جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این مطالعه به دنبال ارائه نظریه آزادی در یک خط از سنت مارکسیستی است که با مارکس و انگلس آغاز می شود و از لنین تا فلسفه معاصر شوروی ادامه می یابد. اگرچه هدف اولیه صرفاً توصیف چگونگی درک آزادی توسط متفکران این سنت است، همچنین تلاش می شود تا مشخص شود که آیا دیدگاه های آنها به شدت جبرگرا هستند یا خیر، همانطور که اغلب مفسران غربی فرض می کنند. به ترتیب با توجه به دامنه اصطلاح "فلسفه معاصر یک نکته شوروی". مرحله شوروی در فلسفه مارکسیستی گسترش یافته است. به انقلاب 1917 برمی گردد. با این حال، برای اهداف این مطالعه تنها آثار منتشر شده پس از سال 1947 مورد بررسی قرار گرفت و اکثریت قریب به اتفاق آنها مربوط به دهه 1960 است. جدای از این واقعیت که بیشتر آثار دوره‌های قبل در دسترس نبود، نشانه‌های کتاب‌شناختی، مانند عنوان مقالات در Pod znamenem marksizma، نشان نمی‌دهد که نظریه آزادی در آن زمان یک نگرانی عمده بود. در واقع، حتی در سال 1947، تا زمان ظهور آثار در انسان‌شناسی فلسفی در دهه گذشته، توسعه چندانی در این زمینه وجود نداشت. از سوی دیگر، تصور نمی‌شود که مفهوم آزادی که در نوشته‌های اخیر یافت می‌شود، نمایانگر فلسفه قبلی شوروی، در دوره «مرده» استالینیست یا پیش از آن باشد. فقط تحقیقات بیشتر می تواند آن را ثابت کند. این اثر به عنوان رساله دکتری در دانشگاه فریبورگ سوئیس به سرپرستی پروفسور J. M.

ترجمه ماشینی : این متن مفهوم نیاز را از دیدگاه هگل و مارکس معرفی می کند و آن را در چارچوب نظریه ها و نظریه پردازان نیاز مدرن قرار می دهد. این کتاب از طریق متون کلیدی، از جمله فلسفه حق هگل و سرمایه مارکس کار می کند و این نظریه را در رابطه با کمونیسم شوروی و سوسیال دموکراسی مورد بحث قرار می دهد. شامل متون کلیدی هگل و مارکس است که توسط دانشجویان در دوره های تئوری سیاسی مورد مطالعه قرار گرفته است به مفاهیم سیاسی برای نظریه نیاز مدرن نگاه می کند قابل دسترس: نویسنده به خوبی از شواهد متنی استفاده می کند نظریه نیاز یکی از عناصر اصلی نظریه اجتماعی مدرن است

ترجمه ماشینی : آیا جامعه انسانی می تواند مانند یک موجود زنده دچار بیماری شود؟ و اگر چنین است، چگونه چنین ناراحتی خود را نشان می دهد؟ در این کتاب تامل برانگیز، فرد نیوهاسر ایده آسیب شناسی اجتماعی را توضیح می دهد و از آن دفاع می کند و نشان می دهد که توصیف جوامع به عنوان "بیمار" یا "بیمار" به چه معناست و چرا ما اغلب به سمت درک مشکلات اجتماعی به عنوان بیماری یا بیماری کشیده می شویم. بیماری ها او نشان می دهد که چگونه روسو، هگل، مارکس، و دورکیم - چهار فیلسوف کلیدی که به ندرت یک "سنت" را تشکیل می دهند - ایده آسیب شناسی اجتماعی را به روش های قابل مقایسه ای به کار می برند، و سپس ارتباط بین بیماری های اجتماعی و پدیده هایی را که متفکران ساخته اند بررسی می کند. معروف: بیگانگی، آنومی، ایدئولوژی و ناکارآمدی اجتماعی. کتاب او روشنگری غنی و قانع کننده هم از ایده بیماری اجتماعی و هم از اهمیتی است که برای دیدگاه های فلسفی جامعه داشته و دارد.

