جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی: مورخان علم مدت‌هاست که ایده‌ی جهانی قانون‌دار را یادگار فرهنگ فکری گذشته‌ای می‌دانستند که وجود قانون‌گذار الهی را تا حد زیادی مسلم می‌دانستند. به همین ترتیب، بسیاری از فیلسوفان علم امروز اصرار دارند که مفهوم قانون طبیعت مملو از مفروضات غیرقابل قبول الهیاتی است، و ترجیح می دهند در عوض آنها را به عنوان بدیهیات نظری در توصیف بهینه قانونمندی های طبیعت، یا الگوهایی از ارتباطات علّی یا قدرت ها در نظر بگیرند. سازگار با تصور طبیعت گرایانه از واقعیت. با این حال ثابت شده است که کنار گذاشتن استعاره قانونمندی دشوارتر از تعهدات خداباوری است که زمانی پیش‌فرض می‌گرفت، به ویژه به این دلیل که این شهود گسترده را حفظ می‌کند که وظیفه تحقیق علمی این نیست که تفاوت بین یک نظم قانونی و تصادفی در طبیعت را مشخص کند، اما برای کشف آن این کتاب با توجه به شکست مکرر در یافتن جایگزین‌های طبیعی برای قانون‌گذاری الهی، به بازیابی و ارزیابی مجدد فلسفه‌ای عالی از طبیعت می‌پردازد که قواعد قانونی را در قوای مفهومی و علّی خدا پایه‌گذاری می‌کند و پس از انجام این کار، به این نتیجه می‌رسد که چارچوب متافیزیکی خداباوری کلاسیک توضیحی قدرتمندتر و مقرون به صرفه‌تر از ریتم‌ها و الگوهای جهان طبیعی نسبت به رقبای سکولار آن ارائه می‌دهد.

ترجمه ماشینی: به گفته ویلیام لین کریگ، برای جلوگیری از به خطر انداختن آسانی خدا، باید اسم گرایی را با توجه به اشیاء ریاضی و منطقی بپذیریم. هیچ عدد، گزاره، جهان ممکن، ویژگی یا رابطه وجود ندارد. در این مقاله من استدلال می‌کنم که اسم‌گرایی کریگ تهدیدی برای تضعیف موضع الهیات او در مورد کفاره است.

ترجمه ماشینی: کاترین زوکرت کار پنج شخصیت کلیدی فلسفی قرن نوزدهم و بیستم را از دریچه خوانش‌های کاملاً پست مدرن آنها از افلاطون بررسی می‌کند. او استدلال می کند که نیچه، هایدگر، گادامر، اشتراوس و دریدا، که متقاعد شده بودند که عقل گرایی مدرن امکانات خود را به پایان رسانده است، همگی به افلاطون روی آوردند تا شخصیت اصلی فلسفه را دوباره کشف کند و سنت غربی را به عنوان یک کل دوباره درک کند. کنار هم قرار دادن هنرمندانه زوکرت از این بدنه های فکری به ظاهر متفاوت، دیدگاهی همدیگر را ارائه می دهد، نه فقط از این متفکران منفرد، بلکه از چشم انداز گسترده پست مدرن نیز. نتیجه یک اثر درخشان است که دیدگاهی بدیع در رابطه بین سنت فلسفی غرب و شرکت پست مدرن در حال تکامل ارائه می دهد.

چکیده ماشینی : افلاطون گرایی و اندیشه مسیحی در دوران باستان متاخر راه های مختلفی را بررسی می کند که در آن روشنفکران مسیحی با افلاطونیسم هم به عنوان یک رقیب بت پرست و هم به عنوان منبعی از مطالب فلسفی مفید برای ایمان مسیحی درگیر می شدند. فصل‌ها در هدف خود برای بررسی دگرگونی‌هایی که در فرآیند پذیرش و تعامل بین افلاطونی و مسیحیت در این دوره رخ داده است، متحد شده‌اند. مشارکت‌های این جلد، دریافت مطالب افلاطونی در اندیشه مسیحی را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که انتقال محتوای فرهنگی همیشه واسطه است و باید به‌عنوان یک فرآیند دگرگون‌کننده از طریق انتخاب و تفسیر مورد مطالعه قرار گیرد. برخی از فصول نیز به جنبه های مختلف بحث گسترده تر در مورد چگونگی ارتباط فلسفه افلاطونی و یونانی، و اندیشه مسیحیت اولیه با یکدیگر می پردازد و به بررسی تفاوت ها و نقاط مشترک بین این سنت ها می پردازد. افلاطون گرایی و اندیشه مسیحی در دوران باستان متاخر مطالعه ای روشنگر و گسترده در مورد این موضوع ارائه می دهد که برای دانشجویان فلسفه و الهیات در دوره باستانی متاخر و همچنین هر کسی که در مورد پذیرش و تاریخ تفکر افلاطونی کار می کند، مورد علاقه خواهد بود. و توسعه تفکر مسیحی.

