جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (علیهم السلام)» مشهور به بحار الانوار، مفصل‌ ترین مجموعه حدیثی شیعه است که با نظارت علامه مجلسی تألیف شده است. تألیف این کتاب که مجموعه‌ ای از آموزه‌ ها و تعالیم شیعی است، بیش از ۳۰ سال طول کشیده و گروهی از شاگردان علامه مجلسی او را در این کار یاری کرده‌ اند. مؤلف، کتاب را بر اساس ۲۵ موضوع کلی طراحی و آن را در ۲۵ جلد جای داده است (در دوره‌ های اخیر به صورت ۱۱۰ جلدی منتشر می‌ شود). در هر جلد ریز موضوعات مربوط به آن را در ابواب مختلف گرد آورده است. او در هر باب، ابتدا آیات قرآنی مرتبط با موضوع را ذکر کرده و تفسیر آنها را می‌ آورد و در مرحله بعد احادیث مربوط به آن باب را نقل می‌ کند. مجلسی تلاش کرده است که در بحار الانوار تمام موضوعات و مسائل موجود را پوشش دهد. برای مثال، این مجموعه با عنوان کتاب العقل و الجهل آغاز و با مباحث مربوط به خداشناسی و توحید، عدل الهی، و تاریخ پیامبران ادامه پیدا می‌ کند. از جلد ۱۵ تا ۵۳ چاپ ۱۱۰ جلدی، به تاریخ زندگی و فضایل پیامبر اسلام (ص) و حضرت زهرا (س) و امامان شیعه (ع) اختصاص دارد. بحار الانوار به خاطر ذکر مستند بیشتر روایت‌ های منقول از ائمه شیعه (ع)، باب‌ بندی موضوعات، شرح و بیان بسیاری از روایات، تحقیقات گوناگون کلامی، تاریخی، فقهی، تفسیری، اخلاقی، حدیثی و لغوی، نزد محققان و پژوهشگران مقامی والا داشته است؛ چنانکه با وجود حجم زیاد، از همان روزگار تألیف، نسخه‌ های خطی بسیاری از آن نوشته شده و با رواج صنعت چاپ، همه یا بخش‌ هایی از آن بارها به چاپ رسیده است. آنچه در این جلد به آن پرداخت شده است: - باب فضل القرآن و إعجازه و أنّه لا یتبدّل بتغیر الأزمان و لا یتکرّر بکثره القراءه و الفرق بین القرآن و الفرقان - باب فضل کتابه المصحف و إنشائه و آدابه و النهی عن محوه بالبزاق - باب کتاب الوحی و ما یتعلّق بأحوالهم - باب ضرب القرآن بعضه ببعض و معناه - باب أول سوره نزلت من القرآن و آخر سوره نزلت منه - باب عزائم القرآن - باب ما جاء فی کیفیه جمع القرآن و ما یدل علی تغییره - باب أن للقرآن ظهرا و بطنا و أنّ علم کلّ شی ء فی القرآن و أنّ علم ذلک کلّه عند الأئمّه علیهم السلام و لا یعلمه غیرهم إلّا بتعلیمهم - باب فضل التدبّر فی القرآن - باب تفسیر القرآن بالرأی و تغییره - باب کیفیّه التوسّل بالقرآن - باب أنواع آیات القرآن و ناسخها و منسوخها و ما نزل فی الأئمه علیهم السلام منها - باب ما عاتب اللّه تعالی به الیهود - باب أن القرآن مخلوق - باب وجوه إعجاز القرآن - باب المسافره بالقرآن إلی أرض العدوّ - باب الحلف بالقرآن و فیه النهی عن الحلف بغیر اللّه تعالی - باب فوائد آیات القرآن و التوسّل بها - باب فضل حامل القرآن و حافظه و حامله و العامل به و لزوم إکرامهم و إرزاقهم و بیان أصناف القرّاء - باب ثواب تعلّم القرآن و تعلیمه و من یتعلّمه بمشقّه و عقاب من حفظه ثمّ نسیه - باب قراءه القرآن بالصوت الحسن - باب کون القرآن فی البیت و ذمّ تعطیله - باب فضل قراءه القرآن عن ظهر القلب و فی المصحف و ثواب النظر إلیه و آثار القراءه و فوائدها - باب فی کم یقرأ القرآن و یختم و معنی الحالّ المرتحل و فضل ختم القرآن - باب أدعیه التلاوه - باب آداب القراءه و أوقاتها و ذم من یظهر الغشیه عندها - باب ما ینبغی أن یقال عند قراءه بعض الآیات و السور - باب فضل استماع القرآن و لزومه و آدابه - أبواب فضائل سور القرآن و آیاته و ما یناسب ذلک من المطالب - باب فضل سوره الفاتحه و تفسیرها و فضل البسمله و تفسیرها و کونها جزءا من الفاتحه و من کلّ سوره و فیه فضل المعوذتین أیضا - باب فضائل سوره یذکر فیها البقره و آیه الکرسی و خواتیم تلک السوره و غیرها من آیاتها و سوره آل عمران و آیاتها و فیه فضل سور أخری أیضا - باب فضائل سوره النساء - باب فضائل سوره المائده - باب فضائل سوره الأنعام - باب فضائل سوره الأعراف - باب فضائل سوره الأنفال و سوره التوبه - باب فضائل سوره