جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

حریت و آزادگی به معنای رهاشدن از قید و بندهاست، همان انانیت وجود آدمی، همان اصل و اساسی که آدمی فطرتاً و بالذات خواهان آن بوده و گمشده دیرینه وی می باشد، رسیدن به شکوه اقتدار و آطادگی و عزتمندی، همان ودیعه ای که خداوند بر عهده انسان ها قرار داده است ( خلیفه الهی و کرامت انسانی). آری این همان نیاز آدمی از دیرباز بوده است و با وجود آن آرامش می یابد و معنا و مفهوم زندگی را درک می کند. متأسفانه در عصر حاضر با وجود مشغله های فکری و روانی، انسان ها از این اصل دور گردیده ودر خود فرو مانده اند. آن چیزی که می تواند آدمی را به این اصل گرانقدر و گرانمایه باز گرداند، داشتن صفاتی چون عفاف و پاکدامنی، تقوا، صبر، عزت نفس، نفاست نفس، قناعت و دوری از طمع و آزمندی و ... می باشد. وجود بزرگترین الگوی عالم هستی، سرور آزادگان، امام حسین علیه السلام خود، گواهی است بر اثبات این صفت حسنه و الهی. آن بزرگوار در کربلا با آزادگی خود و همراهانش به تمام عالم نشان داد که در اوج سختی ها و فشارها می توان به این ودیعه الهی چنگ زد و آن را حفظ نمود و به وسیله آن عزت عالم امکان را به دست آورد. با امید به این که بتوانیم با الگو قرار دادن آن حضرت و یارانش به این امر عظیم و الهی دست یابیم. کلیدواژگان این تحقیق عبارتنداز: حریت، آزادگی، آزادی، عزت و کرامت.