جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رشد فزاینده انتشار سفرنامه در سال های اخیر در کشورهای اروپایی بخصوص در فرانسه و رویکرد به سمت مطالعه ادبیات سفرنامه از نظر تئوری و نوع ادبی، ما را بر آن داشت تا در این مقاله به مطالعه نوع ادبی سفرنامه بپردازیم. بدین ترتیب مطالعه مشکلات مربوط به ارائه تعریف مشخص از نوع ادبی سفرنامه و چندگانه بودن فرم و قالب آن، ما را به سمت طرح مساله تعریف سفرنامه رهنمون ساخت.در این مقاله با هدف پرداختن به مطالعه نوع ادبی که «ژان ماری شفر» در کتاب خود با عنوان«نوع ادبی چیست»، به آن پرداخته است، سفرنامه را از نظر ادبی مورد مطالعه قرار داده ایم. بدین ترتیب در این مقاله با در نظر گرفتن تقسیم بندی انجام شده برای سفرنامه به وجود نقطه تلاقی چند نوع ادبی در سفرنامه پی خواهیم برد. در این مقاله همچنین به روایت و توصیف و تحول آن در این نوع ادبی خواهیم پرداخت.

اولین دیدار معمولا دارای جذابیت بسیار و ایفاگر نقشی مهم در داستان است. هدف از این پژوهش، مطالعه این صحنه در سه اثر متعلق به ادبیات فارسی یعنی بیژن و منیژه، ویس و رامین، لیلی و مجنون با الهام گیری از روش ژان روسه است. دو گروه از عناصر تشکیل دهنده داستان در این تحقیق مطالعه می شوند: نخست نشانه های زمانی و مکانی، سپس عناصر پویای داستان که شامل تاثیرگذاری، تبادل پیام و بالاخره وصال می باشد و زنجیره نقل داستان به آن وابسته است. بدین ترتیب این پژوهش، غنا و نو آفرینی آثار مورد نظر را به وضوح نشان داده و به شیوه خود جنبه معنوی و عرفانی عشق را در شعر کلاسیک فارسی نمایان می سازد.