جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده (فارسی): اسطوره حکایتی تخیلی است که متعلق باوراست. افلاطون فیلسوفی است که به رغم انتقاداتی که در کتاب دوم جمهوری برهومر وهزیود وارد کرده است و آن دو را به سبب اینکه دروغهایی را به خدایان نسبت داده اند. مورد نکوهش قرار داده است با این حال افلاطون برای بیان برخی از مباحث فلسفی خود از اسطوره استفاده کرده است اسطوره در فلسفه افلاطون از جایگاه مهمی برخوردار است. افلاطون به علت این که برای بیان برخی از مباحث فلسفی خود از طریق استدلال های منطقی نمی توانست پیش برود لذا برای رسیدن به اهداف و مقاصد اخلاقی و دیالکتیکی خود به اسطوره متوسل شده است. اسطوره هایی که افلاطون مورد استفاده قرار می دهد نقشها و کارکردهای مختلفی در فلسفه افلاطون دارند. برخی از این اسطوره ها ستنتی و کهن هستند و برخی دیگر از این اسطوره ها را خود افلاطون ابداع کرده است.