جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: کاترین کلر، بوم‌شناس برجسته و فیلسوف دین فمینیست، حلقه بازخورد تخریب سیاسی و زیست‌محیطی را به‌عنوان آخرالزمان سکولار شده می‌خواند. او خواستار انحلال تضاد بین مذهبی ها و سکولارها به نفع یک جنبش سیاره ای گسترده برای عدالت اجتماعی و زیست محیطی است.

چکیده ماشینی: سایتیا براتا داس به طور دقیق آثار الهیاتی-سیاسی اف. w j فون شلینگ و اندیشه خود را در برابر رویکرد مسلط تر هگل قرار می دهد. او استدلال می‌کند که شلینگ با شیوه‌ای متناقض، تفکر جدیدی را در خارج از متافیزیک غربی آغاز می‌کند، که برای فلسفه پسا متافیزیکی مارتین هایدگر، فرانتس روزنزوایگ و ژاک دریدا آماده می‌شود.

ترجمه ماشینی: گفتمان طبیعت و فیض، تریبون زبانی و وجودی خود را در شرایط سیاسی انسان ها می یابد. همانطور که کیتلین اسمیت گیلسون نشان می دهد، در این عرصه است که مبارزه سرزمینی دائمی ایمان و عقل، خدا و انسان، انسان و دولت صورت می گیرد. و اینجاست که درک امر سیاسی به مثابه سیاسی و نیز امر سیاسی به مثابه شخصی معنای خود را می یابد. و اینجاست که خدا خانه ای می یابد یا از او رد می شود. هر بحثی از «جامعه پساسکولار» منشأ خود را در این گفت‌وگوی سیاسی بین طبیعت و فیض دارد، که حل و فصل آن نه تنها جامعه‌ای پساسکولار آینده را تعیین می‌کند، بلکه جامعه‌ای را که در آن هیبت دوباره به محبت، همبستگی و برادری پیوند می‌خورد، تعیین می‌کند. . اسمیت گیلسون این سؤال را مطرح می‌کند که آیا ایده‌ی طبیعت ناب به طور پیشین این واقعیت را نادیده می‌گیرد که فیض وارد هستی می‌شود و این امر تبدیلی را در منطقه متافیزیکی/وجودی کنش و هستی انسان انجام می‌دهد. این تبدیل نحوه عمل انسان را به عنوان موجودی عاطفی، اخلاقی، فکری، اجتماعی، سیاسی و معنوی تغییر می دهد. نظریات وضعیت طبیعت، که دگرگون شده و در عین حال در مفاهیم متافیزیکی و وجودی گسترده‌تر ولتگایست هگلی حفظ شده‌اند، مدیون محدودیت ایدئولوژیک طبیعت ناب (ناتورا پورا) هستند، به‌عنوان اینکه دشمن اصلی هر نوع حضور معنادار الهی در درون جهان است. polis، و همچنین مهار واقعیت پدیدارشناختی انسان به عنوان یک طبیعت باز.

