جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بررسی شخصیت حضرت ابوطالب، ذکر فضایل و ایمان ایشان، نگه داری و سرپرستی از پیامبر ، در کنار پیامبر در لحظات سخت ، نظرات ائمه معصومین درباه ایشان و... از موضوعات کتاب حاضر می باشد.

یکی از چهره‏ های نامداری که داوری‏ های متفاوتی را متوجه خود ساخته است، حضرت ابوطالب (علیه‏ السلام)، پدر بزرگوار حضرت علی (علیه ‏السلام) می ‏باشد. پیچیدگی شخصیت و سیاست پیشگی پر رمز و راز او، باعث شده که عده‏ای به انحراف شناخت و لغزش داوری در مورد ایشان دچار گردیده و شبهه و خدشه ‏ای در ایمان حضرت ابوطالب (علیه‏ السلام) ایجاد نمایند و وی را متهم به شرک کنند. کتاب حاضر درباره فضایل و ایمان والای حضرت ابوطالب (ع) می باشد.

کتاب در مورد ابی طالب علیه السلام از خلیل جواد محمد درباه اثبات ایمان و اسلام ناب وی و حمایت های بی دریغشان از پیامبر اسلام.

کتاب حاضر به بررسی مناقب و فضایل حضرت ابوطالب پدر عزیز امام علی علیه السلام و عموی پیامبر می پردازد. در این کتاب شبهات پیرامون ایمان ابوطالب بررسی و رد می شود و کمک های بسیاری که ابوطالب در راه نبوت پیامبر داشته اند بیان می شود.

پیرامون شخصیت ابوطالب ره حرف ها و سخن ها و مطالب بسیاری از موافق و مخالف نوشته شده است. در این کتاب به بررسی ایمان و عقیده ابی طالب ره پرداخته می شود و مومن بودن ایشان را ثابت می کند.

ألْحُجّةُ عَلَی الذّاهب إلی تَکْفیر أبی‌طالب یا ایمانُ أبی‌طالب اثر سید شمس‌الدین فخار بن معدّ موسوی از علمای شیعه است. این اثر در اثبات ایمان ابوطالب، پدر حضرت علی(ع) نوشته شده است. مؤلف با استدلال به اجماع شیعیان و سخنان اهل سنت به اثبات اسلام ابوطالب پرداخته و در ده فصل به آن استناد می‌کند. ایمان ابوطالب یکی از مباحث کلامی بین شیعیان و اهل سنت است. بنا بر آن چه در برخی روایات و کتب تاریخی آمده است، ابوطالب عموی پیامبر اکرم(ص) و پدر امام علی(ع) به دین اسلام ایمان نیاورده و مشرک از دنیا رفته است. اهل سنت، منکران ایمان ابوطالب هستند و به روایاتی استدلال کرده‌اند که نشان از عدم ایمان آوردن ابوطالب و پافشاری وی به آیین اجداد خویش حتی تا لحظه مرگ دارد. اما شیعیان با توجه به روایات اهل بیت(ع)، بر این مطلب اجماع دارند که ابوطالب به رسول خدا ایمان داشت. علمای شیعه علاوه بر پاسخ به استدلالات منکران، دلایل خویش را بر ایمان ابوطالب ذکر کرده‌اند. نویسنده، استدلال‌هایی را درباره ایمان ابوطالب ذکر کرده تا جای هیچ شک و شبهه‌ای باقی نماند و نه تنها اجماع مسلّم علمای شیعه را بر این مطلب اثبات می‌کند، بلکه اقوال بسیاری از اهل سنت را هم که قائل به این مطلب بودند به عنوان مؤید شیعه ذکر می‌نماید. کتاب دارای یک مقدمه و ده فصل و یک خاتمه است: الف- مقدمه: شامل بیان انگیزه تألیف کتاب و مقام اجداد پیامبر و ابوطالب است. ب- فصل‎های کتاب: فصل اول: در معنای ایمان و اثبات ایمان ابوطالب از راه‌های مختلف. فصل دوم: ادله قائلین به کفر ابوطالب از جمله آیه «إنک لا تهدی من أحببت» و جواب از آن‌ها. فصل سوم: اثبات محبت پیامبر نسبت به ابو طالب که با توجه به حرمت دوستی کفار، ایمان ابوطالب را اثبات می‌کند. فصل چهارم: کلمات و اشعار ابوطالب که دلالت بر ایمان او می‌کند. فصل پنجم: جریان مفقودشدن پیامبر(ص) و علی(ع) و امر ابوطالب به فرزندش جعفر بر نماز با آنان. فصل ششم: وفات ابوطالب و امر پیامبر به غسل و دفن او. فصل هفتم: مهربانی‌های ابوطالب نسبت به پیامبر(ص) و اشعار دلالت‌کننده بر اسلام او. فصل هشتم: قصیده معروفی از ابو طالب و چند واقعه تاریخی که ایمان ابو طالب را اثبات می‌کند. فصل نهم: وصیت‌های ابوطالب به اطرافیان برای حمایت از پیامبر(ص) و انگیزه‌های سیاسی ایجاد تردید در ایمان ابوطالب. فصل دهم: دلیل کتمان اسلام ابوطالب از سوی خودش و تشبیه ابوطالب به اصحاب کهف و مؤمن آل فرعون که ایمان‌شان را مخفی می‌کردند. ج- خاتمه کتاب: مصنف در خاتمه تأکید می‌کند آنچه آورده، قطره‎ای از دریا بوده و درخواست اجر و ثواب از خداوند تا همه اعمالش را فقط برای خدا قرار دهد.

