جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این جلد مروری بر موضوعات اخلاقی مورد بحث در مورد دستورالعمل های پیشین از دیدگاه بین المللی می دهد. این بر درک گسترده تر از مفهوم شناخته شده و پذیرفته شده خود تعیین کننده بیمار برای موقعیت های آینده تمرکز دارد. اگرچه دستورالعمل های پیشبرد از دهه 1980 به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته است، مبانی اخلاقی دستورالعمل های اولیه هنوز موضوع بحث های داغ باقی مانده است. هدف این کتاب کمک به این بحث‌های بحث‌برانگیز با ادغام مسائل اخلاقی اساسی در دستورالعمل‌های پیش‌رو با موضوعات عملی اجرای آنها است. تفاوت‌های فرهنگی، ملی و حرفه‌ای در نحوه درک دستورالعمل‌های پیش‌رو توسط حرفه‌های مراقبت‌های بهداشتی و توسط بیماران، و همچنین در قوانین و مقررات مشخص شده است.

یکی از راه‌های کاهش آسیب‌های فضای مجازی پایبندی به اخلاق عمومی زندگی بشری و نیز اخلاق تخصصی مربوط به فضای مجازی است. در این راستا پروژه‌ای با عنوان اخلاق فضای مجازی در پژوهشگاه فضای مجازی تعریف شد که به ارائه ساختاری برای استخراج کدهای اخلاقی این حوزه به خصوص با نگاه دینی و فلسفی برای کلیه مرتبطین با فضای مجازی پرداخت. در این راستا تعدادی از نمونه‌های خارجی کدهای اخلاقی که به نحوی مرتبط با فضای مجازی بودند نیز بررسی و مقالات هر یک از آنها ترجمه شدند. در این گزارش دو مورد از این مقالات ترجمه‌شده کدهای اخلاقی و رفتارهای حرفه‌ای آورده شده‌اند.

ترجمه ماشینی : هری جی. فرانکفورت تحقیق خود را با این سؤال آغاز می کند: "چه چیزی در انسان وجود دارد که به ما امکان می دهد خودمان را جدی بگیریم؟" بر اساس سخنرانی‌های تانر در فلسفه اخلاق، خودمان را جدی بگیریم و آن را درست انجام دهیم، به این سؤال تحریک‌آمیز و اصلی می‌پردازد. نویسنده معتقد است که جدی گرفتن خود مستلزم یک نظارت انعکاسی به درون است که ما را قادر می سازد توجه خود را مستقیماً روی خودمان متمرکز کنیم، و [این] به این معنی است که ما آماده نیستیم خودمان را همانطور که آمده ایم بپذیریم. ما می خواهیم افکار، احساسات، انتخاب ها و رفتارمان منطقی باشد. ما راضی نمی شویم که فکر کنیم ایده های ما به طور تصادفی شکل گرفته اند، یا اینکه اعمال ما توسط انگیزه های گذرا و مبهم یا تصمیمات بی فکر هدایت می شوند. ما باید خودمان را هدایت کنیم یا به هر حال باور کنیم که خود را با هنجارهای پایدار و مناسب هدایت می کنیم. ما می‌خواهیم اوضاع را درست کنیم.» این مقاله ها دو ویژگی را مشخص می کنند که نقش مهمی در این امر ایفا می کنند: عقلانیت ما و توانایی ما در عشق ورزیدن. فرانکفورت به طور دقیق نقش عقل و عشق را در زندگی فعال ما بررسی می کند و رابطه بین این دو نیروی محرک اعمال ما را در نظر می گیرد. بحث این است که حجیت عقل عملی کمتر از حجیت عشق اساسی است. عشق، همانطور که نویسنده آن را تعریف می کند، یک امر ارادی است، یعنی چیزی است که ما در واقع متعهد به مراقبت از آن هستیم. فرانکفورت می‌افزاید که «ابژه عشق می‌تواند تقریباً هر چیزی باشد» یک زندگی، یک کیفیت تجربه، یک شخص، یک گروه، یک ایده‌آل اخلاقی، یک ایده‌آل غیراخلاقی، یک سنت، هر چیزی که باشد. با این حال، درک این اشیاء و آرمان ها دشوار است و اغلب در تضاد با یکدیگر هستند. اصول اخلاقی نقش حمایتی مهمی در این فرآیند ایفا می‌کنند، زیرا به ما کمک می‌کنند تا بینشی که عشق ما را برمی‌انگیزد توسعه دهیم و روشن کنیم. بخش اول کتاب شامل دو سخنرانی است که با عنوان «خودمان را جدی بگیریم» و «درست گرفتن» است. بخش دوم شامل نظرات کریستین ام. کورسگارد، مایکل ای. براتمن و مایر دان کوهن در پاسخ است. این کتاب شامل پیشگفتاری از دبرا ساتز است.

