جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده (فارسی): هوش مصنوعی به بخشی ازعلوم رایانه ای اطلاق می گردد که معطوف به طراحی سیستمهایی است که بتوانند کلیه ی ویژگیهای هوشمندانه ی انسانی راازخود به نمایش بگذارند،ازقبیل؛فهم،کاربرد زبان،یادگیری وغیره.درفصل اول به سطوح مختلف بحث فلسفی درباب روایت افراطی ازهوش مصنوعی اشاره شده ودرفصل دوم با محوریت آراء آلن تورینگ وجان سرل امکان وعدم امکان تحقق روایت افراطی ازهوش مصنوعی مورد بررسی قرارگرفته است.درفصل سوم مبانی فلسفی که رهیافتهای عملی معطوف به دستیابی به هوش مصنوعی برآنها متکی هستند مورد بررسی قرارگرفته اند.این رهیافتها ی عمده عبارتند ازنشانه گرایی وپیوندگرایی.چگونگی اتکاء رهیافتهای هوش مصنوعی براندیشه های فلسفی درفصل سوم به نحو مبسوط نشان داده شده است.فصول چهارم تا هشتم متکفّل پرداختن به بررسی فلسفی درخصوص روایت افراطی ازهوش مصنوعی دریک سطح بنیادی ترهستند. برای اینکه بتوان به روایت افراطی ازهوش مصنوعی دست یافت باید بتوان به ساختارذهن انسان وضوح کامل بخشید.این نکته به تفصیل درفصل چهارم تشریح شده است.درفصل پنجم ریشه های دکارتی امکان وضوح ذهن به نحوتامّ مورد بررسی قرارگرفت ونشان داده شده است که چگونه تفکرمدرن در سرآغازخود مبانی لازم برای روایت افراطی ازهوش مصنوعی رافراهم آورده است.درفصل ششم به بسط اندیشه ی مدرن درتفکرادموند هوسرل اشاره شده ومن استعلائی هوسرل به عنوان مبنای روایت افراطی ازهوش مصنوعی مورد بحث قرارگرفته است.درفصل هفتم با طرح مبانی اندیشه ی میشل فوکو نشان داده شده که می توان از فلسفه ی وی که معطوف به بررسی سوژه مدرن است برای بررسی مبنای روایت افراطی هوش مصنوعی بهره گرفت.این بررسی درفصل هشتم وعمدتاً با تکیه برمباحث فوکودرباره ی ظهورانسان وتحلیل تناهی درکتاب واژه ها وچیزها انجام پذیرفته است.دراین فصل براساس دیدگاه فوکو درخصوص رابطه ی میان کوژیتووهستی انسان، روایت افراطی هوش مصنوعی مورد بازنگری قرارگرفته است.