جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مولف، نخست به عقاید انحرافی و شبهاتی اشاره می‌کند که از سوی خلفا درباره خداوند وارد شده است ;سپس با استناد به آیات قرآن و احادیث و روایات معصومین(ع) نشان می‌دهد که این شبهات برگرفته از ورود افکار توارتی یهود و تمسک به معنای ظاهری و لفظی آیات قرآن کریم است .

آموزش قرآن کریم یکی از مهم‌ترین اقدامات اهل‌بیت است که به‌صورت فراگیر و عمومی در جامعه اسلامی پایه‌گذاری نمودند. بررسی نقش اهل‌بیت در آموزش قرآن کریم بر مبنای نظریۀ علامه عسکری درباره اقراء، موضوع این مقاله است. در این مقاله با بهره‌گیری از روش توصیفی – تحلیلی و با استناد به منابع قرآنی، روایی و تاریخی آراء و نظرات دربارۀ «اقراء» بررسی شده است. به‌نظر می‌رسد اهل‌بیت با توجه به پیوند ناگسستنی با وحی نقش‌های متعددی را در آموزش قرآن به مردم ایفا نمودند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد که منظور از «اقراء» مصطلح از دیدگاه علامه عسکری، آموزش قرائت قرآن توأم با انتقال مفاهیم و حقایق آیات قرآنی است که در طی قرون متمادی تا قرن دوازدهم این روش بین پیروان اهل‌بیت و محدثان شیعی برقرار بوده است. چنان‌که برطبق این نظریه، زمینه‌سازی فضای قرآنی، بهره‌گیری از روش‌های مناسب برای جذب مخاطبان قرآنی، تربیت و اعزام قاریان و مفسران به میان مردم و آموزش روش‌های فهم مفاهیم قرآن از جمله این اقدامات بوده است

روش‌شناسی رویکردی نوظهور در مطالعات اسلامی و به مثابه راهی برای پژوهش هدفمند است. اتخاذ رویکرد متفکرمحور در مطالعات از سنخ روش‌شناسانه زاویه‌ای دیگر از کاربست این حوزه پژوهشی را نشان می‌دهد. این پژوهش پاسخ به دو پرسش در حوزه روش‌شناسی در دو علم تاریخ و حدیث با تمرکز بر آثار علامه عسکری را پی گرفته تا میزان روش‌مندی وی را در مطالعه و اثبات امامت با نگرشی توصیفی ـ تحلیلی نشان دهد. گزینش علامه عسکری به عنوان متفکری سنتی در عرصه مطالعات اسلامی و یکی از حلقه‌های شیعه پژوهی در نجف هدف این پژوهش است که با بررسی روش‌های تبیینی، اثباتی و دفاعی وی در حوزه امامت، آن را به عنوان محوری‌ترین عامل اختلاف در تاریخ اسلام با نگرشی مجموعی به آثار ایشان مورد مداقه قرار می‌دهد؛ زیرا مرکزیت و غایت اندیشه علامه که ارکان تمامی آثار وی بر آن استوار است اثبات امامت أثنی عشری با تکیه بر منقولات مشترک دو مذهب از رسول اکرم  است. وی با کاربست رویکرد نقدالحدیثی و تاریخی، روایات و اخبار تعیین جانشین را مورد واکاوی قرار می‌دهد و با نقد متنی و اسنادی احادیث سنی در خصوص امامت تلاش می‌کند تا نشان دهد امام‌شناسی اهل سنت با چه چالش‌هایی مواجه است. کشف قطعات محذوف از صفحات تاریخ و مکتوبات روایی سنی نقطه حساس امامت‌شناسی علامه است. چالش جدی که با روش تبیینی به اثبات پدیده کتمان، تحریف و جعل در اسناد سنی با تکیه بر قرینه‌یابی و شواهد تاریخی پرداخته است و با بررسی میزان سازگاری و تعارض متون با یکدیگر همراه است.

