جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : روابط بین اندیشه و زبان، ابدیت و زمان، بازنمایی و مفهوم پرسش‌های نظری اساسی است که هگل به آن پرداخته است. این جلد تلاش می‌کند تا آنها را در پرتو یک موضوع اصلی تفسیر کند: قرار گرفتن در معرض حدس و گمان. مراحل رشد اندیشه هگلی از طریق تحلیل دقیق متون، از نوشته های ینا تا وورده پدیدارشناسی، از روانشناسی 1830 تا پیشگفتار دوم منطق، بازسازی می شود. در ریشه نظام، تنش‌ها و آپوریاها برجسته می‌شوند که اگر از یک سو برای استقرار دستگاه دیالکتیکی کاربردی به نظر می‌رسند، از سوی دیگر به نظر می‌رسد انسجام آن را به خطر می‌اندازند و آن را در جهت تفکر معاصر می‌گشایند.

ترجمه ماشینی : این کتاب می کوشد تا با رویکردی کامل، واحد و منطقی به اندیشه هگل بپردازد و این ایده را تقویت کند که فلسفه تا آنجایی که بتواند به طور پیوسته به مسئله خودآگاهی بپردازد سختگیرانه است. نتیجه می شود که منطق زیربنای هر علاقه فلسفی به بررسی خود ارجاعی درباره زندگی در شیوه خودآگاهی بازمی گردد، که توسط آن می توان اعمال اجتماعی و تاریخچه آنها را درک کرد. هنگامی که ارزیابی کنیم که خودآگاهی زندگی از طریق این مفهوم است، می‌توانیم ساختار منطقی زیربنای نتایج تاریخی آن را درک کنیم.

ترجمه ماشینی : آزادی و سنت در هگل در تقاطع سه جریان حیاتی در اخلاق معاصر قرار دارد: بحث در مورد انسان شناسی فلسفی و اهمیت آن برای اخلاق، ارزیابی مجدد سنت و مدرنیته، و تجدید علاقه به هگل. توماس A. لوئیس این سه جریان فکری را در پرتو کتاب Vorlesungen über die Philosophie des Geistes اخیراً منتشر شده هگل درگیر می کند. لوئیس با استفاده گسترده از این سخنرانی ها، با ارائه تحلیلی نظام مند از انسان شناسی فلسفی هگل و سپس بررسی نقش اساسی آن در اندیشه اخلاقی و دینی هگل، به خلأ مهمی در پژوهش هگلی می پردازد. لوئیس معتقد است که انسان‌شناسی هگل در پی توضیح اهمیت مستمر سنت‌های دینی و فلسفی است که در آن رشد کرده‌ایم و توانایی ما برای فراتر رفتن از این سنت‌ها. لوئیس با تعقیب مفاهیم نقش جدایی‌ناپذیر پراتیک در انسان‌شناسی هگل، برای تفسیری مترقی‌تر از اخلاق هگل و نقد «هگلی» مشکل‌سازترین اظهارات هگل در مورد مسائل سیاسی و اجتماعی استدلال می‌کند. لوئیس نتیجه می گیرد که هگل استراتژی قدرتمندی برای آشتی دادن آزادی و سنت ارائه می دهد. این تفسیر تازه از آثار هگل دیدگاه جدیدی چالش برانگیز در مورد اندیشه اخلاقی و مذهبی او ارائه می دهد. برای دانشجویان و دانش پژوهان در مطالعات دینی، فلسفه و نظریه سیاسی ارزش قابل توجهی خواهد داشت.