ترجمه ماشینی : نزدیک به دو قرن از زمانی که مارکس به طرز معروفی هگل را سرگردان کرد تا دیالکتیک را به‌عنوان شیوه‌ای انقلابی در مورد تضادهای درونی روابط اجتماعی ما تغییر دهد، می‌گذرد. علیرغم انتقادهای پساساختارگرایان، پسااستعمارگرایان و دیگران، اخیراً تفکر دیالکتیکی در میان نظریه پردازان سیاسی تجدید حیات شده است. این تجدید حیات همزمان با افزایش ذکر کلماتی مانند جنگ طبقاتی، سوسیالیسم، و کمونیسم در بین عموم مردم در خیابان‌های سیاتل در سال 1999، در میدان تحریر قاهره، در اقدامات آنارشیست‌های یونان و خشمگینان اسپانیایی و در فریاد تجمعی «ما 99 درصد هستیم» جنبش تسخیر، و در دانشگاه. این کتاب بررسی می‌کند که چگونه تفکر دیالکتیکی ممکن است به نقدهایی که توسط چپ‌گرایان که از میراث جهانی‌شدن و اقتدارگرای مارکسیسم انتقاد می‌کنند، پاسخ دهد. برایان سی. لواتو ارنستو لاکلائو و شانتال موفه را به‌عنوان مخاطبان کلیدی در این گفت‌وگوی جاری بین مارکسیسم و پساساختارگرایی معرفی می‌کند. لاکلاو و موفه استدلال می‌کنند که نظریه مارکسیستی ذاتاً اقتدارگرا است، نمی‌تواند از نظریه تقلیل‌طلبی طبقاتی سوبژکتیویته انقلابی فرار کند و به هستی‌شناسی بسته هگلی محدود می‌شود. لواتو با روی آوردن به دو متفکر مارکسیست هترودوکس، رایا دونایفسکایا و سی ال آر جیمز، مخالف را استدلال می کند تا مفهوم سازی رادیکال دموکراتیک، پویا و باز از اندیشه دیالکتیکی بسازد. با انجام این کار، او دیدگاهی از نظریه مارکسیستی را پیش می‌برد که ممکن است به عنوان منبعی برای محققان و فعالان متعهد نه تنها به مبارزه با سرمایه‌داری، بلکه همچنین به مبارزه علیه استعمار، پدرسالاری، برتری سفیدپوستان، و هترونورماتیسم عمل کند. نوشته‌های دونایفسکایا و جیمز به مارکسیسم اجازه می‌دهد که در این سال‌های پرآشوب قرن بیست و یکم دوباره موضوعیت پیدا کند.

ترجمه ماشینی : یکی از خوانندگان این مطالعه را که برای اولین بار در سال 1984 منتشر شد، "به راحتی بهترین کتاب در مورد رابطه هگل با مارکس" نامیده است. مک گرگور با استدلال روحی نشان می دهد که منطق هگلی به خوبی با هدف مارکس سازگار است، زیرا قبلاً حاوی عناصر منحصر به فردی بود که بعداً در نظریه اجتماعی مارکس ظاهر شد، از جمله مفاهیم ارزش اضافی و گذار به کمونیسم. هیجان انگیزترین چیز در مورد کتاب این است که نشان می دهد مارکس بالغ هر چه بیشتر به هگل نزدیک می شود و به طور فزاینده ای مدیون اوست. به طور خلاصه، نویسنده یک هگل جدید و یک مارکس جدید به ما می دهد. مک گرگور به شیوه ای بدیع و نافذ نشان می دهد که منطق دیالکتیکی عمدتاً منطق اجتماعی است، بازسازی در اندیشه روابط اجتماعی و ساختار اجتماعی. محور کار بررسی فلسفه حق است که در آن هگل نظریه ای از جامعه سرمایه داری مدرن را ترسیم کرد. مک گرگور تحلیل قانع‌کننده‌ای از اهمیت هگل برای لنین ارائه می‌دهد و هشداری قوی ارائه می‌کند که مارکسیسم معاصر هگل را به خطر می‌اندازد. مک گرگور ثابت می کند که ایده آلیسم مطلق هگل مبتنی بر نظریه ای از دیالکتیک کار مشابه ماتریالیسم تاریخی مارکس است. کشف مهم دیگر مفهوم فقر هگل را به عنوان حلقه مفقوده ای که فرمول بندی مارکس را به نظریه لیبرال کلاسیک می پیوندد، روشن می کند.