جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در فرايند رشد اخلاقي مي‌توان دو نگاه را از هم متمايز کرد؛ نگاه روان‌شناختي و جامعه‌شناختي؛ در نوشتار حاضر تلاش بر آن است که با تلفيق هر دو نگاه، تأثير يکي از نهادهاي اجتماعي (پليس، به‌خصوص راهور) بر رشد اخلاقي افراد جامعه بررسي شود. از ميان عناصر مختلفِ نظام راهنمايي و رانندگي، تنها به قوانين و مجريان (پليس راهور) مي‌پردازيم. داده‌هاي اين پژوهش با مطالعه ميداني و تجربه‌هاي زيسته پژوهشگر (به‌عنوان شهروند و راننده) و نيز اسناد مربوط به قوانين راهنمايي و رانندگي به دست آمده است. براي تحليل داده‌ها نيز از يافته‌هاي روان‌شناختي بهره گرفته شده است. در اين نوشتار نگاهي انتقادي خواهيم داشت و بيشتر بر جنبه مانعيت قوانين راهنمايي و رانندگي و رفتارهاي پليس براي رشد اخلاقي متمرکز خواهيم بود. ادعاي اين نوشتار اين است که برخي قوانين راهنمايي و رانندگي و نيز رفتارهاي پليس، رشد اخلاقي افراد جامعه را مختل کرده و به‌مثابه مانع رشد عمل مي‌کند.