جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فیلسوف برجسته هیلاری پاتنم، که همچنین یک یهودی عملی است، افکار سه فیلسوف بزرگ یهودی قرن بیستم - فرانتس روزنزوایگ، مارتین بوبر و امانوئل لویناس - را زیر سوال می برد تا به او کمک کند تا جنبه های فلسفی و مذهبی زندگی خود را با هم آشتی دهد. حضور دیگری در این کتاب، لودویگ ویتگنشتاین است، که اگرچه یهودی عملی نبود، اما به شیوه‌ای در مورد دین فکر می‌کرد که پاتنم در کنار دیدگاه‌های روزنزویگ، بوبر و لویناس قرار می‌دهد. پاتنام ایده‌های پیشرو هر یک از این متفکران بزرگ را توضیح می‌دهد و آنچه را که به عقیده او نقش تعیین‌کننده فکری و معنوی هر یک از آنها را تشکیل می‌دهد، نشان می‌دهد. اگرچه دین مورد بحث یهودیت است، اما عمق و اصالت این فیلسوفان، آن گونه که پاتنام به طور دقیق تفسیر می کند، اندیشه آنها را چیزی جز راهنمای زندگی نمی سازد.

ترجمه ماشینی : این جلد مقالات جدیدی را گرد هم می آورد که برخورد ویتگنشتاین از پدیده ادراک جنبه را در ارتباط با ایده گسترده تر از تازگی مفهومی در نظر می گیرد. یعنی کسب یا ایجاد مفاهیم جدید و به کار بردن درک اکتسابی در موقعیت های ناآشنا یا بدیع. طی بیست سال گذشته، ادراک جنبه توجه فلسفی فزاینده‌ای را به خود جلب کرده است، که عمدتاً مربوط به اعمال اظهارات ویتگنشتاین در مورد پدیده‌های دیدن-همان است که در بخش دوم پژوهش‌های فلسفی (1953) یافت می‌شود، در مورد مسائل زیبایی‌شناسی فلسفی. با این حال، «دیدن-آس» مقوله مفهومی گسترده‌تری را به‌ویژه در فلسفه ذهن و روان‌شناسی فلسفی به خود اختصاص داده است. مقالات این جلد به بررسی مسائل تفسیری ناشی از مطالعات ویتگنشتاین می پردازد و در عین حال کاربرد و پیامدهای گسترده تر پدیده دیدن را در زمینه های زیبایی شناسی، روانشناسی فلسفی و فلسفه ریاضیات با تمرکز موضوعی بر مسائل تازگی و خلاقیت این مجموعه یک تعامل تفسیری مثمر ثمر با ویتگنشتاین متأخر، و همچنین کمکی منحصر به فرد به ملاحظات روش شناسی فلسفی است. درباره نویسنده مایکل بینی استاد فلسفه در دانشگاه یورک است. او سردبیر مجله بریتانیایی تاریخ فلسفه است. برندن هرینگتون دارای مدرک دکترای فلسفه از دانشگاه یورک (بریتانیا) است و در حال حاضر کار گروهی را در واحدهای مختلف سلامت روان در سیستم زندان بریتانیا مدیریت و تسهیل می کند. دومینیک شاو دارای مدرک دکترای فلسفه از دانشگاه یورک (بریتانیا) است.

ترجمه ماشینی : موریس اوکانر دروری یکی از اولین شاگردان ویتگنشتاین پس از بازگشت وی به کمبریج در سال 1929 بود. مسیر بعدی زندگی و اندیشه دروری تحت تأثیر شدید معلمش قرار گرفت، از تصمیم او برای تبدیل شدن به یک پزشک تا کار بعدی او در روانپزشکی. برگزیده نوشته‌های موریس اوکانر دروری بهترین سخنرانی‌ها، مکالمات و نامه‌های او درباره‌ی فلسفه، دین و پزشکی را گرد هم می‌آورد. مرکز این مجموعه The Danger of Words است، متنی که در سال 1973 توسط ری مونک به عنوان "واقعی ترین کتاب ویتگنشتاینی منتشر شده توسط هر یک از شاگردان ویتگنشتاین" توصیف شده است. دروری از طریق یادداشت‌هایی درباره مکالمات با ویتگنشتاین، نامه‌هایی به یک دانشجوی فلسفه و مکاتبات تقریباً 30 ساله با راش ریز، به آنچه از ویتگنشتاین آموخته بود، شکل می‌دهد. او چه در مورد روش‌های فلسفه، چه سیمون ویل و چه درباره قدرت هیپنوتیزم بحث می‌کند، او گشت‌وگذارهای جذابی را در ارتباط با افکار ویتگنشتاین در مورد فلسفه و عمل پزشکی و روان‌پزشکی انجام می‌دهد. با مقدمه ای که زندگی نامه جدیدی از دروری را ارائه می کند و رابطه بین او و ویتگنشتاین را تجزیه و تحلیل می کند، نوشته های برگزیده موریس اوکانر دروری منابع آرشیوی منتشر نشده قبلی را به نمایش می گذارد. هر قطعه که زیبا نوشته شده و با دقت انتخاب شده است، تأثیر آموزه های ویتگنشتاین را نشان می دهد و دوستی و تفکر یکی از مهم ترین فیلسوفان قرن بیستم را روشن می کند.