الزواج الموقت في الإسلام، تألیف سید مرتضی عسکری، کتابی است به زبان عربی و با موضوع کلام، تاریخ و فقه شیعه. نویسنده در این اثر، از ازدواج موقت (متعة النساء) و علت تحریم آن به دست خلیفه دوم و اجتهادش در این امر بحث می‌کند. او همچنین به تعریف این امر در مصادر اهل سنت و شیعه می‌پردازد و سپس حکم این مسئله را در آیات قرآنی و سنت رسول‌الله(ص) بررسی می‌کند. کتاب با ذکر آیه 24 سوره نساء شروع می‌شود و پس از آن سخن نویسنده، فهرست مطالب و محتوای مطالب است. نویسنده به منابع متعددی ارجاع داده است. از جمله این منابع عبارتند از: تفاسیر قرطبی، فخر رازی، طبری، نیشابوری، ابن‌کثیر و کشاف؛ كنز العمال، البيان و التبيين جاحظ، صحیح بخاری، المصنف عبدالرزاق، أحكام القرآن قاضی ابوبکر اندلسی، سنن بیهقی، شرح نووی بر صحيح مسلم، الدر المنثور سیوطی، مسند احمد، فتح الباري، زاد المعاد ابن قیم، مسند شافعی، المصنف ابن ابی‌شیبه و...

بحث گریه بر میت توسط وهابی ها و منافقین معاند اسلام بسیار دچار شبهه و نفرت افکنی شده است. علامه عسکری ره در این کتاب روایات محکمی از رسول خدا مبنی بر سنت بودن گریه بر میت توسط پیامبر می آورند و این امر را اثبات می کنند.

علامه عسکری ره در این کتاب به بررسی بحث مهم بداء می پردازد و آن را از آیات و روایات استنباط می کند.

علامه عسکری ره در این کتابچه ارزشمند به بررسی حدیث امامت ائمه اثنی عشر می پردازد و احادیث وارده را ذکر می کند که یکی از انها حدیث يكون لهذه الأمة إثنا عشر قيّما می باشد.

‫اين اثر، ترجمه بخشي ديگر از کتاب نقش ائمّه (ع) در اِحياي دين تأليف علاّمه سيدمرتضي عسکري است، که نويسنده در آن به تحليل ايجاد انحراف در دين اسلام پس از رحلت پيامبر اسلام، جريان انحراف خلافت و به تَبَع آن، در حاشيه رفتن مسأله امامت و ولايت اهل بيت (ع) و خسارت‌هاي وارد شده از اين جهت به اسلام، همّت گمارده و با برجسته ساختن و نقش خلفا در وقوع انحراف هاي عقيدتي پس از وفات رسول خدا به وارسي ايجاد خلأ در احکام اسلام و آموزه‌هاي مختلف ديني به ويژه عقايد اسلامي توسّط آنان مي‌پردازد. وي آن گاه با اشاره به نقش اهل بيت و مکتب فکري آنان در تحت الشّعاع قرار دادن مکتب فکري خلفا، تلاش اميرالمؤمنين علي (ع) و شايستگي‌هاي آن حضرت در اداره دين اسلام را تبيين مي‌کند. نگارنده به همين منظور به بحث درباره جعل حديث در عصر خلفا و امويان براي تحت الشّعاع قرار دادن فضايل اهل بيت (ع) اشاره کرده، به معرّفي شخصيت ابوهريره و جعل روايات فراوان در زمينه مسايل مختلف اسلام و وارونه جلوه دادن حقايق دين مي‌پردازد. نويسنده کتاب مذکور به نمونه‌هايي از احاديث جعلي در زمينه‌هاي فقه اسلامي و عقايد اسلامي اشاره کرده و آن ها را از لِحاظ سند و دلالت نقد مي‌کند. وي در قسمت ديگري به بررسي شخصيت کعب الاحبار يهودي(يکي از مفسران قرآن در عصر خلفا) و افکار او مي‌پردازد. نويسنده در ادامه به جريان جعل احاديث در زمان صحابه و تابعين نيز پرداخته و آثار تخريبي وضع حديث به ويژه افسانه عبدالله بن سبأ که او را به دروغ پديد آورنده فرقه شيعه و بنيان گذار مذهب تشيع معرّفي کرده‌اند، بررسي مي‌کند. در ساير بخش‌هاي کتاب، وقوع تحريف در لايه‌هاي مختلف آموزه‌هاي اسلامي که ريشه در مکتب خلفا داشته، حوادث تاريخي که منجر به وقوع انواع تحريف‌ها در مکتب اهل بيت و مکتب سنّت واقعي رسول خدا شده، تقابل مکتب اهل بيت با مکتب خلفا، نقش ائمّه در پيشگيري از وقوع انحراف هاي گسترده و تحريف آموزه‌هاي نبوي تشريح مي‌شود.