جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب تاریخ فلسفه یهودی در قرون میانه حجم وسیعی از متون فلسفی و کلامی یهود را مورد مطالعه قرار می‌دهد و افرادی هم‌چون اسحاق البلاغ، موسی بن میمون ، سعدیا گائون ، ابراهیم بن داود ... را مورد بررسی قرار می‌دهد. هم‌چنین در این کتاب متون بسیاری از نویسنده هایی مهجورتر مورد بحث قرار می گیرند . نویسنده این متون را ارائه می‌کند و هم‌زمان بر آن‌ها شروحی می‌نویسد و آن‌ها را در بطن زمینه تاریخی آن‌ها قرا می‌دهد. در فصل دوم از متکلمان مسلمان و تاثیر آن‌ها بر فیلسوفان یهودی سخن می‌رود. در این فصل اندیشه‌های داود مقمص از جمله بحث او راجع به معنای وحدت خداوند می‎پردازد و به‎طورکلی به ربانیت یهودی پرداخته می‎شود. در ادامه فصل به بحث از جریان کارائیت‎ها پرداخته می‌شود که مبتنی بر نفی سنت شفاهی و انکار آموزه‌های تلمود و حسبنا تورات است. در فصل سوم بحث از نو افلاطونی‌گری می‌شود. در ادامه به رابطه فکری یهودا هالوی و ابوالبرکات پرداخته می‌شود و هم‌چنین به تفصیل از دلائل الحائرین ابن میمون و اندیشه‌های او سخن گفته می‌شود. هم‌چنین این کتاب در ادامه به فیلسوفان ایتالیایی ، اسپانیانی و هم‌چنین شمال آفریقا و ترکیه و یمن می‎پردازد و در نوع خود حجم بی‌نظیری از اندیشه‌های گوناگون تفکر یهودی را مورد بحث قرار می‌دهد.