جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : توسط نیویورک تایمز به عنوان یکی از ده کتاب برتر سال 2016 نامگذاری شده است، روایتی روحی از یک جنبش روشنفکری بزرگ قرن بیستم و متفکران انقلابی که آن را شکل دادند، توسط نویسنده پرفروش کتاب چگونه زندگی کنیم، سارا بیکول. پاریس، 1933: سه معاصر با کوکتل زردآلو در بار Bec-de-Gaz در خیابان Montparnasse ملاقات کردند. آنها ژان پل سارتر جوان، سیمون دوبووار و دوست دیرینه ریموند آرون، فیلسوف همکارشان هستند که در مورد چارچوب مفهومی جدیدی از برلین به نام پدیدارشناسی به آنها می خندد. او می گوید: «می بینید، اگر پدیدارشناس هستید، می توانید درباره این کوکتل صحبت کنید و از آن فلسفه بسازید!» همین عبارت ساده بود که جنبشی را برانگیخت و سارتر را برانگیخت تا پدیدارشناسی را با حساسیت فرانسوی و اومانیستی خود ادغام کند و از این طریق رویکرد فلسفی کاملاً جدیدی را با الهام از مضامین آزادی رادیکال، هستی اصیل و کنشگری سیاسی ایجاد کند. این جنبش پیش از آنکه راه خود را در سراسر جهان به عنوان اگزیستانسیالیسم باز کند، در کلوپ‌های جاز و کافه‌های کرانه چپ نفوذ کرد. در کافه اگزیستانسیالیست نه تنها فیلسوفان، بلکه نمایشنامه نویسان، مردم شناسان، محکومان و انقلابیون نیز حضور دارند، داستان اگزیستانسیالیست ها، از اولین جرقه شورشی تا جنگ جهانی دوم، تا نقش آن در جنبش های آزادی پس از جنگ، مانند ضد استعمار، را دنبال می کند. فمینیسم و حقوق همجنسگرایان در هم آمیختن بیوگرافی و فلسفه، این روایت حماسی از برخوردهای پرشور است - دعواها، روابط عاشقانه، راهنمایی ها، شورش ها، و شراکت های طولانی - و تحقیقی حیاتی در مورد آنچه اگزیستانسیالیست ها باید به ما ارائه دهند امروز، در لحظه ای که روزگاری هستیم. دوباره با مسائل اصلی آزادی، مسئولیت جهانی، و اصالت انسانی در دنیایی متلاشی و تکنولوژی محور مواجه می شویم.

ترجمه ماشینی : این کتاب مهم جدید به مقایسه آثار مربوط به دو متفکر برجسته قرن بیستم، امانوئل لویناس و آلبر کامو می پردازد. تال سسلر میراث ماندگار آنها را در چارچوب خاص مقاومت فکری در برابر تمامیت خواهی و خشونت سیاسی، با تمرکز ویژه بر رویکردهای مربوط به هولوکاست و نسل کشی در قرن بیستم و به تبع آن، مسئله تئودیسه و ایمان مذهبی مقایسه می کند. لویناس و کامو به بررسی منطق متافیزیکی و سیاسی متافیزیکی و سیاسی همسو و مکمل هر متفکر در مخالفت با استبداد می پردازند. سسلر بر مؤلفه مذهبی در تصویر لویناس از هیتلریسم به عنوان بت پرستی (درکی که کامو در آن سهیم است) و همبستگی بین لیبرالیسم و یکتاپرستی تأکید می کند. این کتاب به بررسی تأملات لویناس و کامو در مورد هولوکاست و مسئله تئودیسه می پردازد و به نقدهای متناظر آنها از استالینیسم و فلسفه تاریخ هگل می پردازد. سسلر در ادامه به این می‌پردازد که لویناس و کامو چگونه می‌توانستند با موضوع سیاسی اصلی عصر خودمان، یعنی بنیادگرایی مذهبی مقابله کنند، و ماهیت دوگانه اسرائیل و الجزایر را در نوشته‌های لویناس و کامو توضیح می‌دهد. >

ترجمه ماشینی : تفسیر استاندارد مدام تکرار می‌کند که کامو متفکر اولیه «پوچ‌گرا» است. چنین خوانشی کامو را در مرحله ای که در آن «غریبه» و «اسطوره سیزیف» را نوشت، منجمد می کند. با جدی گرفتن چگونگی (1) کامو همیشه در جستجو و (2) بقیه مجموعه او، آلبر کامو و احیای امر معمولی تصویر یک طرفه و در نتیجه معیوب کامو را به عنوان متعهد به فلسفه پوچ گرایی تصحیح می کند. پروژه هدایت او، که او صریحاً به آن اذعان داشت، تلاشی برای فراتر رفتن از نیهیلیسم، رد کلی ارزش و معنا در زندگی عادی بود. ردیابی این پروژه از طریق آثار کامو، آلبر کامو و توانبخشی معمولی، لنز جدیدی برای تفکر در مورد نویسنده مشهور ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی : مجموعه دین و جامعه (RS) به کاوش ادیان به عنوان نظام های اجتماعی در جوامع غربی و غیر غربی کمک می کند. به ویژه، ادیان را در تمایز و تلاقی با سایر نظام های فرهنگی مانند هنر، اقتصاد، قانون و سیاست بررسی می کند. توجه لازم به مطالعات موردی یا تطبیقی پارادایمی است که جهت‌گیری نظری روشنی با داده‌های تجربی و تاریخی دین و جنبه‌هایی از دین مانند آیین، تخیل مذهبی، ساخت‌های سنت، شمایل‌نگاری یا رسانه‌ها نشان می‌دهد. علاوه بر این، شکل‌گیری جوامع دینی، هویت‌سازی و ارتباط آن‌ها با جامعه و عموم مردم از موضوعات کلیدی این مجموعه است.

