جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عنوان :

فلسفه تربیت بدنی با رویکرد اسلامی

نویسنده:

عبدالحسین خسروپناه ،باقر گرگین

نوع منبع :

مقاله , کتابخانه عمومی

منابع دیجیتالی :

نسخه PDF

وضعیت نشر :

تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی,

کلیدواژه‌های اصلی :

فلسفه (خاص) , فلسفه تربیت بدنی , تربیت بدنی در اسلام

کلیدواژه‌های فرعی :

تربیت بدنی , تربیت در قرآن , آیه 29 حجر , فواید ورزش , آیه 18 شعراء , ماهیت تربیت بدنی , کارکرد تربیت بدنی ,

فهرست گزیده متکلمان،فیلسوفان و عالمان شیعی :

ملاصدرا شیرازی: صدرالمتألهین , خواجه نصیرالدین طوسی

چکیده :

جایگاهی که در معارف اسلامی اعم از قرآن و سنت و تحلیل های اندیشمندان و فیلسوفان مسلمان، برای تربیت بدنی در نظر گرفته می شود، فلسفه تربیت بدنی در مبانی اسلامی را سامان می بخشد. هر کدام از مکتب های فکری غرب برای تربیت بدنی هدف و فلسفه ای خاص در نظر گرفته اند و با توجه به رکن های فلسفه خود به تبیین جایگاه این مساله پرداخته اند. مهم ترین مقوم این نظریه پردازی ها این است که نقش تربیت بدنی در زندگی انسان، با تکیه بر نظریه ای فلسفی شکل می گیرد و از نظم و پیوستگی قابل توجهی برخوردار است.اما در مکتب فکری اسلام تا به امروز چنین اقدامی صورت نپذیرفته است. تاکنون جز پژوهش هایی پراکنده در دست نداریم که به بیان برخی کارکردهای ورزش می پردازد که در تامین هدف زندگی انسان نقش آفرینی می کند. بنابراین ضروری می نماید در این حوزه نظریه پردازی پرداخته شود و بنیانی پدید آید که بتوان با تکیه بر آن به تشریح کارکردهای تربیت بدنی در زندگی الاهی انسان پرداخت. محور تشکیل دهنده نظریه این پژوهش را این مطلب تشکیل می دهد که با توجه به منابع اسلامی، در تربیت بدنی لازم است فرایندی آموزشی، تربیتی صورت پذیرد که به واسطه کسب و پردازش مهارت های حرکتی و دانش علمی، ذهن و جسم انسان را درگیر فعالیت کند و موجبات تسلط روح بر نفس را فراهم آورد و منجر به پرورش و رشد استعدادهای جسمانی و نفسانی او شود و فرد را در راه رسیدن به کمال مطلوب خود یاری کند.

صفحات :

از صفحه 169 تا 189

مشخصات اثر

عنوان :

با توجه به آيه‌ي29 سوره الحجر« ...وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي » و اين که علت نديدن خداوند مادي بودن ما است، پس زماني كه روح از بدن جدا مي‌شود آيا خدا را مي بينم؟

نوع منبع :

پرسش و پاسخ , کتابخانه عمومی

پاسخ تفصیلی:

در پاسخ به چند نکته اشاره مي شود: 1. معناي «نفخت فيه من روحي» اين نيست كه بخشي از روح خود را جدا نموده و در بدن انسان قرار داده، بلكه مراد از نسبت دادن روح به خدا (روحي يعني روح من ) اكرام و شرافت بخشيدن به اين موجود است. [1]همان گون كه گفته مي شود : بیشتر ...

مشخصات اثر

عنوان :

با توجّه به آیة 29 حجر این‌که خداوند از روح خود در وجود آدم ـ علیه السلام ـ دمیده است، چگونه انسان در روز قیامت عذاب می‌شود، در حالی که دارای روح الهی است؟

نوع منبع :

پرسش و پاسخ , کتابخانه عمومی

پاسخ تفصیلی:

خداوند در چند سوره‌اي از قرآن روح را به خود نسبت مي‌دهد: (حجر، 29؛ ص، 72؛ سجده، 9 و انبياء، 91.) حقيقت روح چيزي غير از بدن است[1] و تا آن نباشد انسان به وجود نمي‌آمد كرامتي كه خداوند به انسان مرحمت فرمود و مظهر آن امر به سجدة فرشتگان قرار گرفت در نكت بیشتر ...

مشخصات اثر

عنوان :

قرآن مي فرمايد: نفخت فيه من روحي و مي دانيم خداوند مخلوق نيست كه روحش در انسان بگنجد، پس به نظر مي رسد روح همه موجودات زنده در زمين مثل حيوانات و... در ا ختيار ميكائيل است و اصلاً روح، خود ميكائيل است كه به انسان ها مي دهد و عزرائيل نيز آن را پس مي گيرد. آيا اين نظريه صحيح است؟

نوع منبع :

پرسش و پاسخ

پاسخ تفصیلی:

پاسخ در چند محور ارائه مي شود: 1. در ابتداء لازم است مفهوم آيه از نظر تفسيري مشخص شود. خداوند در دو جاي قرآن يكي در سوره حجر آيه 29 و ديگر در سوره ص آيه 71 مي فرمايد: «فاذا سوّيته و نفخت فيه من روحي» يعني هنگام كه آن را نظام بخشيدم و از روح خودم در آ بیشتر ...