جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از منابع مهم اسلام، «سنّت»، و بخشی از سنّت، گفتار معصوم است. برای این که به بهترین شکل از کلام معصوم استفاده کنیم، باید متن اصلی کلام معصوم را لحاظ کرده، مقصود واقعی شان را بفهمیم; از این رو برای این که به اصل کلام معصوم برسیم، لازم است از منابع دست اوّل و صحیح استفاده کنیم و برای فهم مقصود واقعی معصوم باید با قراین و شواهد در سخنان دیگر معصومان و همین طور با توجّه به ادلّه نقلی و عقلی منظور اصلی آنان را دریابیم. در این رساله، برای حصول اطمینان از دستیابی به متن اصلی نهج البلاغه کوشیده شده است به منابع دست اوّل و صحیح و همین طور به قراین و شواهد موجود مراجعه شود تا تصحیفاتی که به سبب بی دقّتی برخی کاتبان پدید آمده است و تحریف هایی که در اثر اغراض نادرست دشمنان، کلام امیرمؤمنان(علیه السلام) را تحریف می کند و همچنین اشتباه هایی که به علّت غفلت برخی مترجمان از قواعد صرفی و نحوی و بلاغی و غیره در توضیح مقصود امیرمؤمنان(علیه السلام) پدید آمده است، روشن شود; از این رو در فصل اوّل، به مواردی از تصحیفات متن و در فصل دوم به مواردی از اشتباه های ترجمه ها و در فصل سوم، اغراض نادرست دشمنان در تحریف نهج البلاغه بررسی شده است. در قسمت تصحیفات و تحریفات متن، سعی شده است بر اساس قراین موجود در منابع اصیل، استدلال انجام گیرد و از استحسانات عقلی پرهیز شود و در قسمت اشتباهات ترجمه ها کوشیده ایم با استدلال به کتاب های معتبر لغت و شواهد و قراین موجود، نقاط ضعف ترجمه ها را کشف و تبیین کنیم.