ترجمه ماشینی : La Peste (به انگلیسی طاعون)، که در ابتدا در سال 1947 توسط نویسنده برنده جایزه نوبل آلبر کامو منتشر شد، روند پیشرفت طاعون مرگبار بوبونیک را در حالی که در شهر قرنطینه شده الجزایر اوران گسترش می یابد، شرح می دهد. در حالی که بیشتر بحث‌های مربوط به مثال‌های داستانی در زیبایی‌شناسی یا تاریخی یا فرضی است، کامو نمونه‌ای از «داستان آفت» ارائه می‌کند. کامو داستان های تخیلی را برای انتقال حقایق انتخاب کرد - در مورد طاعون در گذشته، مبارزه خود با سل در سن هفده سالگی، زندگی در قرنطینه دور از خانه برای چندین سال، و جدایی اجباری از همسرش که در الجزیره در خارج از کشور نازی بود. فرانسه را اشغال کرد. تجارب زیسته خود او زیربنای گزارشی تخیلی از واقعیت های مشترک انسانی است که می توانیم با آن شناسایی کنیم: آسیب پذیری در برابر بیماری، انزوا، ترس و در نهایت انسان دوستانه. طاعون به ما می آموزد که نه طمع داشته باشیم و نه انتظار چیزی را داشته باشیم که به طور معمول آن را بدیهی می دانیم. این مجموعه مقالات اصلی درباره مضامین فلسفی در طاعون در طول و پس از کووید-19 از اهمیت ویژه ای برخوردار است، اما همچنین بازتاب هایی را ارائه می دهد که برای علاقه مندان به این اثر ادبی کلاسیک ارزش ماندگاری خواهد داشت. این رمان به بررسی مسائلی با اهمیت پایدار می پردازد. آیا ما به طور جمعی با آستانه رفتار اخلاقی که توسط کامو مطرح شده بود روبرو می شویم که می نویسد: «آنچه در مورد همه بدی های جهان صادق است در مورد طاعون نیز صادق است. این به مردان کمک می کند تا از خودشان بالاتر بروند»؟ یا پوچ، دلسوز را تضعیف می کند؟ آیا «قهرمانان» وظیفه‌آمیز با طاعون با «نجابت مشترک» مبارزه می‌کنند، یا طبیعت انسانی خود را در برابر عادی‌سازی رنج و مرگ غیرقابل کنترل تسلیم می‌کند؟ راه‌های بی‌شماری برای نزدیک شدن به رمان وجود دارد و این جلد خوانندگان را تشویق می‌کند تا در مورد معضلات انسانی در اوران داستانی که از بیماری همه‌گیر کنونی ما مطلع شده است، فکر کنند.

ترجمه ماشینی : این اولین کتابی است که مقایسه منظمی از فلسفه های آلبر کامو و فرانتس فانون ارائه می دهد. این نشان می‌دهد که چگونه دیدگاه‌های اخلاقی، سیاسی و روان‌شناختی این دو متفکر تأثیرگذار می‌توانند درک ما را در مورد چگونگی برقراری عدالت در مواجهه با عدم توازن عمیق قدرت بیشتر کنند. نویسنده در تحلیل خود از فلسفه های کامو و فانون، جنگ خونین استقلال الجزایر را پیش زمینه می کند. اگرچه هیچکدام از اشغال الجزایر توسط استعمار فرانسه حمایت نکردند، اما دیدگاه‌های کاملاً متفاوتی در مورد درگیری داشتند. فانون از رهایی از طریق خشونت حمایت می کند، که نویسنده استدلال می کند که به طور غیرانتقادی رمانتیک شده است. از سوی دیگر، کامو از اخلاقیات اعتدال حمایت می کرد که از خشونت بی رویه اجتناب می کرد. نویسنده استدلال می کند که کامو ناعادلانه متهم شده است که مدافع استعمار است. در نهایت، نویسنده تأیید مشترک ارزش‌های اومانیستی را که هم افکار کامو و هم فانون را هدایت می‌کنند، به تصویر می‌کشد. کامو و فانون در مورد مسئله الجزایر برای محققان و دانشجویان پیشرفته علاقه مند به فلسفه قاره ای قرن بیستم، پسااستعمار، اگزیستانسیالیسم و فلسفه آفریقا جذاب خواهند بود.

در این نوشتار با روش توصیفی-تحلیلی به دیدگاه آلبر کامو مبنی بر معنادارنبودن و پوچی زندگی پرداخته‏ایم. وی بر این باور است که خدا و جهان ماورایی وجود ندارد و همچنین دلیلی برای حضور انسان در این جهان و معنای ازپیش‏تعیین‏شده‏ای برای زندگی انسان وجود ندارد و انسان برای رهایی از این پوچی باید ارزش‏هایی را برای خود جعل کند. برخی از نقدهای وارد بر کامو عبارت‏اند از اینکه منحصرکردن دایرۀ معرفت بر امور تجربی از طریق تجربه قابل اثبات نیست. انسان به دلیل محصوربودن در عالم مادّه، توانایی تدوین برنامۀ جامع را برای زندگی‏اش ندارد. نبود معیاری ثابت برای جعل ارزش‏ها سبب نقدناپذیری ارزش‏ها و بسته‏شدن قضاوت و داوری می‏شود.