یونس علیه السلام - باب فضائل سوره هود علیه السلام - باب فضائل سوره یوسف علیه السلام - باب فضائل سوره الرعد - باب فضائل سوره إبراهیم علیه السلام و سوره الحجر - باب فضائل سوره النحل - باب فضائل سوره بنی إسرائیل - باب فضائل سوره الکهف - باب فضائل سوره مریم علیها السلام - باب فضائل سوره طه - باب فضائل سوره الأنبیاء علیهم السلام - باب فضائل سوره الحج - باب فضائل سوره المؤمنین - باب فضائل سوره النور - باب فضائل سوره الفرقان - باب فضائل سوره الطواسین الثلاث - باب فضائل سوره العنکبوت و سوره الروم - باب فضائل سوره لقمان - باب فضائل سوره السجده - باب فضائل سوره الأحزاب - باب- باب فضائل سوره سبأ و سوره فاطر - باب فضائل سوره یس و فیه فضائل غیرها من السور أیضا - باب فضائل سوره و الصافات - باب فضائل سوره ص - باب فضائل سوره الزمر - باب فضائل سوره المؤمن - باب فضائل سوره حم السجده - باب فضائل سوره حمعسق - باب فضائل سوره الزخرف - باب فضائل سوره الدخان زائدا علی ما سیجی ء فی باب فضل قراءه سور الحوامیم و فیه فضل سوره یس أیضا - باب فضائل سوره الجاثیه - باب فضائل سوره أحقاف - باب فضائل قراءه الحوامیم و فیه فضل قراءه سور أخری أیضا - باب فضائل سوره محمد صّلی الّله علیه و آله - باب فضائل سوره الفتح - باب فضائل سوره الحجرات - باب فضائل سوره ق - باب فضائل سوره و الذاریات - باب فضائل سوره الطور - باب فضائل سوره النجم - باب فضائل سوره اقتربت و فیه فضل سوره تبارک أیضا - باب فضائل سوره الرحمن - باب فضائل سوره الواقعه و فیه ذکر فضل سور أخری أیضا - باب فضائل سوره الحدید و سوره المجادله - باب فضائل سوره الحشر و ثواب آیات أواخرها أیضا - باب فضائل سوره الممتحنه - باب فضائل سوره الصف - باب فضائل سورتی الجمعه و المنافقین و فیه فضل غیرهما من السور أیضا - باب فضائل سوره التغابن - باب فضائل قراءه المسبحات - باب فضائل سورتی الطلاق و التحریم - باب فضائل سوره تبارک زائدا علی ما تقدّم و یأتی فی طیّ سائر الأبواب و فیه فضل بعض آیاتها و فضل سور أخری أیضا - باب فضائل سوره القلم - باب فضائل سوره الحاقَّه - باب فضائل سوره سأل سائل - باب فضائل سوره نوح علیه السلام - باب فضائل سوره الجن - باب فضائل سوره المزمل - باب فضائل سوره المدثر - باب فضائل سوره القیامه - باب فضائل سوره الإنسان - باب فضائل سوره المرسلات و عم یتساءلون و النازعات - باب فضائل سورتی عبس و إذا الشمس کورت - باب فضائل سورتی إذا السماء انفطرت و إذا السماء انشقت - باب فضائل سوره المطففین - باب فضائل سوره البروج و فیه فضل سور أخری أیضا - باب فضائل سوره الطارق - باب فضائل سوره الأعلی و فیه فضل سور أخری أیضا - باب فضائل سوره الغاشیه - باب فضائل سوره الفجر - باب فضائل سوره البلد - باب فضائل سوره و الشمس و ضحیها و سوره و اللیل و سوره و الضحی و سوره أ لم نشرح و فیه فضل غیرها من السور أیضا - باب فضائل سوره و التّین - باب فضائل سوره اقرأ باسم ربّک - باب فضائل سوره القدر - باب فضائل سوره لم یکن - باب فضائل سوره الزلزال و فیه فضل سور أخری أیضا - باب فضائل سوره و العادیات - باب فضائل سوره القارعه - باب فضائل سوره التکاثر زائدا علی ما سبق و یأتی - باب فضائل سوره العصر - باب فضائل سوره الهمزه - باب فضائل سوره الفیل و لإیلاف - باب فضائل سوره أ رأیت - باب فضائل سوره الکوثر - باب سوره الجحد و فضائلها و سبب نزولها و ما یقال عند قراءتها زائدا علی ما سبق و یأتی من هذه الأبواب و فیه فضل سور أخری أیضا و خاصه سائر المعوذّات و ما یناسب ذلک من الفوائد - باب فضائل سوره النصر - باب فضائل سوره تبت - باب فضائل سوره التوحید زائدا علی ما تقدّم و یأتی فی مطاوی الأبواب - باب فضائل المعوذّتین و أنّهما من القرآن زائدا علی ما سبق فی طیّ الأبواب و یأتی فی أبواب الدعاء من هذا المجلّد أیضا و فیه فضل سوره الجحد و غیرها من السور أیضا - باب الدعاء عند ختم القرآن - باب متشابهات القرآن و تفسیر المقطعات