ترجمه ماشینی: خدای آپوفاتیک الهیات منفی، خدای برگزیده فیلسوفان دینی است. خدایی که دور، جدا از هم است و به سختی می تواند مورد ستایش یا پرستش قرار گیرد، هرچند ممکن است موضوع شگفتی باشد. این از نظر پیامبران خدا نیست. با این حال، به تصویر کشیدن خدا در سنت های خداباورانه همواره با انسان گرایی همراه بوده است. در این کتاب تلاش می‌کنم به این اتهام پاسخ دهم و توضیح بدهم که متکلمان مسلمان اطهری (مقدس‌گرا) چه اعتقادی به صفات الهی دارند و چرا؟ باورمان را از کجا می گیریم؟ جایگاه معرفتی ما نقش گزارش های صادقانه نقش عقل. مکان کلام: عقل به عنوان ابزار تفاهم و زره دفاع. سنخ شناسی مواضع اسلامی در صفات خداوند. ما به چه چیزی اعتقاد داریم؟ چرا به تأیید آمودال اعتقاد داریم و چرا؟ آیا ما معتقدیم که مهم است؟ استدلال های ضد چیست؟ گزارش از سلف; تعارض با عقل؛ کامل تغییر نمی کند. خدای مرکب و تقسیم پذیری. آنتروپومرفیسم و ​​جذب. نتیجه گیری: از نظر هستی شناسی، هیچ موجود موجودی فاقد ماهیت و صفت است. از نظر اسمی، خدای آپوفاتیک وجود ندارد، و از نظر پدیداری، نمی توان آن را حس کرد یا نسبت داد، چه رسد به دوست داشتن و پرستش. در خاتمه این کار، توصیه های من به این شرح است: • برای اینکه مستحق هدایت الهی باشیم، باید نیت خود را با تقدیم واقعی به خدا خالص کنیم. همچنین باید دائماً فطره خود را اصلاح کنیم و آن را از بیماری های تعصب (حوا)، غرض باطنی (اغراض)، تقلید کورکورانه (تقلید)، عادت (عده) و حدس (غرث) شفا دهیم. این تنها از طریق کار روحانی و غوطه ور شدن در مکاشفه که توسط جامعه اول درک و اجرا شده است، انجام می شود. ما نباید دستور الهی را تابع کنوانسیون های فکری یا اجتماعی رایج کنیم یا پیوندهای بیگانه و گفتمان های خارجی را به سیستم هرمنوتیکی خود پیوند بزنیم. ما باید اعتقاد خود را به برتری معرفتی و خودکفایی وحی به عنوان منبع نهایی حقیقت در مورد غیب تأیید کنیم. این هرگز ما را ملزم نمی کند که منصب عقل را به چالش بکشیم یا ارزش آن را در درک وحی و دفاع از آموزه های آن کم کنیم. اعتقاد ما به خدا باید ریشه در تبرئه او از همه کاستی‌ها و بی‌قیاس بودن مطلق او (تنزیه) و تصدیق اصالت او در صفات او باشد که با آن خود و رسولش او را توصیف کرده است. در تصدیق صفات الهی، هرگز نباید به اصطلاح «همراهان» را بپذیریم. استنباط از عالم شهادت درباره عالم غیب هم غیر عقلانی است و هم خطرناک. ما باید به ائمه این دین، فارغ از موافقت و مخالفت خود، احترام بگذاریم. هنگامی که مجبور به مخالفت هستیم، باید به کسانی که عمر خود را صرف خدمت به خدا و آرمان او کرده‌اند، محبت کنیم و احترام لازم را به آنها نشان دهیم. مردم باید از سردرگمی بحث های درون اسلامی بر سر عقیده در امان بمانند و اصول عقیده را آموزش دهند که به اندازه کافی حفاظ برای آنها فراهم کند. پس مردم باید از نظر روحی ارتقاء یابند تا بخواهند خدا را طلب کنند و رضایت او را جلب کنند. وقتی صحبت از صفات الهی به میان می‌آید، معلمان باید فهم خود را با تنزیه تدارک ببینند و قدرت بلاغی و غنای وحی را بدون ایرادات فکری در دل‌هایشان جاری کنند.