ترجمه ماشینی : قیاس گرایی شکلی از استدلال منطقی است که به فرد امکان می دهد بر اساس یک جفت مقدمه که یک اصطلاح مشترک دارند، یک نتیجه ثابت استنتاج کند. اگرچه ارسطو اولین کسی بود که این شیوه استدلال را تصور و توسعه داد، اما فضای مفهومی زیادی را برای اصلاحات، بهبودها و نظام‌بندی‌های بیشتر با توجه به نظریه قیاسی اصلی خود باز گذاشت. قیاس از زمان پیدایش تا دوران مدرن، ابزاری قدرتمند و قانع‌کننده برای استنتاج و استدلال باقی مانده است که توسط شخصیت‌های مختلف و در طول تاریخ به شکل‌های گوناگونی استفاده می‌شود. پس از قیاس گرایی تحولات کلیدی در تاریخ این الگوی خاص استنتاج، از ابن سینا تا هگل را بررسی می کند. این کتاب با تمرکز بر دوره طولانی توسعه بین قرون وسطی و قرن نوزدهم، نگاهی دارد به قیاس علمی بازنگری عظیمی که در طول قرون متحمل شده است، زیرا برخی از بهترین ذهن‌های فلسفی آن را به اوج بی‌سابقه‌ای از وضوح و پیچیدگی منطقی رسانده‌اند. . پس از قیاس شناسی، گروهی از کارشناسان بزرگ بین المللی در سنت ارسطویی را گرد هم می آورد، ارزیابی دقیق، به روز و انتقادی از تاریخ استنتاج قیاسی ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی : این کتاب بسیار خواندنی و جذاب - اولین کتاب از مجموعه سه جلدی درک ذهن انسان - بر سه شخصیت اصلی تمرکز دارد که تصویر ما را از انسان تغییر داده اند. کافمن مفاهیم سنتی گوته، کانت و هگل را به شدت بازبینی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های آنها درباره ذهن توسط ذهنیت‌های متمایز خودشان شکل گرفته است. نسخه کافمن از تاریخچه روانی از شایعات دور است و به دقت مستند شده است. او درک کاملاً جدیدی از دو قرن تاریخ فکری به ما ارائه می دهد، اما تمرکز اصلی او بر خودشناسی است. به گفته استفان اسپندر، «بهترین مترجم فاوست»، او در موقعیت منحصر به فردی برای انجام این وظیفه است. و از نظر سیدنی هوک «بی‌تردید جالب‌ترین و آموزنده‌ترین نویسنده هگل در زبان انگلیسی است». برجسته ترین مفسر کانت، لوئیس وایت بک، این کتاب در مورد گوته، کانت و هگل را «جذاب‌کننده» نامیده است - اثری که «با گفتن چیزهایی که هرگز نشنیده‌اند، بسیاری از مردم را برانگیخته می‌کند و جایگزینی ارائه می‌کند. خوانش پذیرفته شده آن بخش از تاریخ فلسفه چگونه است. داستان این که چگونه شخصیت بر فلسفه تأثیر می گذارد هرگز بهتر از این گفته نشده است.» به ما نشان داده می شود که چگونه گوته بیش از هرکسی قبل از خود کشف ذهن را پیش برد، در حالی که کانت از بسیاری جهات یک فاجعه بود. هگل مانند دیگران بین سالهای 1790 تا 1990 سعی کرد کانت و گوته را آشتی دهد. کافمن نشان می‌دهد که این غیرممکن است. او تصویر بزرگی را ترسیم می‌کند، اما او همیشه بسیار دقیق است و مشارکت‌های اصلی گوته و هگل و همچنین روش‌هایی را که تأثیر عظیم کانت فاجعه‌بار نشان می‌دهد، جزئیات می‌دهد.

ترجمه ماشینی : تصورات علمی ـ زمانی امروزی از زمان - شبیه به اسطوره‌های چرخه‌ای قدیمی - زمانی را فرض می‌کنند که به سمت بی‌نهایت جریان می‌یابد که در آن انسان یک اپیزود در حال ناپدید شدن را نشان می‌دهد. در مقابل، مدل‌های آخرالزمانی-آخرالزمانی وجود دارد که در آن‌ها زمان نوعی میان‌آهنگ در ابدیت بی‌زمان است. آیا این دو ایده نباید با زمانی که در آن آینده ای وجود دارد، مخالف باشند؟ و مگر نمی شود که خداوند گشایش زمان است؟ این جلد تلاش می کند تا درک تکاملی-زمان شناختی کنونی از زمان را به عنوان یک اسطوره عصر ما نشان دهد. او همچنین می خواهد نشان دهد که زمان فقط یک لحظه ابدیت نیست، بلکه ابدیت نیز لحظه ای از زمان است. به دنبال فلسفه نظری هگل و فلسفه متأخر شلینگ، که برای این منظور مورد تفسیر دقیق قرار گرفته اند، ما برای مفهومی از زمان بحث می کنیم که در آن خدا خود را فراتر از هر محلی سازی، به عنوان اسطوره و لوگوس زمانی نشان می دهد که دیگر از نظر کمی نیست. کرامت واقعی قابل درک در آسیب پذیری، محدود بودن و در دسترس نبودن وجود. در تامل نهایی، این تز در نظر گرفته می‌شود که این آیین در تراکم‌های آنامنتیک، آموزه‌شناختی و حماسی خود است که در آن بُعد عمیق زمان بر ما آشکار می‌شود.