ترجمه ماشینی : کتاب های زیادی درباره فلسفه ویتگنشتاین نوشته شده است، اما این مجموعه مقالات در مورد ویتگنشتاین و آموزش و پرورش اولین مطالعه به صورت کتاب در این زمینه است. مقالات متعددی در مجلات آموزشی علمی منتشر شده است، اما ویژگی خاص این مجموعه این است که مشارکت کنندگان از شش کشور هستند. این مجموعه توسط پل اسمایرز و جیم مارشال، فیلسوفان آموزش و پرورش که به ترتیب در بلژیک و نیوزلند زندگی می کنند، ویرایش شده است. هر یک از فصل‌ها نشان‌دهنده یک مطالعه اصلی از ویتگنشتاین است که توسط ویراستارانی از همکارانی که می‌دانند درباره ویتگنشتاین و مفاهیم ایده‌های او برای آموزش به خوبی نوشته‌اند، سفارش داده شده است. مخاطب: معلمان، دانشجویان و دانشگاهیان در زمینه فلسفه و تعلیم و تربیت. به خصوص برای دانش آموزان پیشرفته در این زمینه ها جالب است.

ترجمه ماشینی : این کتاب نشان می‌دهد که روش‌های فلسفی متأخر لودویگ ویتگنشتاین را می‌توان به نحو ثمربخشی برای چندین مسئله در فلسفه اخلاق معاصر به کار برد. نویسنده دیدگاه های اخلاقی ویتگنشتاین را مورد توجه قرار داده و به موضوعاتی چون فرااخلاق، عینیت در اخلاق و ادراک اخلاقی می پردازد. خوانندگان بینشی در مورد چگونگی تفکر ویتگنشتاین در مورد مسائل فلسفی و روشی جدید برای نگریستن به مسائل اخلاقی به دست خواهند آورد. کتاب از سه بخش تشکیل شده است. در بخش اول، روش‌های فلسفی متأخر ویتگنشتاین، از جمله مقایسه روش‌های فلسفی با روش‌های درمانی مورد بحث قرار می‌گیرد. این کتاب سپس به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه این روش‌ها بینشی به دیدگاه‌های اخلاقی ویتگنشتاین می‌دهند. خوانندگان متوجه خواهند شد که چگونه این موارد در پرتو اندیشه های فلسفی بعدی او خوانده می شود. در بخش سوم، روش‌های بعدی ویتگنشتاین برای مسائل فلسفه اخلاق معاصر، از جمله نگاهی به پرسش‌هایی برای توصیه‌های اخلاقی به کار می‌رود. نویسنده برخی از ادبیات ثانویه در مورد روش‌های فلسفی متأخر ویتگنشتاین را بررسی و نقد می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه موضوع کتاب را می‌توان در تحقیقات آینده توسعه داد. در این مجلد روشنگر و به خوبی نوشته شده چیزی ارزشمند برای خوانندگان همه سطوح وجود دارد. به ویژه برای محققان و دانشجویان ویتگنشتاین، فلسفه و اخلاق جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : این کتاب با درگیر شدن با این پرسش که تا چه اندازه علوم انسانی، اقتصادی یا اجتماعی واقعاً علم هستند، از جستجوی معیار یا تعریفی دور می‌شود که به ما این امکان را می‌دهد که علمی را از غیر علمی به شدت تشخیص دهیم. در عوض، این کتاب به دنبال شفافیت در رابطه با فعالیت‌های مختلف بشری است تا نیاز احساس شده برای چنین مرزبندی را برطرف کند. به عبارت دیگر، Read رویکردی «درمانی» به موضوع وضعیت و ماهیت این موضوعات را دنبال می‌کند. با بحث در مورد کار کوهن، وینچ و ویتگنشتاین در رابطه با مسئله اساسی روش شناسی، «ویتگنشتاین در میان علوم» به بررسی ماهیت خود علم (طبیعی) می پردازد که در پرتو آن مجموعه ای از موارد متوالی از رشته های علمی فرضی بررسی می شود. تجزیه و تحلیل می شوند. این کتاب که سهمی بدیع و قابل توجه در روش شناسی علوم اجتماعی و فلسفه علم و «علوم انسانی» دارد، مورد توجه دانشمندان و فیلسوفان اجتماعی و همچنین روانپزشکان، اقتصاددانان و دانشمندان علوم شناختی خواهد بود.

