جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در این پژوهش به بررسی عوام و خواص و نقش آنها با تکیه بر آیات قرآن و با استفاده تفاسیر قرآن، نهج البلاغه و کتب حدیث و سایر کتب اسلامی پرداخته شده و در یازده فصل با این موضوعات تدوین یافته است: عوام و خواص در لغت و اصطلاح همراه با تقسیم بندی عوام و خواص، واژه های حاکی از عوام و خواص در قرآن، برخی از مصادیق خواص در قرآن، برخی از مصادیق عوام در قرآن، ویژگی های عوام و خواص در تثبیت و تخریب حکومت ها، پاداش و کیفر عوام و خواص، بررسی تطبیقی عوام و خواص امت های پیشین با عوام و خواص امت پیامبراکرم(ص)، نقش عوام و خواص پس از رحلت پیامبراکرم(ص).

در این پایان نامه آیات متعلق به سنن و قوانین الهی در پنج فصل به شرح ذیل بررسی شده است؛ قانونمندی جامعه، سنت های الله، سنت های مطلق، سنت های جوامع مؤمن و سرانجام سنت های جوامع کافر.

موضوعی که در این رساله مورد بحث وبررسی قرارگرفته ، پژوهشی پیرامون سنت های الهی می باشد وهدف از نگارش آن ، تبیین ماهیت سنت های الهی از دیدگاه آیات وروایات می باشد که در این جهت برخی از کتب تفسیری و کلامی مورد بازبینی قرار گرفته است. در این تحقیق سعی شده است با مراجعه به منابع متقدم ومتاخر در زمینه سنت به جنبه های مختلف این موضوع پرداخته شود که این امور از طریق روش کتابخانه ای محقق گردیده است. در این پژوهش ابتدا به مفهوم شناسی پرداخته شده وپس از آن ویژگیهای سنت های الهی مورد بررسی قرار گرفته وبه دنبال آن رابطه سنت الهی با اختیار انسان بیان شده است . سپس انواع سنت های الهی در قالب سنتهای مطلق و سنتهای مقید مورد بررسی واقع شده است . سنتهای مطلق در دوازده عنوان ذکر وبحث گردیده است. سنتهای مقیدخود بر دو گونه اند : الف : سنتهای خاص اهل حق که در پنج عنوان بحث شده است . ب : سنتهای خاص اهل باطل که در نُه عنوان آمده است. آنچه از این تحقیق به دست می آید توضیح وتبیین یکی از مفاهیم مهمی است که برای هر کسی و خصوصآ برای هر شخص مسلمانی اهمیت دارد.

بررسی سنّت های الهی در کیفر و پاداش می باشد. پایان نامه در ضمن 4 بخش به تبیین این سنّت ها از منظر قرآن و روایات می پردازد. نویسنده این پاداش ها و کیفرها را منحصر به آخرت نمی داند بلکه قلمرو آن را عامّ و هم در دنیا و هم در آخرت می شمرد. نویسنده سنّت پاداش و کیفر را تجلّی حکمت و عدالت و غایت خلقت انسان می داند. وی سپس به تشریح این پاداش ها و کیفرها اعمّ از مادّی و معنوی می پردازد و پاداش هایی چون توسعه در روزی، سامان یافتن زندگانی فردی و اجتماعی، رفع مشکلات مادّی و شرح صدر، آرامش و برخورداری از علم و حکمت را از جمله این پاداش ها می شمرد و بلاها و شرور، اختلافات اجتماعی، عذاب استیصال و سرانجام گرفتاری به دوزخ و عذاب های آن را به عنوان کیفر اخروی ذکر می نماید.

جهان هستی، جهان مکافات است و هر عمل انسان عکس العملی در دنیا و آخرت دارد. پاداش و کیفر از موضوعات مهم متون دینی است و در تمام ادیان الهی به طرق و گونه های مختلف مطرح گردیده است، در هیچ کتاب آسمانی نیست که از پاداش و کیفر اعمال سخن به میان نیامده باشد، تنها وجه تمایز آن در شیوۀ بیان و نوع پاداش و کیفر و زمان و مکان است. قرآن بارها در سور و آیات گوناگون به ویژه ضمن بیان احوال و رفتار گذشتگان و تمثیل نیکوکاران و بدکاران ، به پاداش و عقوبت دنیوی و اخروی آن­ها اشاره کرده است. احادیث و روایات معصومین (ع) نیز در این زمینه به قدری است که می توان با استفاده از آن­ها به تبیین و تحلیل بیشتر و جزئی­ تری از موضوع دست یافت.فردوسی به عنوان یک شاعر حکیم و آشنا با متون اسلامی و زرتشتی، با به دست آوردن آگاهی از سرگذشت پیشینیان و مشاهدۀ ناکامی بیدادگران و کامیابی دادجویان، این موضوع اخلاقی را با زبان­ ها و بیان­ های گوناگون در قالب حکمت ها و آموزه های اخلاقی بیان کرده است. مقالۀ حاضر به بررسی موضوع پاداش و کیفر در شاهنامه اختصاص دارد و می­ کوشد جوانب گوناگون دیدگاه فردوسی را دربارۀ این موضوع مورد مطالعه قرار دهد. از آن جا که شاهنامه رفتار پادشاهان گذشته را روایت می کند نگاه فردوسی بیشتر بر بیان رفتار­هایی است که سازگاری بیشتری با این طبقه اجتماعی دارد و نیکو­کاری یا کج رفتاری آن ها می­ تواند تأثیر شایسته و یا زیان­ بار ی در جامعه ایجاد کند.