جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ویلیام جیمز در کتاب: «انواع تجربه دینی: مطالعه ای در طبیعت انسان (1902)» به بررسی نقش عرفان در توسعه دین می پردازد. جیمز استدلال می کند که ریشه همه ادیان دقیقاً تجربه حالات عرفانی آگاهی است. همانطور که خواهیم دید، اگرچه جیمز خود اعتراف می‌کند که ساختار روان‌شناختی‌اش او را از این تجربیات باز می‌دارد، تصدیق پیشرفت‌های عملی عرفان در ادیان نهادینه‌شده، واقعیت این حالت‌های آگاهی را نشان می‌دهد، موضعی که توسط پراگماتیسم جیمز پشتیبانی می‌شود. بنابراین، این مقاله نه تنها به بررسی ماهیت عرفان می پردازد، بلکه دیدگاه عمل گرایانه جیمز از دین را ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: فریدریش شلایرماخر (1768-1834) گاهی اوقات به عنوان "پدر الهیات پروتستان لیبرال" شناخته می شود، که عمدتاً به دلیل اثر عظیم الهیات سیستماتیک او، ایمان مسیحی است. عموماً به رسمیت شناخته شده است که شلایرماخر کار الهیات خود را در فهمی بدیع و از نظر تاریخی مهم از دین به طور کلی پایه گذاری کرده است و تأثیر اندیشه او در مورد دین فراتر از مرزهای الهیات گسترش یافته است. اندرو دول در کتاب شلایرماخر درباره دین و نظم طبیعی، گزارش جدیدی از نظریه شلایرماخر درباره دین ارائه می دهد. هدف او به چالش کشیدن یک سنت عمیقاً ریشه‌دار است که روایت شلایرماخر از دین را «سوبژکتیو» یا «فردگرایانه» توصیف می‌کند. در حالی که بسیاری از محققان شلایرماخر را اساساً به‌عنوان نظریه‌پرداز «تجربه‌ی دینی» می‌دانند، دول استدلال می‌کند که شلایرماخر فردگرایانه را ادغام می‌کند. طرف دین با مجموعه‌ای از ادعاها در مورد پویایی اجتماعی آن، و اینکه این امر در درک وسیع‌تری از همه رویدادهای جهان به‌عنوان محصول یک «ارتباط علّی» جهانی و قانون‌دار صورت می‌گیرد. شلایرماخر استدلال می‌کند که دین ظهور می‌کند. خارج از فعل و انفعالات علت و معلولی که «نظم طبیعی» یا Naturzusammenhang را تشکیل می‌دهند و بنابراین باید به‌عنوان علت طبیعی درک شود. به گفته دول، روایت شلایرماخر از دین، با درک درست، نمونه اولیه و مهمی از ترکیب الهیات و مطالعه «علمی» دین است. دول به‌ویژه بر سخنرانی‌های شلایرماخر در اخلاق در هال و برلین تمرکز می‌کند، جایی که او درکی از دین به‌عنوان فرآیندی از شکل‌گیری اجتماعی احساس ایجاد کرد، و همچنین به بررسی رابطه بین این روایت از دین و روایت کلامی شلایرماخر از مسیحیت در ایمان مسیحی می‌پردازد. . دول با جلب توجه به این جنبه مورد بحث از کار شلایرماخر، امیدوار است که سوابق تاریخی را تصحیح کند و علاقه به شلایرماخر را خارج از حوزه مطالعات الهیاتی برانگیزد.

ترجمه ماشینی: در قرن شانزدهم، کابالیست معروف، آیزاک لوریا، مجموعه ای مخفی از اعمال بسیار پیچیده عرفانی را به گروه های منتخبی از دانش آموزان منتقل کرد. این مراقبه‌ها برای استفاده از حالت‌های خواب و مرگ به منظور تقسیم مؤثر روح به بخش‌های متعدد طراحی شده‌اند، و هنگامی که به درستی انجام شوند، به فرد ماهر اجازه می‌دهد تا خود را از چرخه تولد دوباره رها کند. زوی ایش-شالوم از طریق تحلیل عمیق این شیوه‌های متفکرانه در بافت وسیع‌تر ادبیات لوریایی، ما را در یک سفر علمی نافذ به قلمروی از آموزه‌ها و شیوه‌های عرفانی که قبلاً به زبان انگلیسی در دسترس نبوده، راهنمایی می‌کند و یک بینش رادیکال مونیستی از واقعیت را روشن می‌کند. در قلب متافیزیک و عمل کابالیستی.