مهم ‌ترین کتاب ثعالبی، الجواهرالحسان فی تفسیرالقرآن، تفسیر کاملی از قرآن کریم و در اصل خلاصه‌ای از تفسیر المحرر الوجیز فی تفسیرالکتاب العزیز، اثر ابن عطیه اندلسی (متوفی ۵۴۶)، است که ثعالبی نکاتی را به آن افزوده است؛ چنانکه غزی این تفسیر را اختصار تفسیر ابن عطیه نامیده و ذهبی آن را گردآوری آرای پیشینیان دانسته است.ثعالبی، به گفته خودش در مقدمه کتاب، برای نگارش این تفسیر از حدود صد کتاب بهره برده است. التفسیرالکبیر فخررازی در زمره این کتابها است اما ثعالبی در مقدمه، به استفاده از آن تصریح نکرده، گرچه در کتاب بارها سخنان فخررازی را ذکر کرده است. ثعالبی برای پرهیز از خطا در نقل قولها، عین سخنان نویسندگان را آورده و برای برخی کتابها علامت اختصاری به کار برده است.او پس از ذکر هر آیه، نکات دستوری و لغوی آن را آورده و در این زمینه عموماً از آرای صفاقسی (متوفی ۷۴۳)،ابوحیان نحوی (متوفی ۷۴۵) و ابوالبقاء عکبری (متوفی ۶۱۶) بهره گرفته است.سپس به بیان معنای آیه و تفسیر آن پرداخته و روایات متعلق به آیه را ذکر کرده است. منابع ثعالبی در این زمینه عموماً تفسیر طبری، کتب صحاح و سنن و مستدرک حاکم نیشابوری است.او روایات را بدون ذکر سلسله سند آورده با این همه، در آوردن روایات معتبر دقت فراوان کرده و پس از ذکر احادیث ضعیف، از بی اعتمادی خود به آن‌ها سخن گفته است. ثعالبی در تفسیر خود به اختلاف قرائات نیز پرداخته و منبع اساسی وی در این باره، تفسیر ابن عطیه بوده است.علاوه بر این به مسائل کلامی، فقهی و اصولی نیز پرداخته است.روش وی در تفسیر آیات اختصار و ایجاز است، به طوری که از تفسیر بخشهایی از آیات که ضروری نمی‌دانسته، صرف نظر کرده و مسائل بحث انگیز و مورد نزاع را نیز به میان نیاورده است. تألیف این تفسیر در ۱۵ ربیع الاول ۸۳۳ به پایان رسیده است. الجواهرالحسان فی تفسیرالقران نخستین بار در ۱۳۲۳/ ۱۹۰۵ به کوشش و تحقیق محمد بن مصطفی بن خوجه در الجزایر چاپ شد.

