جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

با همکاري دو دانشگاه آلماني؛ کارگاه معناي آیین های ديني مرگ برگزار شد: کارگاه دو روزه «معناي آيين هاي ديني مرگ در اديان» با همکاري چند دانشگاه از آلمان روزهاي شنبه و يکشنبه ششم و هفتم مهر ماه در دانشگاه اديان و مذاهب برگزار شد. به گزارش مرکز عالي اطلاع رساني اين دانشگاه به نقل از خانم دکتر پورمحمدي مدير اين برنامه، کارگاه «معنای آیین های ديني مرگ در ادیان» صبح روز شنبه ششم مهرماه با حضور سی نفر میهمان آلمانی از دو دانشگاه گوته و پتسدام کار خود را آغاز کرد. ترکیب میهمانان شامل سیزده نفر استاد و پانزده نفر دانشجو بودند. هیأت اساتید، نيز شامل چهار استاد تمام، پنج استادیار دانشجوی پست دکتری و چهار استادیار دانشجوی دکتری بودند. میهمانان پس از دو هفته حضور در شهرهای مختلف ایران و مشاهدۀ مستقیم آیین های زیارت و مرگ عصر جمعه به شهر قم رسیدند و سپس دو روز در کارگاه حضور پیدا کردند. اين کارگاه با تلاوت آیات قرآن توسط دکتر جاودان و خوشامدگویی ریاست دانشگاه جناب حجه الاسلام نواب رسماً افتتاح شد. در مراسم افتتاحیه اعضای هیأت علمی دانشگاه و دانشجویان، نیز میهمانانی از سایر دانشگاهها و پژوهشگاهها از جمله دانشگاه الزهرا، جامعه المصطفی و غیره حضور داشتند. سپس از خانم پروفسور کاترینا ونزل مدیر آلمانی کارگاه و خانم دکتر پورمحمدی مدیر ایرانی اين کارگاه دعوت شد تا گزارشی از روند شکل گیری و اهداف کارگاه و نیز محتوا و ساختار آن ارائه دهند. برنامه بعدی سخنرانی افتتاحی کارگاه با حضور دکتر احمد مبلغی رییس دانشگاه مذاهب اسلامی تهران بود که از ادبیات مشترک ادیان در ارتباط با مرگ و آیینهای آن سخن گفت. برنامه بعد مشاهدۀ فیلم مستند ایران رازآمیز بود. سپس میهمانان پس از یک استراحت کوتاه، حدود یک ساعت به بحث راجع به احساسات، مشاهدات، و تجربیات آلمانی ها از حضور خود در زیارتگاه های شیعی، زرتشتی و یهودی ایران اختصاص دادند. دانشجویان آلمانی سوالات خود را پرسیده و دانشجویان ایرانی پاسخ می دادند. برنامه بعد بازدید از دو نمایشگاه عکسی بود که با همت دانشجویان در سالن آیین و حیاط دانشگاه اديان و مذاهب برپا بود. برنامه پس از نوبت ناهار و نماز و استراحت رأس ساعت دو مجددا کار خود را آغاز کرد و در دو پنل همزمان در سالن صدر و بهشتی، دانشجویان و اساتید به ارائه مقالات خود پرداختند. در سالن صدر پروفسور مایکل هازیگ با موضوع «تأخیر در مراسم تدفین یهودی»، دکتر امداد توران با موضوع «مروری بر زیارت با تکیه بر زیارت جامعه کبیره»، دکتر ولاديسلاو سريکوف با موضوع «پرستش گنبد در آیینهای بودایی هند»، دکتر مهدی لکزایی با موضوع «شفای مقدس در ادیان»، دکتر اولریک کولودزایکه با موضوع شکل های شرقی در آرامگاههای آلمانی، و دکتر محمدتقی انصاری پور با موضوع «چرا شیعیان ساخت مزار و توسل به ائمه را شرک نمی دانند؟» به ارائه سخنرانی حاصل از مقاله خود پرداختند. در پنل دانشجویی نیز شش مقاله با موضوعات «آیینهای تسکین و تسلی به بازماندگان»، «تدفین در اسلام»، «بازنمایی آیینهای مرگ در قرآن و حدیث»، «بررسی زیارت و شفا بر اساس اعمال زائران و متون اسلامی»، «پیام های آیینهای احتضار»، «نقش آیین های سوگواری بر همبستگی اجتماعی» ارائه شد. نکته