ترجمه ماشینی: در این مطالعه اصلی، موشه ایدل، محقق برجسته عرفان و اندیشه یهودی، و عصب شناس شناختی و شاهار ارضی، عصب شناس شناختی، تخصص قابل توجه خود را برای کشف اسرار کابالا از منظری کاملاً جدید ترکیب می کنند: از منظر مغز انسان. نویسندگان به جای رویکردهای الهیاتی، جامعه شناختی و روانکاوی که عموماً بر مطالعه تجربیات عرفانی خلسه مسلط بوده اند، سعی در رمزگشایی مکانیسم های مغزی نهفته در این پدیده ها دارند. آرزی و ایدل توصیفات اول شخص را تجزیه و تحلیل می‌کنند تا تکنیک‌های کابالیستی را که توسط اکثر عرفای برجسته یهودی به کار می‌رود برای تأثیرگذاری بر تکرارهای بدنی، تفکیک‌ها و سایر پدیده‌ها بررسی کنند و آنها را با مشاهدات عصبی اخیر و آزمایش‌های آزمایشگاهی امروزی مقایسه کنند. مطالعه حاصل به خوانندگان درکی علمی و مبتنی بر مغز بیشتر از چگونگی دستیابی کابالیست های سرمست به گرانبهاترین تجربیات عرفانی خود ارائه می دهد. این مطالعه بیشتر نشان می‌دهد که چگونه این کابالیست‌ها مدت‌هاست به‌عنوان محققین پیشگام در خود انسان عمل کرده‌اند.

ترجمه ماشینی: ریک استراسمن، روانپزشک بالینی، اثرات DMT، یکی از قوی ترین روانگردان های شناخته شده را بررسی می کند. چکیده: روان‌پزشک بالینی، ریک استراسمن، اثرات DMT، یکی از قوی‌ترین روان‌گردان‌های شناخته شده را بررسی می‌کند.

چکیده ماشینی : این کتاب پارادایم جدیدی برای تمایز تجارب مذهبی روان پریشی و عرفانی ارائه می کند. سوزان ال. دی هاف به منظور کشف چگونگی تمایز کشیش های پروتستان چنین رویدادهایی را از الهیات اصلاح شده، نظریه روانشناختی و تحقیقات کیفی قوی استخراج می کند. او پس از گفت‌وگوی میان صداهای چند رشته‌ای، پارادایم جدیدی را با توجه به شباهت‌ها، تفاوت‌ها و همپوشانی احتمالی تجارب مذهبی روان‌پریشی و عرفانی ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی: ویلیام پی آلستون در این گزارش روشن و تحریک‌آمیز از معرفت‌شناسی تجربه دینی استدلال می‌کند که ادراک خدا - اصطلاح او برای آگاهی تجربی مستقیم از خدا - سهم عمده‌ای در زمینه‌های اعتقاد دینی دارد. آلستون با بررسی انواع تجارب مستقیم گزارش شده از خدا، نشان می دهد که یک شخص را می توان در داشتن باورهای خاصی در مورد خدا بر اساس تجربه عرفانی توجیه کرد.

چکیده ماشینی : این کتاب با استفاده از روشی الهیات محور برای درگیر شدن با پدیده های تاریخی و فرهنگی، چالشی را که الهیات انقلابی شیعی در ایران با کنوانسیون های غربی در زمینه الهیات، انقلاب و نقش دین در خلق هویت مطرح کرده است، بررسی می کند. نویسنده با ارائه نقدی سخت از ادبیات کنونی درباره اسلام سیاسی و انقلاب اسلامی ایران در سال 1979، پیشنهاد می‌کند که ادبیات کنونی از درک و درگیری با انقلاب و اندیشه آن به عنوان پدیده‌های دینی ناتوان است. متفکران شیعه که مبتنی بر تجربه ایمان بی قید و شرط به خدا هستند، تمایزی را بین امر انسانی و الهی تشخیص می دهند. این متفکران با توجه به چالش ساختن جامعه با فضیلت، الگویی از اقتدار و اخلاق مبتنی بر میانجیگری، تفسیر و مشارکت در تجربه ایمان ارائه می کنند. اوری گلدبرگ این مدل تفسیری را با استفاده از طیف وسیعی از ابزارهای نظری، به ویژه الهیات انتقادی برگرفته از تفکر یهودی و مسیحی، در نظر می‌گیرد. او از خوانش دقیق چندین متن نوشته شده توسط اندیشمندان برجسته شیعی ایران بین سال‌های 1940 تا 2000 استفاده می‌کند که بیشتر آنها برای اولین بار به انگلیسی ترجمه شده‌اند تا گفتمانی پر جنب و جوش و پیچیده را آشکار کند. این کتاب با ارائه دیدگاهی جدید بین ادیان در مورد موضوعی که معمولاً خارج از محدوده چنین پژوهشی است، مرجع مهمی برای پژوهشگران ایران شناسی، اسلام سیاسی، الهیات و مطالعات فرهنگی خواهد بود.