ترجمه ماشینی : این جلد به بررسی معنای ریتم بصری از طریق رویکرد منحصربه‌فرد پیت موندریان برای درک ریتم در ساختار ترکیبی نقاشی می‌پردازد و از فلسفه، زیبایی‌شناسی و فرهنگ ذن استفاده می‌کند. نوآوری آن در ارزیابی مجدد تعریف فراموش شده ریتم به عنوان «ایستایی» یا «ترکیب» است که می توان آن را به تفکر یونان باستان ردیابی کرد. کتاب استدلال می‌کند که این تصور از ریتم را می‌توان در قالب استراتژی تصویری، از طریق تحلیل نقاشی و خوشنویسی آسیای شرقی نشان داد که تفکر یونانی در مورد ریتم دارای اشتراکات قابل شناسایی است. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه این ایده‌ها در مورد ریتم، رشته‌های مختلف رشد فکری در هنرهای تجسمی را که از رویه‌های فرهنگی زیبایی‌شناختی متفاوت عبور می‌کنند، گرد هم می‌آورند. نئوپلاستیسیسم موندریان به عنوان نمادی از مدرنیسم اوایل قرن بیستم، یک دستاورد جدی نقاشی و فلسفی است. موندریان در نقاشی خود عمیقاً تحت تأثیر تئوسوفی بود که تأثیر خود را از زیبایی‌شناسی شرقی گرفته بود. به ویژه اندیشه آسیای شرقی و هند. با این حال، رویکرد موندریان به ریتم بصری آنقدر ایدئوسنراتیک بود که سهم او در مطالعات ریتم بصری اغلب کمتر شناخته شده است. این جلد نشان می‌دهد که بررسی دقیق نوشتار، تفکر و نقاشی خود موندریان، چیزهای زیادی برای فهماندن جنبه‌های فراموش‌شده ریتم بصری به محققان دارد. انتقاد معروف رودن از عکاسی («ورزشکار در حال حرکت برای همیشه منجمد است») را می توان در مورد زوئوپراکسیسکوپی مایبریج، برداشت آینده سازان از تصاویر استروبوسکوپیک و «برهنه در حال پایین آمدن از پلکان» دوشان به کار برد. این جلد از طریق مطالعه تطبیقی بین نقاشی موندریان و این آثار مهم، قرارداد جدیدی را برای شناخت سطح نقاشی به عنوان ریتم بصری آغاز می کند.