جالب توجه استقبال اساتید آلمانی از پنل دانشجویی بود. نمایش فیلم مستند «ایران سرزمین پیامبری» با حضور کارگرادان آن آقای صالح مدرسه ای، آخرین بخش برنامه روز اول بود. روز دوم کارگاه نیز به ارائه دوازده مقاله دیگر در دو پنل همزمان دانشجویی و اساتید اختصاص داشت. در سالن صدر، پروفسور کاترینا ونزل با موضوع «تابوت های بلند پیامبران در گذشته»، دکتر مهراب صادق نیا با موضوع «زندگی در آیینهای مرگ»، و محمد صادق احمدی با موضوع «گنبد و مزار به منزلۀ آیینهای دینی»، پروفسور یوهانس هافنر با موضوع «یادآوری به عنوان موضوع کلیدی گفتمان الاهیات مسیحی»، استاد ابوالقاسم جعفری با موضوع «معنای مرگ در آیینهای زرتشتی»، و حدیثه باطنی منش با موضوع «معادشناسی در سنگ قبرهای دست ساز مقبره تخت فولاد» به ارائه مقالات خود پرداختند. در پنل دانشجویی نیز به طور همزمان، سید مهدی بهرامی با موضوع «نقش هنر در تسکین غم و اندوه بازماندگان»، محمد احسانی مطلق با موضوع «معانی آیین تلقین مردگان در اسلام»، سید مهدی سجادی با موضوع «تکریم مردگان در آیین های اسلامی» و عباد پیرمرادیان با موضوع «مقدمه ای بر رویکرد اسلام به زمان در آیینهای مرگ» به ارائه مقالات خود پرداختند. نوبت عصر جلسه اختتامیه کارگاه بود که با بدرقه گویی دکتر مصطفی جعفر طیاری معاون آموزشی دانشگاه اديان و مذاهب آغاز شد. هر یک از مدیران پنلها به گزارش مختصری از نتایج مقالات علمی به دست آمده پرداختند. مراسم اهدای هدیه و اعطای گواهی نیز انجام شد و برنامه نهایی پخش فیلم مستند اوانید در ارتباط با آیینهای مرگ زرتشتیان بود. کارگاه در نوبت عصر یکشنبه به کار خود پایان داد. همچنين به گفته مدیر کارگاه، بیست و چهار مقاله ارائه شده در این کارگاه، پس از مرحله ویرایش، در مجله علمی دانشگاه فرانکفورت به زبان انگلیسی منتشر خواهد شد.

چکیده ماشینی : بخش اول کتاب مبتنی بر مسائل کتاب مقدس و الهیات تاریخی و فلسفی است. به دنبال ایجاد چندین طرح الهیات مرگ است که به عنوان مثال، به محیط فرهنگی یهودی مسیحیت اولیه، به اعتقاد به رستاخیز مسیح و مسیح شناسی، به مسائل مربوط به اعتقادات هزار ساله و به یک عمل مذهبی نوظهور مربوط می شود. ظهور مفاهیم روح در ارتباط با اندیشه و عمل قرون وسطی و جایگاه مرگ در الهیات اصلاحی هر دو پوشش داده شده است، و نقش قرن نوزدهم و بیستم نیز پوشش داده شده است. سرانجام ظهور الهیات کتاب مقدس به ویژه در قرن بیستم مورد توجه قرار می گیرد. بخش دوم کتاب چندین مدل معاصر از الهیات مرگ را در بر می گیرد. اولی به دنبال پذیرش سنتی زندگی ماوراء الدنیا است، دومی تحلیل دنیوی از زندگی ابدی را به عنوان کیفیتی از وجود معاصر عاری از هرگونه وضعیت آینده بررسی می کند. سوم الگوی دنیوی را توسعه می دهد و احساس گسترده تر از خود را به عنوان بخشی از دیدگاه بوم شناختی از جهان به عنوان یک خلقت الهی در نظر می گیرد و معنای تولد-زندگی و مرگ را در میان یک محیط الهی بررسی می کند. هدف کتاب الهیات مرگ ارائه برخی طرح‌های کاملاً مشخص برای تمرکز تفکر در محیطی مسیحی است که در آن مرگ، جهنم و بهشت ​​تقریباً جایگاه خود را از دست داده‌اند. موضوع امید یک عنصر کلیدی است و کتاب تولد و پرورش امید را در سنت های مسیحی بررسی می