تفسير الإمام الحسين(ع)، التفسير الأثري التطبيقي، تفسيرى روايى است كه بر اساس برخى از روايات مأثور از امام حسین(ع)جمع‌آورى و تنظيم شده است. اثر مذكور را استاد سيد محمدعلى حلو تدوين و منتشر كرده است. البته اين تفسير شامل همه آيات و سور قرآن نمى‌شود؛ همان‌طوركه همه سوره‌ها را نيز در بر نمى‌گيرد و فقط تفسير 68 سوره را كه با فاتحه آغاز و با اخلاص ختم شده، شامل مى‌شود. همان‌طوركه در عنوان اين كتاب نيز آمده، غالب اين روايات، تفسير كاربردى و به‌صورت تطبيق و بيان مصاديق خارجى آيات است.

روائع القصص یعنی بهترین و برترین داستان ها، موضوع محتوای کتاب حاضر می باشد که داستانهای اخلاقی بسیار سازنده و مفیدی را در این کتاب گردآوری کرده است.

سیر الی الله یک کتاب عرفانی اخلاقی است که با تذکر فضایل اخلاقی سعی می کند بنده ساده را به سالکی حق جو تبدیل کند و به مقام والای بندگی برساند...

کتاب «حماسه و عرفان» به قلم آیت الله جوادی آملی از سوی انتشارات اسراء منتشر شده است. مظاهر عرفان در عاشورا ، جلوه های حماسی عاشورا و سید ساجدان و زینت عابدان، از جمله فصل های این کتاب می باشد. در این کتاب اصول و بنیانهایی از این دو فضیلت انسانی شناسایی شده تا با تبیین جایگاه هر یک زنگارهای باطلی که موجب دور نگهداشتن یکی از دیگری است زدوده شده و اتحاد و ائتلاف و اینکه هر یک مکمل دیگری است با بیان سیره علمی و عملی شاخصه های معصوم عالم اسلام یعنی امامان بزرگوار‌(ع) ترسیم شده است. این کتاب مشتمل بر یک مقدمه و سه بخش می‌باشد: بخش اول: هماهنگی آیین اسلام با فطرت که در فصل اول آن نکاتی پیرامون آیه میثاق نگاشته شده و در فصل دوم توحید و زوایای آن مورد بررسی قرار گرفته است. بخش دوم: فضیلت حماسه و عرفان که در این فصل علاوه بر آشنایی با معانی حماسه و عرفان، به خصال و ویژگی‌های عارفان نیز پرداخته شده است. بخش سوم: عارفان حماسه ساز و حماسه سازان عارف، این بخش که مهمتری بخش این کتاب نیز می باشد دارای 5 فصل است که در فصل اول آن به عرفان در کلام و رفتار مولا امیرالمومنین علی‌(ع) اشاره شده و زوایای مختلفی از زندگی آن حضرت مورد بررسی قرار گرفته است.

رساله انسانیه کتابی است اخلاقی که فضایل اخلاقی را ذکر می کند. این کتاب مجلد یک و دو کتاب رساله انسانیه می باشد.

کتاب حاضر مجموعه از قصص و داستانهای اخلاقی است که توسط ایت الله حسینی شیرازی جمع آوری شده است.