ترجمه ماشینی : در حالی که لودویگ ویتگنشتاین (1889-1951) و جورج سانتایانا (1863-1952) ممکن است هرگز آثار یکدیگر را ملاقات نکرده باشند یا حتی مطالعه نکرده باشند، آنها شرایط فرهنگی مشابهی را تجربه کردند و تفکر آنها شکل های مشابهی به خود گرفت. با این حال، تاکنون، بدنه کاری مربوطه آنها به طور جداگانه و جدا از یکدیگر مورد بررسی قرار گرفته است. سانتایانا اغلب به عنوان زیبایی‌شناس و متافیزیکدان در نظر گرفته می‌شود، اما کار ویتگنشتاین معمولاً مخالف رویکردهای فلسفی مورد علاقه سانتایانا است. در این مطالعه جدید روشنگر، مایکل هاجز و جان لاچز استدلال می‌کنند که پشت تفاوت‌های چشمگیر در سبک فلسفی و واژگان، توافق شگفت‌انگیزی در موضع وجود دارد. این شباهت‌ها به دلیل سبک‌های متفاوت، متافلسفه‌های متفاوت و حوزه‌های تأثیر جداگانه‌شان تا حد زیادی مورد توجه قرار نگرفته است. Hodges و Lachs نشان می‌دهند که آثار سانتایانا و ویتگنشتاین پاسخ‌های فلسفی خود را به اتفاقات بیان می‌کنند. با کمال تعجب، هر دو متفکر به یکپارچگی اعمال انسانی روی می آورند تا درک فلسفی قابل قبولی از وضعیت انسانی ایجاد کنند. هر دوی این فیلسوفان مهم قرن بیستم دیدگاه های بالغ خود را در زمانی شکل دادند که قطعیت های راحت تمدن غرب در اطراف آنها در حال فروپاشی بود. آنچه آنها می گویند حداقل تا حدی مشابه است، زیرا آنها می خواستند با تکیه بر سلامت روانی آرام زبانی و سایر شیوه های ما در برابر گسترش ویرانی مقاومت کنند. بر اساس هر دو، این دانش زنده بشری نیست، بلکه یک سنت فلسفی اشتباه است که پایه‌هایی را می‌طلبد و در نتیجه غربت و آوارگی فکری ایجاد می‌کند. هر دو فکر می‌کردند که برای نظم بخشیدن به خانه‌مان، باید در اعمال اجتماعی، مذهبی، فلسفی و اخلاقی خود خارج از چارچوب جستجوی یقین تجدیدنظر کنیم. این بینش و پروژه هایی که از آن سرچشمه می گیرد، خویشاوندی فلسفی آنها را مشخص می کند. تفکر در خرابه‌ها درک ما را از دستاوردهای فکری این متفکران برجسته افزایش می‌دهد و نشان می‌دهد که هر کدام چگونه بر فیلسوفان آمریکایی بعدی تأثیر گذاشته‌اند. این کتاب همچنین به عنوان فراخوانی برای فیلسوفان عمل می کند تا فراتر از طبقه بندی های سنتی به ماهیت تفکر فلسفی نگاه کنند.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی تعارضات مربوط به پراگماتیسم در کار ویتگنشتاین در مورد یقین، از طریق مقایسه با سنت عملگرایانه که توسط پدران بنیانگذار آن چارلز اس. پیرس بیان شده است و ویلیام جیمز همچنین اولین برخوردهای ویتگنشتاین با پراگماتیسم در دهه 1930 و نشان دهنده ارتباط فرانک رمزی در توسعه اندیشه او پیشنهادی متوازن، انتقادی و نظری بررسی، نویسنده در مورد موضوعاتی مانند شک، یقین، مشترک بحث می کند حس، اشکال زندگی، عمل و اصل عمل گرایانه. در حین برجسته کردن همگرایی و واگرایی عینی بین دو رویکرد، این جلد به بحث های جاری در مورد نسبی گرایی، بنیادگرایی، شک و عینیت. برای هر کسی که به دنبال چیزهای جدید است جالب خواهد بود دیدگاه هایی در مورد فلسفه ویتگنشتاین

ترجمه ماشینی : پرسش‌های فلسفی درباره ذهن، بسیاری از نوشته‌های بعدی ویتگنشتاین را به خود مشغول کرده است، و سهم او در آن‌ها عمیق و گسترده است که به مسائل فلسفی مربوط به تجربه حسی، شکل‌گیری مفهوم، ادراک، درون‌نگری، علم روان‌شناسی، ادراک جنبه، خود مربوط می‌شود. ، درک قوانین، رابطه بین ذهن و مغز، هوش مصنوعی و بسیاری از موضوعات مورد توجه فعلی. با این حال، به گفته تعداد فزاینده‌ای از فیلسوفان برجسته، بسیاری از مهم‌ترین بینش‌های ویتگنشتاین هنوز به درستی توسط بحث‌های فلسفی معاصر در مورد این موضوعات جذب نشده‌اند. در هر چیزی، کار بر روی این موضوعات کمتر از همیشه با مثال ها و بحث های ویتگنشتاین آشنا می شود. در این جلد، فیلسوفانی از داخل و خارج از محافل ویتگنشتاینی به بررسی برخورد ویتگنشتاین با پرسش‌های فلسفی درباره ذهن و مسائلی در فلسفه ذهن معاصر می‌پردازند که ممکن است فلسفه ویتگنشتاین بر آن‌ها اهمیت داشته باشد. این فیلسوفان با ارائه طیف گسترده ای از دیدگاه های خود در مورد فلسفه او، به طور جمعی اهمیت اساسی آن را برای فلسفه ذهن امروزی نشان می دهند.