چکیده ماشینی : این اثر کلاسیک که در ابتدا در سال 1957 منتشر شد، نسل‌های محقق را از طریق اسرار مخفی الهیات سیاسی قرون وسطی راهنمایی کرده است. در طول تاریخ، مفهوم دو بدن استمرار پس از مرگ سلطنت و سلطنت را مجاز می‌داند، همانطور که در بیانیه «شاه مرده است. زنده باد شاه». در کتاب دو بدن پادشاه، ارنست کانتوروویچ مشکل تاریخی ایجاد شده توسط "دو بدن پادشاه" - بدن طبیعی و بدن سیاسی - را به قرون وسطی ردیابی می کند و با قرار دادن این مفهوم در فضای مناسب اندیشه قرون وسطی نشان می دهد. و نظریه سیاسی، چگونه پادشاهی های غربی مدرن اولیه به تدریج شروع به توسعه یک "الهیات سیاسی" کردند. بدن طبیعی پادشاه دارای ویژگی‌های فیزیکی است، رنج می‌کشد و می‌میرد، مانند همه انسان‌ها. اما بدن دیگر پادشاه، بدن روحانی، فراتر از زمین است و به عنوان نماد مقام او به عنوان عظمت با حق الهی برای حکومت است. مفهوم دو بدنه امکان تداوم سلطنت را حتی در زمان مرگ پادشاه فراهم می‌کرد، همانطور که در فرمول «شاه مرده است. زنده باد شاه» خلاصه می‌شود. دو بدن پادشاه با گردآوری آثار مذهبی، تصاویر و مطالب جدلی، گذشته طولانی مسیحی را در پس این «الهیات سیاسی» بررسی می کند. تاریخچه ظریفی از این که چگونه کشورهای مشترک المنافع ابزارهای نمادینی را برای استقرار حاکمیت خود توسعه دادند و با چنین ابزارهایی شروع به ایجاد اشکال اولیه دولت-ملت کردند، ارائه می دهد. کانتورویچ در سال 1938 پس از امتناع از امضای سوگند نازی از آلمان نازی گریخت و در ایالات متحده اقامت گزید. هنگامی که در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی تدریس می کرد، یک بار دیگر از امضای سوگند وفاداری خودداری کرد، این سوگند برای شناسایی هواداران حزب کمونیست طراحی شده بود. او در نتیجه مشاجره از کار برکنار شد و به مؤسسه مطالعات پیشرفته در پرینستون نقل مکان کرد و تا پایان عمر در آنجا ماند و در آنجا کتاب The King's Two Bodies را نوشت. با معرفی جدید، The King's Two Bodies تاریخچه ظریفی است از اینکه چگونه کشورهای مشترک المنافع ابزارهای نمادینی را برای استقرار حاکمیت خود ایجاد کردند و با چنین ابزارهایی شروع به ایجاد اشکال اولیه دولت-ملت کردند.

ترجمه ماشینی: بازگشت به دین شاید به کلیشه غالب نظریه معاصر تبدیل شده است، که به ندرت چیزی بیش از پژواک اغراق آمیز از واقعیت سیاسی تحت سلطه جنگ مذهبی ارائه می دهد. به نوعی، به نظر می رسد عصر سکولار با عصر جدیدی جایگزین شده است، جایی که کنش سیاسی مستقیماً از کشمکش متافیزیکی سرچشمه می گیرد. Faith of the Faithh از ما می پرسد که چگونه می توانیم پاسخ دهیم. این کتاب جدید با پیروی از مطالبات بی‌نهایت کریچلی، بر چارچوب فلسفی و سیاسی خود استوار است و به مسائل ایمان، عشق، مذهب و خشونت نیز می‌پردازد. آیا باید از نسخه ای از سکولاریسم دفاع کنیم و بی سر و صدا لغزش را به شکلی از خداباوری بپذیریم - یا راه دیگری وجود دارد؟ از پارادوکس سیاست و مذهب در روسو تا بازگشت به سنت پل در تاوبس، آگامبن و بدیو، از طریق کاوش در سیاست و گناه اصلی در آثار اشمیت و جان گری، کریچلی بررسی می کند که آیا ایمان بی ایمانان وجود دارد یا خیر. اعتقادی برای کافران کریچلی با بسط بحث خود با اسلاوی ژیژک، با تأملی درباره مسئله خشونت و محدودیت های عدم خشونت به پایان می رسد. «این نسخه از ایمان بی‌ایمان که سیمون در این کتاب تجلی می‌بخشد، شکستی رادیکال در تفکر اوست... در این کتاب جدید، بینش‌های سایمون به درخشان‌ترین شکوه خود می‌رسند: برخلاف نسخه دریدا از حقیقت (و مهم سیاسی آن) که مدام به تعویق می افتد و همیشه متفاوت است، اینجا پیشرفت دقیقاً زمانی اتفاق می افتد که ما بتوانیم با خلأ سمی خود مقابله کنیم و در رنج این رویارویی بتوانیم در یک عمل عاشقانه در افق شکسته با دیگری درونی ارتباط برقرار کنیم. در آغوش گرفتن مانند شکستگی مسیح بر روی صلیب، او راهی را برای رنج می‌گشاید که خلأ و فقدانی را که ما را پایه‌گذاری می‌کند، از بین نمی‌برد، بلکه ما را در خود شکستگی متحد می‌کند.» - کرستون دیویس، الهیات سیاسی