جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف از این رساله، بررسی مساله ابتلاء در قرآن کریم و روایات است. منظور از ابتلاء همان آزمایش های الهی نسبت به بندگان می باشد که هم شامل سختی ها و مصائب و هم رفاه و نعمت های مادی زندگی می باشد. لذا سعی در پاسخ یابی به سوالاتی از این قبیل دارد که هدف از آفرینش انسان چیست؟ برای رسیدن به این هدف انسان با چه مسائلی روبرو می شود و چگونه باید با این مسائل برخورد کند؟ تحقیق حاضر که به روش کتابخانه ای انجام یافته مشتمل برچهار بخش می باشد بخش اول شامل کلیاتی از قبیل بحث لغوی فتنه، ابتلاء، تمحیص و دیدگاه عرفا، متکلمین و فلاسفه در ابتلاء است. در بخش دوم از هدف افعال الهی و اقسام آزمایش در قرآن، آثار ابتلائات و نکاتی درباره ابتلاء انبیاء گذشته درقران بحث می شود. بخش سوم به جایگاه ابتلاء درروایات می پردازد. نهایتا" بخش چهارم به رمز موفقیت در ابتلائات می پردازد. براساس نتایج حاصل از تحقیق می توان گفت که باید به این باور برسیم که وجود مابه خاطر امتحان و ابتلاء آفریده شده و این سنت الهی است و این حقیقت باید از جنبه های نظری و عملی دروجود انسانها جای گیرد. از طرفی شناخت علل و عوامل ابتلائات موجب می شود انسان با تعمق در افعال گذشته خود دریابد که اگر عامل برخی بلایا به خود او برمی گردد با تصحیح اعمال گذشته به رفع آنها اقدام کند. درهرحال اگر انسان مساله آزمون بندگان را دائما" در نظر داشته باشد تمامی حرکات و سکنات او الهی می گردد. برخی از راه های موفقیت در این امتحانات بدین شرح است: ‎۱) داشتن جهان بینی الهی، یعنی وقتی توجه داشته باشیم همه هستی از خداست دیگر دلیلی ندارد در برابر مشکلات شکننده باشیم. ‎۲) آگاهی از سنت های الهی، آیات بسیاری در بیان احوال پیشینیان است. اطلاع از احوال اقوام گذشته در پرورش روحی انسان در برابر آزمایش های خداوند موثر است. ‎۳) توجه به حضور خدا در جریان تمام امور، اگر انسان بداند خداوند مصائب و مشکلات اورا شاهد و ناظر است، تحمل برای انسان آسان می شود. ‎۴) توجه به اجر و پاداش. ‎۵) استمداد از نیروی ایمان و الطاف الهی . ‎۶) یادآوری نعمت ها. ‎۷) صبر و استقامت.