جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : اندیشه سیاسی قدیس آگوستین معمولاً توسط خوانندگان مدرن چنین تفسیر می شود که سیاست بر اساس گناه است. جان فون هیکینگ در کتاب آگوستین و سیاست به مثابه اشتیاق در جهان نشان می‌دهد که آگوستین در واقع زندگی سیاسی را خیری اساسی می‌دانست که اشتیاق انسان به نوعی تمامیت را برآورده می‌کند. فون هیکینگ به جای اینکه آگوستین را به عنوان حامی تسلط کلیسای مسیحی بر سیاست نشان دهد، استدلال می کند که او دیدگاه ظریف تری نسبت به رابطه بین دین و سیاست دارد، دیدگاهی که استقلال زندگی سیاسی را حفظ می کند. و در حالی که بسیاری سیاست او را مبتنی بر اخلاقیات حقوق طبیعی یا مبتنی بر اخلاقی می‌دانند که در آن اقتدار از طریق مکاشفه مستقیم اعطا می‌شود، فون هیکینگ نشان می‌دهد که چگونه آگوستین به درکی از اخلاق سیاسی پایبند بود که بر خرد عملی و قضاوت در حالتی شبیه ارسطو تأکید می‌کرد. به جای ماکیاولی آگوستین و سیاست به مثابه اشتیاق در جهان برخی از کاستی ها را در نحوه تفسیر اندیشه سیاسی آگوستین نشان می دهد. همچنین توضیح می‌دهد که چرا بازخوانی افکار او بحث‌های جاری بین «سکولارها» و طرفداران «ارتدوکس» را روشن می‌کند و نشان می‌دهد که چرا این بحث‌ها نادرست است. فون هایکینگ با بررسی اندیشه سیاسی آگوستین راهی برای حل این مناقشه ارائه می دهد و نشان می دهد که چگونه می توانیم از ادعاهای متضاد فراتر برویم و در نتیجه زندگی سیاسی را تعدیل و در عین حال تعالی بخشیم. در پس لفاظی آشکار ضدسیاسی آگوستین، توافق اساسی او با طرفداران فلسفی رومی اش در مورد فضیلت و سیاست نهفته است. این لفاظی که ظاهراً ضدسیاسی است، با نشان دادن اینکه شهوت هرگز با کالاهای سیاسی قابل ارضا نیست، شهوت سلطه بر میهن پرستان رومی را رام می کند. به نظر می رسد آگوستین با مخالفت افراطی «دنیایی» با «دیگری» افراطی، سیاست را به عنوان یک کالای طبیعی رد می کند. برعکس، او سیاست را به عنوان یک کالای طبیعی تأیید کرد. آگوستین و سیاست به مثابه اشتیاق در جهان نشان می‌دهد که چگونه باور آگوستین مبنی بر اینکه سیاست راهی برای انسان‌ها برای برآورده کردن آرزوهای خود برای یک نوع تمامیت است، تأیید عمیق‌تری از زندگی سیاسی معنادار، کثرت‌گرا و قوی‌تری را آشکار می‌کند که مفسران او قبلاً قدردانی کرده‌اند. ادامه مطلب...

ترجمه ماشینی : آگوستین و فضیلت رومی به دنبال تصحیح آنچه نویسنده به عنوان یک سوء برداشت اساسی در اندیشه قرون وسطی می داند، سوء برداشتی که به مشکلات و سوء تفاهم های بیشتر در تاریخ نگاری فلسفه دامن می زند. این برداشت نادرست این فرض است که توسعه مضامین خاص مرتبط با فلسفه قرون وسطی، در درجه اول، اگر نه منحصرا، ناشی از تعهدات دینی برون فلسفی است تا استدلال فلسفی، که در اینجا به عنوان «تز تقدس سازی» از آن یاد می شود. برایان هاردینگ این مشکل را از طریق خوانش تفصیلی شهر خدا آگوستین در زمینه لاتین، یعنی در گفتگو با نویسندگان لاتینی مانند سیسرو، لیوی، سالوست و سنکا بررسی می کند. این کتاب در پی آن است که با تمرکز بر آن گفت‌وگو، خوانشی رایج از نقد فضیلت باستانی آگوستین را بازبینی کند، در حالی که نشان می‌دهد نگرش او نسبت به آن نویسندگان بیش از آنچه انتظار می‌رود، دلسوزانه‌تر و انتقادی‌تر است. هاردینگ استدلال می‌کند که انتقادها بر همدردی است و نقد آگوستین از فضیلت باستانی روندهای خاصی را که در شخصیت‌های اصلی فلسفه لاتین قابل توجه است می‌اندیشد و توسعه می‌دهد.