ابوطالب که نام اصلي ايشان عمران مي باشد، پدر بزرگوار حضرت علي عليه السلام بوده و داراي مقامي بالا و بزرگي بود. ايشان از حاميان اصلي پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله در دوران خفقان مکه ومدينه بوده و دفاع ايشان از وجود مقدس حضرت رسول صلوات الله عليه و آله نقش مهم ايشان و محبت ابوطالب عليه السلام به پيامبر را بيان مي کند . متاسفانه از سوي برخي معاندين و کساني که دشمني ديرينه با خاندان پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و اميرمؤمنان عليه السلام دارند، نسبت به وجود مقدس حضرت ابوطالب عليه السلام شبهاتي را مطرح کردند که بدون دليل بر وجود ايشان هجمه کرده و مطالبي بي اساس را بر عليه ايشان وارد مي کند . هر چند از جانب علماي شيعه پاسخ اين شبهات به کرات داده شده است، اما بعضي از اهل سنت نيز در مقابل اين شبهات فاسد ايستاده و در مقام دفاع از آن حضرت بر آمده اند . يکي از اين کتب، کتاب حاضر بوده که نوشته يکي از علماي اهل سنت و مفتي شافعي مکه مکرمه در دفاع از وجود مقدس حضرت ابوطالب سلام الله عليه نوشته است که در اين نوشته به معرفي اين کتاب مي پردازيم. اين کتاب که با توضيح و تحقيق حسن سقاف شافعي از علماي بزرگ و محققين اهل سنت معاصر به رشته تحرير در آمده است، در چندين باب تدوين شده است که بدين شرح است: فصل اول: ابوطالب حامي و ياور پيامبر صلي الله عليه و آله فصل دوم: بعضي آياتي که معاندين گمان مي کنند در شان ابوطالب عليه السلام نازل شده است فصل سوم: نظرات علماء پيرامون ايمان حضرت ابوطالب عليه السلام

سلسلة الغدير الموضوعية؛ بحث مستل من موسوعة الغدير للعلامة الأميني رحمة‌الله‌عليه تحقيق، تلخيص و طبقه‌بندى موضوعى مجموعه يازده جلدى كتاب «الغدير» علامه عبدالحسين امينى مى‌باشد كه توسط محمدحسن شفيعى شاهرودى، تأليف و گردآورى شده است. كتاب به زبان عربى و مقدمه آن، در سال 1385ش، نوشته شده است. كتاب به انگيزه معرفى «الغدير» بين مردم و به‌ويژه جوانان نوشته شده است. آنچه باعث اهميت اين كتاب مى‌شود، آن است كه تا پيش از اين، محققان و پژوهشگران براى تحقيق در يك موضوع، بايد يازده جلد كتاب «الغدير» را ورق مى‌زدند، اما اثر حاضر، فرصت مطالعه سريع و دريافت مطالب در يك موضوع را براى مخاطبانش فراهم كرده است. مطالب این جلد از کتاب: ابوطالب، حامى پيامبر(ص): شناخت شخصيت ابوطالب، موضوع تحقيق اين جلد است. نگارنده ابتدا مطالبى راجع به اسم، لقب و كنيه ابوطالب و مقام و منزلتش در قريش ايراد كرده و بر اين مطلب تصريح مى‌كند كه وى از لحاظ خصوصيات ظاهرى و جذابيت‌هاى شكلى و سيمايى، شخصيت برجسته‌اى بوده است. وى سپس از اوضاع مالى ابوطالب و تجارت وى با شام سخن به ميان آورده و به حمايت‌هاى مختلف مالى، سياسى و اجتماعى و خانوادگى او نسبت به پيامبر(ص) با ذكر موارد اشاره نموده است. مؤلف دلايل و شواهد محكمى بر ايمان و موحد بودن ابوطالب آورده و اقوال مختلفى از طريق على بن ابى‌طالب(ع) و ديگر ائمه(ع) در مورد ايمان ابوطالب به پيامبر(ص)، اسلام و توحيد نقل كرده است. ابوطالب، كفالت پيامبر(ص) را در شرايط سخت جاهليت سرزمين عربستان به عهده گرفت و به‌خوبى اين مسئوليت را به انجام رساند. نويسنده اين نكته را در جاى‌جاى اين كتاب با ذكر دلايل تاريخى و حديثى اثبات كرده است.