جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

گاهی دربارۀ چیزهایی صحبت می‌کنیم و به آنها ارجاع می‌دهیم که به نظر می‌رسد لااقل در معنایی عرفی از وجود داشتن ناموجود هستند. مانند شرلوک هلمز، کوه طلا و مربع گرد. این موضوع که چه چیزهایی وجود دارند منجر شده است به دو نظریۀ غالب در متافیزیک تحلیلی: کواین‌گرایی و ماینونگ-گرایی. بر اساس کواین‌گرایی همۀ اشیاء وجود دارند و بر اساس ماینونگ‌گرایی حداقل برخی از اشیاء ناموجود هستند. در این رساله سعی کرده‌ایم تا وضعیت متافیزیکی چیزهایی که به نظر ناموجود می-رسند را بررسی کنیم. برای رسیدن به این هدف ابتدا سعی کرده‌ایم تا تمایز میان وجود و موجود را مشخص سازیم. این تمایز را بر مبنای تز ارسطویی که بر مبنای آن وجود داشتن یعنی واحد بودن مشخص کرده‌ایم. از این‌رو، وجودِ یک موجود را آن چیزی در نظر گرفته‌ایم که موجب وحدت آن موجود می‌شود. همچنین، بررسی کرده‌ایم که وجود و عدم چه هستند. وجودِ کل عالم، یعنی آنچه که موجب وحدت کل عالم به مثابه یک شیء می‌شود را وجود گرفته‌ایم و نشان داده‌ایم که وجود هر یک از اشیاءِ دیگر همان وجودِ کل عالم، به مثابه یک شیء، است. عدم، یا معدومِ مطلق، را به عنوان شیئی که متعلّق التفات ما قرار می‌گیرد بررسی کرده‌ایم و در نهایت نشان داده‌ایم که همان طور که هایدگر در مرحله‌ای از کار فلسفی‌اش ادعا کرده‌است، عدم همان وجود است. در حین این بحث سعی کرده‌ایم به این پرسش هایدگر پاسخ دهیم که چرا اشیاء هستند به جای آنکه نباشند. این امر را بر اساس ابتنای همۀ اشیاء بر وجودِ کل عالم و توضیحِ فرآیندی که آن را نمایاندن نامیده‌ایم شرح داده‌ایم. بنا‌بر پاسخی که به این پرسش‌ها داده‌ایم، در نهایت موضع خود را در قبال تمایز ماینونگ‌گرایی و کواین‌گرایی مشخص کرده‌ایم و دیدگاهی دربارۀ ساختار آن اشیائی که به نظر ناموجود می‌رسند را ارائه کرده‌ایم. با دفاع از تزی که بر اساس آن انحاء مختلفی از وجود هست نشان داده‌ایم که همۀ اشیاء در معنایی کلی از وجود، وجود دارند. در عین حال که برخی از اشیاء گرچه وجود دارند، ناموجود نیز هستند.