جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده دانشمندان بر این باورند که پیشرفت‌های شگرف بشر در علوم گوناگون، از جمله سیاست‌گذاری‌ها در سطح دولت، مرهون استفاده از روش‌های تحقیق مناسب در آنهاست؛ اما اینکه چه روش‌های وجود دارند و کدام روش، متناسب با کدام علوم است، به مباحث روش‌شناسی نیاز دارد تا از طریق آنها و ارائة اصول و مبانی، روش متناسب با علوم را مشخص کرد. در این نوشتار ابتدا مکاتب روش‌شناسی ـ روش‌شناسی اثبات‌گرایی، روش‌شناسی تفسیری و روش‌شناسی انتقادی ـ و مبانی فلسفی آنها ـ هستی‌شناسی، انسان‌شناسی، معرفت‌شناسی ـ بررسی، و به تأثیر این مکاتب بر سیاست‌گذاری دولتی پرداخته شده است. روش‌شناسی اثبات‌گرایی مقتضی این نوع سیاست‌گذاری است که سیاست‌ها و قوانین حاکم بر رفتار اجتماعی انسان‌ها در عالم خارج وجود دارند و کار سیاست‌گذاران این است که آنها را کشف کنند و در اختیار مراکز مرتبط برای مشروعیت بخشیدن به آنها قرار دهند؛ اما روش‌های تفسیری و انتقادی که تقریباً نتایج مشابه دارند، مقتضی سیاست‌هایی است که از طریق تعامل میان صاحبان قدرت و گروه‌های سیاسی و یا از طریق طبقة حاکم و کسانی که ابزار تولید را در اختیار دارند، به دست می‌آیند.

رویکردی است تطبیقی بین دیدگاه قرآن و مدیریت نوین درباره مبانی مدیریت و سازماندهی. در این رساله، ابتدا نظریه های مختلف دانشمندان غربی درباره اصول سازماندهی مطرح شده و سپس اصول مدیریت قرآنی با اصول مدیریت حاکم بر غرب مقایسه گردیده است. نویسنده ضمن بیان مطالبی همچون: اصل تقسیم کار، هماهنگی در مدیریت، رفتار سازمانی در مدیریت، مبانی انسان شناسی مدیریت، مدیریت خداوند بر عوالم، مدیریت امامان، و مدیریت ملائکه، نتیجه می گیرد که قرآن کریم، اصول حاکم بر سازماندهی در مدیریت را مسلّم دانسته و دلایل متعددی بر آن اصول اقامه کرده است.

پیوست در منابع دیجیتالی