جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: بعد انسانی محور اصلی گفتگوی ادیان است و فرهنگ مدارا و همزیستی بدون گفتگوی نخبگان و اتحاد مذاهب برای جهانی صلح طلب و احترام به بشر امکان پذیر نبود. همانطور که او از بازخوانی متون شروع کرد، خواستار خوانشی انتقادی شد و این تنها با برچیدن گفتمان ها و قرار دادن آنها در بافت تاریخی آنها بود.مفهوم مدارا از مراحل فکری اساسی عبور کرد که به ارتباط آن با واقعیت مدرنیته سیاسی و اجتماعی در جهانی که ویژگی آن کثرت گرایی است.امروزه مدارا جزء مدرنیته سیاسی و اجتماعی است. این امر مستلزم یافتن راه حلی موفق برای غلبه بر تعارضات عدم مدارا بین سه دین کتاب مقدس: یهودیت، مسیحیت و اسلام است. تسامح از این طریق به عقلانی شدن پدیده تفاوت ضربه زد و شرایطی را برای همزیستی مسالمت آمیز از طریق گفت و گو که متقابل است جستجو کرد. به رسمیت شناختن و پذیرش دیگری ارکون معتقد است که کشورهای جهان اسلام سیاست مدارا را نمی دانستند و از نظر عملی، اما در سطح نظری اذعان می کند که متون بزرگ حاوی اولین بذرهای ایده تساهل است. و نمونه هایی را ارائه می دهد که فراخوان آنها به تساهل، عدالت و برادری مطلوب و فوری باقی مانده است، اما در واقعیت تاریخی طنین انداز نیست. تحقق آن با توجه به ساختارهای اجتماعی حاکم و چارچوب های فکری غالب غیرممکن است و همچنین به طور سیستماتیک بر لزوم نقد خود از تمام تجربیات گذشته و بازخوانی سه میراث دینی کتاب مقدس در پرتو تحولات جاری تاکید دارد. این سه رقیب از دین توحیدی هستند.احترام به دیگری، صرف نظر از وابستگی مذهبی یا فرقه ای او، تا دوران مدرنیته فکری یا فلسفه روشنگری ظاهر نشد، زمانی که مسیحیت کاتولیک برای اولین بار اسلام و یهودیت را به رسمیت شناخت و ایده در اختیار داشتن دین حقیقت الهی همانطور که قبلاً غالب بود، را رد کرد.

تاریخ­ نگاری اسلامی فراز و نشیب بسیاری داشته و از شرایط و ویژگی­های اجتماعی و تاریخی بسیاری تأثیر پذیرفته است، تا آنجا که می­ توان از مؤلفه ­هایی یاد کرد که به مثابه مجموعه یک گفتمانِ تاریخی، تاریخ نگاری یک دوره را رقم می زند.آثار دکتر عبدالحسین زرین­ کوب درباره تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی، طی نیم قرن گذشته در حوزه دانشگاهی از مقام و مرجعیت شایانی برخوردار بوده است. دو قرن سکوت، محصول دهه سی خورشیدی، اثری که بیش از آثار دیگر وی زبانزد عام و خاص است، روایتی متفاوت با روایت کارنامه اسلام، محصول دهه پنجاه خورشیدی، ارائه می­ دهد. در روایت نخست بر دستاورد تمدن اسلامی در قرون نخست می­تازد و ورود اعرابِ مسلمان را منشأ نگون­بختی ایرانیان می ­نامد و در روایت دیگر به آن می­ بالد و این تلاقی را موجب باروری و شکوفایی دو تمدن می ­داند. مقاله پیش­رو سعی دارد به مقایسه این دو روایت از تمدن اسلامی و واکاوی تناقض پیش ­آمده از منظر هرمنوتیک بپردازد.