شکاف مصنوعی که خاطره‌ی آسیب‌زای ناسیونال سوسیالیسم بین فلسفه آلمان و یهودی ایجاد کرده است، می‌کوشد اندیشه روزنزوایگ را به افق فلسفی آلمانی که برای اولین بار در آن شکل گرفت بازگرداند. این اولین مطالعه انگلیسی زبان است که بدهی دائمی روزنزوایگ به نظریه سیاسی، نئوکانتی و فلسفه زندگی هگل را بررسی می کند. این کتاب همچنین خوانشی جدید و منظم از اثر اصلی روزنزوایگ، ستاره رستگاری، ارائه می‌کند. بیش از همه، این کتاب در صدد است تا پیوندی شگفت‌انگیز اما عمیق بین اندیشه روزنزوایگ و اندیشه معاصرش، فیلسوف آلمانی مارتین هایدگر را بررسی کند. گوردون با مقاومت در برابر عذرخواهی و محکومیت، پیشنهاد می‌کند که تعامل هایدگر با نازیسم نباید پیوند عمیق و از لحاظ فکری متقاعدکننده در سنت مشترک تفکر مدرن آلمانی و یهودی را پنهان کند. این کتاب که بحثی شفاف از دو متفکر به‌ویژه دشوار است، تلاشی شیوا برای ایجاد پل تمایز اجباری بین تفکر مدرن یهودی و تاریخ فلسفه مدرن آلمانی نشان می‌دهد - و نشان می‌دهد که چنین تمایزی بدون اعمال خشونت علیه هر دو نمی‌تواند حفظ شود.

ترجمه ماشینی : ریچارد ال.ولکلی در این اثر پیشگامانه به بررسی رابطه پیچیده فلسفی مارتین هایدگر و لئو اشتراوس می پردازد. وکلی استدلال می‌کند که هر دو متفکر تحلیل‌های جست‌وجویی از ریشه‌های سنت فلسفی در پرسش‌گری رادیکال ارائه می‌کنند. از نظر هایدگر و اشتراوس، بازیابی مقدمات اصلی فلسفه را نمی توان از بازاندیشی در مورد امکان فلسفی اصیل جدا کرد. دیدگاه‌های رایج در مورد تأثیر اندیشه هایدگر بر اشتراوس نشان می‌دهد که پس از الهام گرفتن از انحلال سنت فلسفی توسط هایدگر، اشتراوس مسیری کاملاً مجزا را در پیش گرفت و مدرنیته را کنار زد و به جای آن به دنبال تجدید فلسفه سیاسی سقراطی بود. وکلی این خوانش را رد می کند و معتقد است که درگیری اشتراوس با چالش های مطرح شده توسط هایدگر – و همچنین به طور کلی با فلسفه مدرن – چارچوبی حیاتی و پایدار برای پروژه فلسفی مادام العمر او تشکیل می دهد. هایدگر، اشتراوس و مقدمات فلسفه بیش از یک زندگی‌نامه فکری یا ترسیمی صرف از تأثیر، توجه عمیقی به تأملات این دو فیلسوف درباره ریشه‌ها، معنا و سرنوشت عقل‌گرایی غربی است.