ترجمه ماشینی: دکتر مک نامارا یک عصب شناس با اشتیاق به درک پدیده های مذهبی است. این کتاب دمی خوشایند برای علم دین است، زیرا مک‌نامارا علاقه‌ای به استدلال‌های خسته‌کننده‌ای که اغلب در آثار مقایسه‌ای مانند این مبهم هستند، ندارد. مک نامارا در بخش اول کتاب برخی از این استدلال‌ها را به طور عمیق بررسی می‌کند، مانند استدلال «دین توهم است» و چندین مورد از تغییراتی که دین را به «اشتباه عصبی» یا «دستگاه شناختی اشتباه» نسبت می‌دهند. این استدلال‌ها عمدتاً مبتنی بر فرضیات دلخواه هستند که خود به‌طور تجربی ثابت نشده‌اند. در عین حال، مک نامارا یک عذرخواهی مذهبی نیست. او همچنین علاقه ای به انتقاد از الحاد ندارد، موضعی که او بیان می کند "صداقت زیادی دارد". او بیشتر علاقه مند به ایجاد یک کار مقایسه ای محکم است که با نگاهی انتقادی و بی طرفانه به عصب شناسی، شیمی عصبی و نورودینامیک که در تفکر مذهبی، مناسک و سایر فعالیت هایی که مذهبی تلقی می شوند، نگاه کند. او با این کار مدلی از "خود" را می سازد که بر حسب مدارهای مختلف مغز مانند قشر جلوی پیشانی، ناحیه پیشانی گیجگاهی و نواحی لیمبیک تعریف می کند و نشان می دهد که چگونه حتی با داده های تجربی جامد کمی که در اختیار داریم، می توان آنها را کنار هم قرار داد. یک نظریه منسجم در مورد عملکرد و مکانیسم‌های فعالیت دینی و اینکه چرا این همه همه‌جا وجود دارد و در بسیاری از موارد در ایجاد تغییرات واقعی برای بهتر یا بدتر شدن مؤثر است. یک همراه خوش‌آمد برای آثار جاستین بارت، اسکات آتران، دیوید ویلسون یا هاروی وایت‌هاوس - در واقع، فکر می‌کنم مک‌نامارا می‌تواند به خوبی بتواند مدتی را با نوشته‌های کارل یونگ یا آنتونی استیونز بگذراند، زیرا بسیاری از ایده‌های مک نامارا به وضوح هستند. به پیشگویی یونگ مفاهیم مک نامارا از "خود ایده آل" (تصاویر کهن الگوی یونگ)، دگرگونی خود (تبدیل نفس) و دیدگاه بیولوژیکی او از طیف بین اسکیزوفرنی و عملکرد طبیعی ذهنی، خود تکه تکه (کمپلکس ها و شکل های ناخودآگاه جمعی) و غیره. یک تطابق نسبتاً تمیز تشکیل دهید. تنها بحث کوچک من این است که مک نامارا در اکثر موارد فقط می‌تواند نظریه خود را با ادیان رایج‌تر مانند سنت‌های مسیحی یا بودایی مقایسه کند - با این حال، این به دلیل برنامه‌ای از قبل موجود نیست، بلکه صرفاً یک موضوع شخصی خودش است. تجربه. او در اوایل به این محدودیت صریحاً اعتراف می کند و ابراز امیدواری می کند که بتوان تحقیقاتش را در سنت های دیگر مانند بسیاری از ادیان مشرک یا بومی جهان به کار برد. از آنجایی که او این روایات را نادیده نمی گیرد و با آنها محترمانه رفتار می کند، بلکه فقط عدم صلاحیت خود را در آنها اظهار می کند، به نظر می رسد که دستور کار او موضعی کاملاً علمی و غیر انکارآمیز است. علاوه بر این، او از چندین نمونه از گزارش‌های دین بومی استفاده می‌کند تا نشان دهد که چگونه می‌توان آن را از دیدگاه او درک کرد، او فقط قادر به پیگیری آنها در هیچ عمقی نیست. به گمان من، کار آینده با انجام مطالعات بیشتر، جزئیات را پر خواهد کرد. مخاطب این کتاب چه کسانی هستند؟ هیچ نظری ندارم؛ به عنوان یک روانپزشک، هیچ مشکلی در پیروی از استدلال های دقیق مک نامارا نیافتم. با این حال، من گمان می‌کنم که برخی ممکن است در بخش‌های عصب‌شناسی و شیمی اعصاب گم شوند، اگرچه اینها به وضوح برای مخاطبان فنی نوشته نشده‌اند. تصور می‌کنم که یک خواننده غیرعادی تحصیل‌کرده می‌تواند با سهولت نسبی در این کتاب پیمایش کند، اما آن را با کمی نمک بپذیرد. امیدواریم این بررسی برای شما مفید بوده باشد.