جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نویسنده این کتاب در مقدمه توضیح می‌دهد که چگونه این کتاب و انگیزه نوشتن آن در ذهن وی شکل گرفته است. وی در این باره می‌گوید: سر آغاز شکل‌گیری این کتاب از راهنمایی رساله‌ای در کارشناسی ارشد توسط نویسنده شروع شد، رساله‌ای که در دانشگاه آریزونا نوشته شد. من و وودوارد طی چندین سال مباحثاتی گسترده درباره تحولات جهان اسلام در دوران معاصر داشته‌ایم، به خصوص در مصر و جنوب شرق آسیا. بعدتر نیز دوی به این مباحثات اضافه شد. هر سه ما در این عقیده مشترک بودیم که مباحث الهیاتی معاصر در جهان اسلام ممکن نیست که توسط غیر مسلمانانی(و در این موضوع حتی مسلمانانی) که از دانش کافی از مناقشات و مذاهب کلامی در پنج قرن اول اسلام برخوردار نیستند، درک شود. این عقیده منجر به پیشنهاد رساله‌ای به آقای آتمایا در کارشناسی ارشد شد: رساله‌ای در ترجمه‌ی مقاله‌ای از معتزله درباره اساس عقلانی الهیات، با تقریظی مختصر در رابطه با دلالت‌های این متن برای مباحثی که در میان گروه‌های مسلمان و روشنفکران مسلمان اندوزی در دوران معاصر در جریان است. متنی که من به آقای آتمایا برای ترجمه پیشنهاد کردم کتاب الاصوال‌الحکمه قاضی عبدالجبار معتزلی بود که ترجمه دوباره آن در فصل پنجم این کتاب آمده است. در این کتاب ابتدا آراء قاضی عبدالجبار و رساله‌ای از او و هم‌چنین توصیفی از اصول خمسه معتزله ارائه می‌شود. سپس مقاومت در برابر عقل‌گرایی و به خصوص ابن‌تیمیه مورد بحث قرار می‌گیرد. در پایان به مناقشات معاصرانی چون فضل الرحمان و هارون ناسوتیون (از روشنفکران به نام معاصر اندونزی ) و دفاع ناسوتیون از معتزله‌گرایی پرداخته می‌شود.

امسال حدود ۵ سال از تالیف کتاب «معنا، امکان و راهکارهای تحقق علم دینی» گذشته است. بعد از تألیف نیز همانند قبل آن به تدریس این موضوع ادامه دادم که از اولین مواردش تدریس این موضوع برای دانشجویان کارشناسی ارشد رشته فلسفه علم در دانشگاه شریف در سال تحصیلی ۸۹-۹۰ بود. طبیعی است که در این سالها با نقدهایی مواجه شدم و اصلاحاتی در ذهنم رقم خورد. شاید مهمترین ایرادی که الان بر کتاب خود می‌دانم این است که در حوزه علوم انسانی ورود جامعی نداشته و نکات بسیاری را مورد غفلت قرار داده‌ام و یکی از علل آن این بود که آشنایی آن موقع من با علوم انسانی و اجتماعی، به تبع فضای عمومی کشور، تابع فضای انگلوساکسون بود و از اهمیت جریان قاره‌ای به عنوان یک جریان بشدت اثرگذار در حوزه علوم انسانی و اجتماعی بی‌خبر بودم. به هر حال امسال (نیمسال دوم سال تحصیلی ۹۴-۹۵) پیشنهاد تدریس همین عنوان برای دوره تمهیدیه سطح ۴ موسسه امام رضا علیه‌السلام مطرح شد. سطح ۴ در موسسات آموزشی حوزوی، هم‌ارز دکتری در دانشگاه‌ها محسوب می‌شود. از آنجا که گاه ورودی‌های حوزه به حوزه‌های علوم انسانی آشنایی مناسبی از این حوزه نداشته‌اند موسسه امام رضا علیه‌السلام (وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی) که از موسسات آموزش عالی وابسته به حوزه محسوب می‌شود، اقدام به برگزاری دوره‌هایی با عنوان دوره تمهیدیه کرده است که در این دوره‌ها طلاب دارای مدرک کارشناسی ارشد دانشگاهی یا سطح ۳ حوزوی (که هم ارز با مدرک کارشناسی ارشد محسوب می‌شود) بدون دریافت مدرک، دوره‌های آموزشی‌ای را سپری می‌کنند تا آمادگی علمی لازم را برای شرکت در کنکور دکتری یا سطح ۴ به دست آورند. (با این توضیح می‌توان سطح این دوره را معادل با سطح کارشناسی ارشد معرفی کرد)