کند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه ارتباط الهیات ولادت را با الهیات مرگ و مرگ و مراقبت شبانی در کلیسا بررسی می کند. مفهوم تولد برگرفته از آثار گریس ام جانتزن است و با زیبایی، خلاقیت، تازگی، شکوفایی و تولد مشخص می شود. پس از بررسی رویکردهای الهیاتی و شبانی به مرگ و مردن، ولادت تبیین شده و روش تحقیق الهیات عملی فمینیستی به کار گرفته شده است. داده‌های حاصل از مصاحبه‌های نیمه‌ساخت‌یافته انجام‌شده با کشیش‌های بیمارستان، کارکنان بالینی، بیماران مراقبت‌های تسکینی و بستگان/دوستان آن‌ها، کدگذاری‌شده بر اساس ویژگی‌های اصلی جانتزن یعنی تولد تجسم، ایجاد، رابطه و امید، ارائه و مورد بحث قرار می‌گیرد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که تولد به شدت به الهیات و مراقبت های شبانی در هنگام مرگ و مرگ مرتبط است، و برخلاف جانتزن، مهم ترین ویژگی آن برای شرکت کنندگان در تحقیق، امید نیست، بلکه رابطه، به عنوان منبع حیاتی امید است. این نشان دهنده اهمیت رابطه برای الهیات و مراقبت شبانی است. تأمل در این مورد منجر به ارائه ی برگزاری به عنوان استعاره ای برای چنین الهیات و عمل شبانی، و به رسمیت شناختن ارزش بالقوه تحقیقات کیفی بیشتر پیرامون مفهوم تولد می شود.

ترجمه ماشینی: دیوید آلبرت جونز دو سوال اساسی را در نظر می گیرد: چگونه می توانیم در مواجهه با مرگ خوب زندگی کنیم؟ و آیا پایان دادن عمدی به زندگی بشر مشروع است، اگر هرگز وجود داشته باشد؟ او بر رویکردهای متمایز الهیاتی نسبت به مرگ که توسط چهار متفکر برجسته مسیحی نشان داده شده است تمرکز می کند: آمبروز میلانی، آگوستین از هیپو، توماس آکویناس و کارل رهنر. هدف جونز اساساً مشارکت در تاریخ الهیات نیست، بلکه از طریق تعامل با اندیشه الهیات گذشته، تأمل در برخی از مسائل عملی و وجودی است که رویکرد مرگ برای همه ما ارائه می کند.

ترجمه ماشینی: بخش اول کتاب مبتنی بر مسائل کتاب مقدس و الهیات تاریخی و فلسفی است. این کتاب به دنبال ایجاد چندین طرح الهیات مرگ است که به عنوان مثال، به محیط فرهنگی یهودی مسیحیت اولیه، به اعتقاد به رستاخیز مسیح و مسیح شناسی، به مسائل مربوط به اعتقادات هزاره و یک عمل مذهبی نوظهور مربوط می شود. ظهور مفاهیم روح در رابطه با اندیشه و عمل قرون وسطی و جایگاه مرگ در الهیات اصلاحی هر دو پوشش داده شده است، و نقش قرن نوزدهم و بیستم نیز پوشش داده شده است. سرانجام ظهور الهیات کتاب مقدس به ویژه در قرن بیستم مورد توجه قرار می گیرد. بخش دوم کتاب چندین مدل معاصر از الهیات مرگ را در بر می گیرد. اولی به دنبال پذیرش سنتی زندگی ماوراء الدنیا است، دومی تحلیل دنیوی از زندگی ابدی را به عنوان کیفیتی از وجود معاصر بدون هرگونه وضعیت آینده بررسی می کند. سوم الگوی دنیوی را توسعه می دهد و احساس گسترده تر از خود را به عنوان بخشی از دیدگاه بوم شناختی از جهان به عنوان یک خلقت الهی در نظر می گیرد و معنای تولد-زندگی و مرگ را در میان یک محیط الهی بررسی می کند. هدف کتاب الهیات مرگ ارائه برخی طرح‌های کاملاً مشخص برای تمرکز تفکر در محیطی مسیحی است که در آن مرگ، جهنم و بهشت ​​تقریباً جایگاه خود را از دست داده‌اند. موضوع امید یک عنصر کلیدی است و کتاب تولد و پرورش امید را در سنت های مسیحی بررسی می کند.

