جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب با بکارگیری انتقادی ایده توسعه ناهموار و ترکیبی، گزارشی بدیع غیراروپایی از تجربه ایران از مدرنیته و انقلاب ارائه می دهد. بازنگری مدرنیته ایرانی این بحث را ارائه می‌دهد که اروپامحوری را می‌توان از طریق نظریه‌ای اجتماعی که روابط بین‌الملل را در هسته هستی‌شناختی خود دارد، قاطعانه غلبه کرد. این مفهومی از تاریخ را امکان پذیر می کند که در آن یک بعد بین المللی درونی برای تغییرات اجتماعی وجود دارد که از تکرار تاریخی جلوگیری می کند. کتاب استدلال می‌کند که این بعد بین‌المللی که تاکنون کمتر نظریه‌پردازی شده بود، در الگوهای ترکیبی توسعه آشکار می‌شود، که هم شکل‌های خارجی و هم شکل‌های بومی را در بر می‌گیرد. این ماهیت تنش‌خیز و ناپایدار این الگوهای توسعه ترکیبی است که مدرنیته ایرانی را نشان می‌دهد و به پویایی‌های سیاسی-اجتماعی انقلاب 1979 و ظهور اسلام سیاسی دامن می‌زند. این کتاب که رویکردهای صرفاً تطبیقی ​​انقلاب ایران را به چالش می کشد و آن را به عنوان انحراف یا واکنشی به مدرنیته بر اساس شکل دینی آن توضیح می دهد، برای علاقه مندان به رویکرد نظری جایگزین به انقلاب ایران ارزشمند خواهد بود. ایران مدرن و اسلام سیاسی، در زمینه های روابط بین الملل، خاورمیانه و مطالعات اسلامی، تاریخ، علوم سیاسی، جامعه شناسی سیاسی، پسااستعمار و سیاست تطبیقی ​​فعالیت می کند.

بحث از «هویت ملی» در چند سال اخیر در کانون توجه پژوهشگران رشته‌های گوناگون علوم اجتماعی در ایران بوده است و با رویکردهای مختلف بررسی شده است. بیشتر پژوهشگرانی که با رویکرد فلسفی و کلان به این بحث پرداخته‌اند، معتقدند مؤلفه‌های هویت ملی در ایران در عصر حاضر از سه حوزۀ «ایران»، «اسلام» و «غرب» متأثرند. این مؤلفه‌ها در دو حوزۀ اول سازگاری زیادی یافته‌اند و مشکل هویت ایرانی در حال حاضر به ارزشهای مدرن غربی بازمی‌گردد. بررسی ریشه‌های این مسئله نشان می‌دهد که مشکل اساسی در این روند، نحوۀ آشنایی ایرانیان با ارزشها و اصول مدرنیته است. در واقع، پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران زمینه‌های مناسب اجتماعی برای درک آنها در جامعۀ ایران وجود نداشته و انقلاب اسلامی برای اولین بار در ایران زمینۀ بازسازی هویت ملی ایرانی را فراهم کرده است.