ترجمه ماشینی: اثر کلاسیک سه جلدی ورنر یاگر که در ابتدا در سال 1939 منتشر شد، اکنون با جلد شومیز موجود است. Paideia، شکل دادن به شخصیت یونانی از طریق اتحاد تمدن، سنت، ادبیات، و فلسفه، مبنای ارزیابی یاگر از فرهنگ یونانی است. جلد اول، بنیاد، رشد و بحران فرهنگ یونانی را در دوران باستانی و کلاسیک توصیف می‌کند و به پایان می‌رسد. با فروپاشی امپراتوری آتن. جلد دوم و سوم این اثر به تاریخ فکری یونان باستان در عصر افلاطون، قرن چهارم قبل از میلاد می پردازد - عصری که در آن یونان هر چیزی را که در این جهان ارزشمند است - دولت، قدرت، آزادی - از دست داد. اما همچنان به مفهوم payeia چسبیده بود. مناندر به عنوان آخرین شاعر بزرگ آن، نقش اصلی این آرمان را در فرهنگ یونانی خلاصه کرد و گفت: "مالیاتی که هیچ کس نمی تواند از انسان سلب کند، پایدیا است."

ترجمه ماشینی: دگراندیشی قرن هجدهم و افلاطونیسم کمبریج یک فلسفه دین را که از نظر اخلاقی و سیاسی درگیر شده است در دگرگونی عقلانی قرن هجدهم مشخص می کند، به ویژه در کار ریچارد پرایس (1723-1791)، و در اندیشه رادیکال مری ولستون کرافت. این روایت اخلاقی-سیاسی آنها از عقل، الهیات طبیعی و آزادی انسان را به افلاطونیسم کمبریج قرن هفدهم بازمی‌گرداند و بدین ترتیب نشان می‌دهد که چگونه تاریخ‌های رایج فلسفه دین در مدرنیته هم توسط فلسفه تحلیلی دین و هم توسط منتقدان آن بیش از حد تعیین شده است. قرن هجدهم به طور معمول به عنوان عصر عقل به تصویر کشیده شده است که به عنوان پروژه عقل گرایی، لیبرالیسم و ​​سکولاریزاسیون فزاینده تعریف شده است که به ناگزیر به نیهیلیسم و ​​فروپاشی مدرنیته منجر می شود. در این روایت، مخالفان عقلانی متهم شده اند که اوج عقل گرایی قرن هجدهم در بریتانیا هستند که مظهر فلسفه مدرنیته است. این کتاب این خوانش تاریخ را با برجسته کردن اهمیت غایت‌شناسی، بدشکلی، تغییرناپذیری خیر و الوهیت عقل در سنت مخالفت عقلانی به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد که فلسفه و اخلاق پرایس و ولستون کرافت عمیقاً الهیاتی هستند. فلسفه آزادی سیاسی پرایس، و فمینیسم ولستون کرافت، که هر دو مبتنی بر برداشت افلاطونی از آزادی هستند، کمال گرا و رادیکال هستند تا لیبرال. این پیامدهای مهمی برای درک ماهیت سیاسی الهیات فلسفی قرن هجدهم دارد: این متفکران نه چندان نشان دهنده تکان دادن دین توسط عقلانیت سکولار بلکه چالشی برای هژمونی مذهبی و سیاسی هستند. این کتاب با تمایز پرایس و ولستون کرافت از دیگر اشکال عقل‌گرایی از جمله دئیسم و ​​سوسینیانیسم، با تقسیم‌بندی رایج فلسفه قرن هجدهم به رشته‌های عقل‌گرایانه و تجربی مخالفت می‌کند و با در نظر گرفتن میراث افلاطون‌گرایی کمبریج، توجه را به فلسفه جایگزینی جلب می‌کند. دینی که بین تجربه گرایی و استنتاج گفتمانی قرار دارد.