جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب حاوی مقالات برنامه‌ای است که بر پیشنهادهای گسترده برای بازبینی رشته‌ای از فلسفه تطبیقی ​​ادیان تمرکز دارد. همچنین شامل تعدادی از مطالعات موردی است که بر تفسیر داده‌های دینی-تاریخی خاص از دیدگاه‌های فلسفی نسبتاً جهت‌دار تمرکز دارند.

سامریان گروهی قومی- مذهبی از نسل سامیان سرزمین فلسطین هستند. دین ایشان، دینی ابراهیمی و ‏دارای ارتباط نزدیکی با یهودیان است. آنها خود را وارث راستین دین اسرائیل قبل از تبعید بابل می‌دانند. ‏سامریان مدعی‌اند که از قبیله کاهنان لاوی و اعقاب افرائیم و منسی، پسران یوسف‌اند. براساس روایات ‏یهودی پس از درگذشت سلیمان پادشاهی او به دو قسمت تقسیم شد؛ بخش جنوبی آن به پایتختی ‏اورشلیم، یهودیه نام گرفت و بخش شمالی آن به پایتختی سامریه، اسرائیل یا افرائیم نامیده‌شد. سامریان ‏خود را بازمانده بخش شمالی می‌دانند و براساس آنچه در تورات آمده پس از نابودی مملکت شمالی به ‏دست آشوریان، همچنان توانسته‌اند به حیات خود در آنجا ادامه دهند و تاکنون نژاد و دیانت خود را حفظ ‏کنند. از دیدگاه سامریان تنها تورات و کتاب یوشع از تقدس برخوردارند؛ اما بقیه کتب عهد عتیق از نظر ‏آن‌ها مردود است. آن‌ها معتقدند که آن توسط افراد گمراهی نوشته شده‌است.‏

یکی از وقایع زندگی پیامبر (ص) که در زمان حیات خود ایشان و بعدها در میان مسلمانان و غیرمسلمانان بسیار مورد توجه واقع شده، معراج است که ظهور گسترده‌ای هم در آیات قرآن و هم در روایت‌های منقول از پیامبر (ص) و صحابه دارد. یکی از مسائل محل تأمل اندیشمندان مسلمان کیفیت معراج یا همان بحث در جسمانی یا روحانی بودن معراج حضرت رسول (ص) بوده است. در این پایان نامه به مسئله کیفیت معراج از آغاز تا پایان قرن هفتم هجری از دیدگاه عارفان مسلمان پرداخته‌ شده است. نتایج نشان می‌دهد در قرن اول و دوم متن عرفانی مستقلی به مسئله معراج پیامبر(ص) نپرداخته و در قرن سوم اغلب عرفا به معراج روحانی قائلند و عده اندکی مطالب کوتاهی در مورد معراج بیان‌کرده‌اند که در مورد جسمانی یا روحانی بودن معراج دیدگاه خاصی ارائه نداده‌اند. در قرن چهارم اغلب عرفا به معراج جسمانی و روحانی پیامبر معتقد هستند و عده اندکی به معراج روحانی ایشان قائلند. در قرن پنجم تقریبا اکثر عارفانی که به مسأله معراج در آثارشان پرداخته‌اند، به معراج جسمانی و روحانی پیامبر قائلند. در قرن ششم اغلب عرفا به معراج روحانی پیامبر معتقدند و عده اندکی قائل به معراج جسمانی و روحانی پیامبر هستند. در قرن هفتم اغلب عرفا قائل به معراج جسمانی و روحانی پیامبر (ص) هستند و عده اندکی به معراج روحانی پیامبر معتقدند، که دیدگاه عرفا در مورد معراج متأثر از گرایش کلامی‌‌شان است.