در دوران معاصر مرگ از چه جنبه‌هایی مورد توجه قرار می‌گیرد و مرگ پژوهان با چه رویکردهایی به این مسئله می‌پردازند؟ فلسفه‌ی ذهن و فلسفه‌ی اخلاق چه نگاهی به مرگ دارند؟ جامعه‌شناسی مرگ به چه مسائلی می‌پردازد؟

مسئله مرگ و حیات پس‌ازآن در اسلام و مسیحیت نقش و جایگاه ویژه‌ای دارد و بر مبنای آن مناسک ویژه‌ای در هر دو دین ایجاد گردیده است. با مطالعه قرآن و کتاب مقدس درمی‌یابیم که در هر دو به‌دفعات به مرگ پرداخته‌شده است. با بررسی آموزه مرگ در قرآن و کتاب مقدس به این نتیجه می‌رسیم که هر دو مرگ را آغازگر حیاتی جدید و جاودانه و انتقال از عالم جسمانی به عالم روحانی می‌دانند. برخی اشتراکات درباره مرگ و حوادث حین آن و پس‌ازآن، بین این دو دین وجود دارد و هر دو به برزخ، رستاخیز، داوری، بهشت و جهنم معتقدند لیکن تفاوت‌هایی نیز دیده می‌شود. نقاط کلیدی این اختلاف به تعریف این دو از مرگ، ماهیت مرگ و کارکرد الاهیاتی مرگ بازمی‌گردد. شاید بتوان گفت تقریباً در اغلب صفحات قرآن سخن از مرگ و معاد به میان آمده است. مرگ در اسلام تقدیری است الهی که برای تمامی موجودات ماسوای ذات الهی و نه‌فقط انسان، مقدر شده است. درواقع مرگ بخشی از حیات همه موجودات عالم است که از ابتدای خلقت برای همه مقدر شده، اما در مسیحیت بیان می‌شود که مرگ برای انسان‌ها وجود نداشته و گناه آدم و حوا آن را به انسان‌ها تحمیل کرده است. در مسیحیت با توجه به اینکه دیدگاه پولسی در این آیین غلبه دارد، با تحقیق بر روی این دیدگاه درمی‌یابیم که بررسی ماهیت مرگ وارد رویکردی فلسفی شده و پولس بر اساس پیش‌فرض‌هایی به تبیین مسئله مرگ پرداخته که به‌کلی باعث دگرگونی این آموزه در مسیحیت گشته است. مرگ‌شناسی در مسیحیت پولسی مبتنی بر گناه اصلی و خوردن میوه ممنوعه است به این معنا که با خوردن آن توسط آدم گناه و مرگ وارد حیات بشری گردید و براثر گناه آدم وارثان او آلوده گناه شدند و مرگ نیز در عالم هستی داخل شد. از طرفی قرآن از مرگ به‌عنوان عاملی برای دوری از گناه و اقبال به سمت زندگی اخلاق‌مدارانه یادکرده و مستقیماً یا تلویحاً از مرگ و آخرت تحذیر داده و انسان‌ها را به تفکر و توجه درباره مرگ تشویق نموده است؛ اما در مسیحیت شاید با مراجعه به بخش‌های اندکی از عهد جدید تحذیری این‌چنین ببینیم لیکن در رساله‌های پولس که نگاه غالب در مسیحیت است، نگاه تحذیری به مرگ وجود ندارد و مسیحیت پولسی بر حذر داشتن از گناه و زیست اخلاقی را در ترس از مرگ جستجو نمی‌کند بلکه برای این امر بر محبت و زیست در مسیح تأکید دارد.