ترجمه ماشینی: ظرفیت اخلاقی ویژگی مهم معنای انسان بودن است. در این مجلد، مشارکت‌کنندگان وظیفه‌ی دلهره‌آور تلاش برای تمایز بین ظرفیت قانونی و اخلاقی را بر عهده گرفته‌اند. این تمایز گاه برای پزشکان، فیلسوفان و دانشمندان حقوقی به طور یکسان دشوار است. بخشی از چالش تعریف ظرفیت اخلاقی در دشواری طبقه بندی مناسب آن نهفته است. به همین دلیل ویراستاران کتاب را به سه قسمت تقسیم کرده اند. اولین نگاهی به مفاهیم درگیر در بحث ظرفیت اخلاقی دارد. دوم به نقش ظرفیت اخلاقی در زندگی حرفه ای ها می پردازد. و بخش پایانی بر روی مطالعات موردی ظرفیت اخلاقی یا ناتوانی منعکس می‌شود که چالشی را که ظرفیت اخلاقی ارائه می‌کند - تعریف آن بین دو مدل به ظاهر غیرقابل قیاس، یعنی مدل‌های آستانه و پیوسته، نشان می‌دهد. این جلد رویکردی چند رشته‌ای به موضوع دارد و رشته‌های پزشکی، فلسفه و حقوق را به زمینه سلامت پیوند می‌دهد. این مورد برای متخصصان بهداشت پزشکی و همچنین محققانی که در زمینه‌های فلسفه و حقوق کار می‌کنند مورد توجه خواهد بود.

این نقد نیز همانند نقد عقل محض به دو بخش «عناصر» و «روش شناسی» تقسیم شده است. بخش عناصر آن نیز همانند بخش «عناصر» نقد عقل محض به دو دفتر «آنالیتیک یا تحلیل» و «دیالکتیک یا جدل» تقسیم می شود. ولی تفاوت هایی اساسی نیز میان آنها موجود است. از جمله اینکه ماحصل «تحلیل» در نقد نخست این است که معرفت مشروع و راستین معرفتی است که به شهود (ادراک حسی) وفادار بماند و پا را از دایرۀ تجربه ممکن فراتر نگذارد. ولی دستاورد «تحلیل» در نقد دوم این است که عمل اخلاقی راستین، عملی است که از قید هرگونه امر تجربی محسوس آزاد باشد و فقط از عقل محض نشأت بگیرد. در حالی که در نقد نخست هرگونه عقل (که در اینجا عقل نظری است) که از قید تجربه آزاد گردد، متعالی می شود و عملکردی ناصواب و نامشروع دارد، در نقد دوم عکس مطلب صادق است، به این معنا که عقل عملی در صورت وابستگی به تجربه متعالی و نامشروع می شود. در دفتر «جدل» نقد دوم نیز همانند نقد نخست، نشان می دهد که عقل محض با تعارض هایی مواجه است. اگر نتیجۀ تعارض های عقل نظری عمدتاً سلبی است و این تعارض ها حکایت از آن دارند که راه عالم معقول (ماوراء طبیعت) به روی ما بسته است، ولی در «جدل» عقل عملی، به نتایجی ایجابی دست پیدا می کنیم. مسائلی که در نقد نخست، عقل نظری در مورد آنها لاادری گری پیشه کرده بود و در بهترین حالت صرفاً امکان آنها را می پذیرفت در اینجا واقعیت شان به اثبات می رسد. نقد نخست مفاهیم اختیار، جاودانگی نفس و خدا را اثبات ناشده و حتی غیر قابل اثبات قلمداد کرد به این دلیل که هر گاه عقل در مقام اثبات آنها برآید، دستخوش تناقض گویی می شود ولی در نقد عقل عملی اثبات می شود که این مفاهیم، مفاهیمی تهی و عاری از مفاد و مصداق نیستند و حقیقتی در ازای آنها وجود دارد.